21 กันยายน 2547 21:17 น.
keekie
น่าชื่นชม พ่อคุณ พ่อทูนหัว
ละงานครัว มัวมานั่ง ใจคว่ำหงาย
ร่ายเวทมนต์ เสกคาถา น้ำมันพราย
แล้วแปลงกาย เป็นขุนแผน มาดแมนจริง
ออกเดินทาง ผจญภัย ในป่ากว้าง
กลบเคว้งคว้าง เวิ้งว้างใจ หาใกล้หญิง
พบสาวงาม ไม่งาม ตามเป็นลิง
วิ่งล้มกลิ้ง เพื่อชิง เหล่าหญิงงาม
มีทะเล กว้างใหญ่ ไม่ไหวหวั่น
ขุนแผนท่าน เจ้าปัญญา หาเกรงขาม
ทอดสะพาน ข้ามลิ่ว หลิ่วตาตาม
แวววาบหวาม คร้ามใจเหลือ เกลือหายเค็ม
ข้ามฟากได้ หมายไว้ เรือนไทยสวย
สาวระรวย สวยสคราญ ท่านมองเห็น
รีบจ้ำอ้าว ก้าวไว ใจไม่เย็น
แอบแฝงเร้น เข้าเรือนไทย ใจสั่นรัว
เหล่าสาวงาม ตามเรือน สะเทือนไหว
ผู้เกรียงไกร ไปเยี่ยม เยียนถ้วนทั่ว
น้องงามตา กัลยา ต่างหวาดกลัว
ไม่ตามัว หลงรูป พ่อขุนแปลง
นักรบหญิง แห่งเรือนไทย ใจมาดมั่น
มิหวาดหวั่น พรั่นพรึง สิ่งแอบแฝง
ออกสนาม ตามพ่อขุน รุ่นจำแลง
คาถาแปลง แซงแทรก แหลกสลาย
ผู้ยิ่งใหญ่ กลายกลับ ลับสู่ครัว
นั่งตามัว ขรัวขลุก ปลุกใจหาย
ท่านขุนแผน สำแดงเดช เวทย์กลับกลาย
เป็นผู้ชาย หมายมุ่ง ยุ่งเรื่องครัว...
....................................................................................
...หญิงเรือนไทย......มิต้องกลัว.....นักรบหญิง......มาแล้วจ้า...
..................มาปราบอธรรมอ่ะ...................
.............................................................................................
19 กันยายน 2547 14:27 น.
keekie
ในทุกครั้ง ที่มีเธอ อยู่เคียงข้าง
เธอคอยสร้าง ความสุข แก่ใจฉัน
เธอมอบความ ห่วงใย ให้แก่กัน
ทำให้ฉัน หายหวั่นไหว ไร้น้ำตา
ยามฉันมี ทุกข์ในใจ ไม่เคยเอ่ย
มิเคยเผย เฉลยใจ ที่อ่อนล้า
แสร้งทำเป็น เข้มแข็ง และเย็นชา
เพื่อเพิ่มค่า ความแข็ง แกร่งข้างใน
ฉันคนนี้ ได้รู้สึก สำนึกว่า
ฉันมีค่า เพราะมีเธอ คอยถามไถ่
คอยใกล้ชิด อยู่ดูแล ห้องหัวใจ
เหนื่อยบ้างไหม คอยห่วงใย ในฤดี
มาวันนี้ มีความแปลก แทรกในจิต
มิได้คิด จะตีจาก พรากหลบหนี
เพียงหัวใจ เกิดสับสน ขึ้นทุกที
อยากจะมี เวลา ค้นหาใจ
ให้ใจฉัน ได้ตระหนัก พักเพื่อคิด
ว่าชีวิต จะมีเธอ ในแบบไหน
เพื่อให้เธอ ได้ค้น หาหัวใจ
ว่าทำไม ไยเธอ คอยห่วงกัน
ไม่อยากให้ ระหว่างเรา เป็นเรื่องเศร้า
เกิดความเหงา เมื่อไม่มี เธอและฉัน
ไม่อยากให้ เข้าใจผิด ระหว่างกัน
อยากกระชับ ความสัมพันธ์ มั่นฤดี
วอนคนดี ต่อแต่นี้ ขอได้ไหม
ขอถอยใจ ไปตั้งหลัก สักนาที
ค้นหาใจ ของสองเรา ให้ถ้วนถี่
ว่าเป็นพี่ หรือเป็นน้อง ตรึกตรองกัน...
19 กันยายน 2547 03:53 น.
keekie
จะเหงาไหม หากวันไหน ที่ไร้ฉัน
ไร้คนนั้น พูดพร่ำ ค่าคำหวาน
คิดถึงไหม ใครงอแง แต่เมื่อวาน
ใครคนนั้น คอยดูแล ใช่แค่กาย
เพียรเล่าเรื่อง หลายหลาย ให้ลืมทุกข์
เรื่องสนุก สรรหา มาให้หาย
ให้ลืมความ เปล่าเปลี่ยว ยามเดียวดาย
ช่วยมาคลาย สลายเรื่อง ที่เคืองใจ
แล้วทำไม วันนี้ คิดตีจาก
หรือเพราะฝาก ความฝัน กันไม่ได้
หรือเพราะแค่ รักยาก จึงจากไป
แค่ทำไม อย่าหลอก โปรดบอกกัน
หรือมีเรื่อง ขัดข้อง ในห้องจิต
ใจจึงคิด ลบเลือน คนเตือนฝัน
เพราะเหตุใด หัวใจ ไม่มีฉัน
ใครคนนั้น สร้างฝันใหม่ ในใจเธอ
เขาคงเพ้อ คำหวาน ซ่านกว่าฉัน
ทุกคืนวัน เอาใจ ไม่ให้เก้อ
ไม่ปล่อยให้ หลงวัน ฝันละเมอ
หัวใจเธอ ไหวหวั่น แปรผันไป
หรือว่าฉัน คิดมาก หลากอารมณ์
เคยภิรมย์ สมจิต คิดทำไม
หรือเธอกลัว ความฝัน หวาดหทัย
กลัวหัวใจ โหยหา คราไม่มี
กลัวข้ามเส้น ขีดแบ่ง แสร้งว่าเพื่อน
กลัวลืมเลือน ยามใกล้ชิด สนิทฤดี
กลัวจะเคว้ง ลอยคว้าง ยามไม่มี
กลัวชีวี จะวาย เมื่อไร้กัน
17 กันยายน 2547 21:08 น.
keekie
ใจสลาย.....มลายแล้ว.....เจ้าแก้วเอ๋ย...
ก่อนเราเคย.....หยอกเย้า.....เว้าวอนหา...
ความผูกพัน.....ที่เรามี.....แต่ก่อนมา...
ปวดอุรา.....มาวันนี้.....ไม่มีเลย.....
จะเอ่ยปาก.....ถามความนัย.....จากใจเจ้า...
ลืมรักเรา.....สิ้นหรือไร.....ใยทำเฉย...
ในดวงตา.....ไร้แววหวาน.....เหมือนอย่างเคย...
โปรดเฉลย.....เอ่ยคำ.....จำนรรจา...
ความเข้าใจ.....ต่อกัน.....ในวันเก่า...
เหลือเพียงเงา.....ให้รำพึง.....คะนึงหา...
ทิ้งข้าช้ำ.....ว้าเหว่.....อยู่เอกา...
กินน้ำตา.....ต่างข้าว.....ทุกเช้าเย็น...
หากในใจ.....เจ้านี้.....มิมีรัก...
ข้าจำจัก.....หลีกหนีหน้า.....มิให้เห็น...
ความผูกพัน.....ครั้งเก่าก่อน.....ตอนนี้เป็น...
สิ่งลำเค็ญ.....สำหรับข้า.....ว่าต้องลืม.....
16 กันยายน 2547 00:51 น.
keekie
เพียงคำพูดหนึ่งคำที่ให้ไว้
เพียงนาทีหนึ่งไซร้ที่โทรหา
เพียงคำรักหนึ่งคำที่ให้มา
เพียงเสี้ยววานเวลาที่พบกัน
ได้อยู่ใกล้แนบชิดสนิทเนื้อ
รักจุนเจือใจข้ายังมีหวัง
รักที่ให้มีค่าเสริมกำลัง
ใจยังหวังรอรักแท้ในหัวใจ
แค่สดับตรับเสียงสำเนียงหวาน
หัวใจตอบรับขับขานกังวาลใส
แค่ได้ชิดเคียงใกล้ได้อุ่นไอ
พาหัวใจวาบหวามตามความฝัน
ใจหลงเพ้อเฝ้าฝันหาวันหวาน
แม้เนิ่นนานผ่านไปมิไหวหวั่น
ขอเวลาได้พานพบสบตากัน
เริ่มผูกพันสองใจฝันเป็นความจริง