14 พฤศจิกายน 2547 18:00 น.
keekie
ชีวิตฉัน ที่ผ่านมา ทั้งชีวิต
เคยทำผิด คิดหวาด พลาดพลั้งเผลอ
มากมายเรื่อง หลากราว คราวพบเจอ
บอกเสมอ คิดก่อนทำ ย้ำหัวใจ
บ้างคิดถูก บ้างเลือกผิด จนคิดหนัก
เรื่องความรัก เรื่องชีวิต ลิขิตไว้
ก่อนลงมือ ตัดสินใจ ทำสิ่งใด
ยับยั้งไว้ หักห้ามใจ ให้ดีดี
จนวันนี้ สั่งสม ประสบการณ์
เอาอดีต วันวาน หลากหลายสี
นำมาย้อม ทั้งเรื่องร้าย และเรื่องดี
กลายเป็นสี ผสม ปนเปไป
ได้เรียนรู้ ดูโลก เป็นสีแปลก
ผิดต่างแตก จากสีสวย เคยสดใส
สีช้ำเลือด ช้ำหนอง ตรอมทรวงใน
ถึงอย่างไร จะไม่ยอม ให้จองจำ
หากประสบ พบเจอ กับปัญหา
อย่ามัวเสีย เวลา หวาดหวั่นซ้ำ
กล้ากล้าคิด อาจหาญ ลงมือทำ
ต้องบอกย้ำ กับตัวเอง อย่าเกรงกลัว
หากหัวใจ ร่ำร้อง บอกต้องการ
อย่าปล่อยไว้ เนิ่นนาน พาลหม่นมัว
แม้ลงมือ ทำไปแล้ว เกิดผลชั่ว
บอกตัวเอง ไม่ต้องกลัว จะรับเอง
แม้วันนี้ ต้องทำผิด คิดพลาดอีก
จะไม่หลบ จะไม่หลีก หนีข่มเหง
บอกหัวใจ ดวงนี้ มิมีเกรง
จะยอมรับ ทุกบทเพลง การกระทำ
14 พฤศจิกายน 2547 12:44 น.
keekie
สวัสดีตอนเช้าอันแสนหวาน....
รอบตัวหว่านด้วยบรรยากาศสดใส
มีอารมณ์เรียงร้อยถ้อยจากหัวใจ
อบอวลด้วยกรุ่นไอความคิดถึง
กลิ่นกาแฟหอมหวลยวนเย้าฝัน
ในคืนวันเก่าก่อนย้อนรำพึง
วันที่ใจสองใจรวมเป็นหนึ่ง
ร่วมร้อยรึงดวงใจเดียวเกี่ยวผูกพัน
เคยมีเธอเคียงข้างไม่ห่างหาย
มีความหมายเสมอสำหรับฉัน
แม้วันนี้ต้องแยกทางห่างจากกัน
ในความฝันยังมีเธอเสมอมา
หมอกบางบางจางใสในตอนเช้า
อีกกาแฟกรุ่นกลิ่นเย้าเว้าวอนหา
ความรักและ ความผูกพัน ฉายนัยน์ตา
ยังจำได้เสมอมามิเคยเลือน
9 พฤศจิกายน 2547 21:41 น.
keekie
ทุกครั้งที่ฉันหลับตา.....
จะเห็นภาพท้องฟ้าสวยสดใส
แซมซ้อนภาพของเธอ.....- ยอดดวงใจ -
แสงแดดทอรำไร ประกายวาว
ภาพนั้นช่างแสนเด่นชัด.....
แจ่มจำรัสทั่วท้องฟ้าสกาว
พาดวงใจของฉันเร่าร้อนผ่าว
กระแสอบอุ่นกรุ่นกร้าวแผ่สู่ใจ
ทุกเวลาที่ฉันหายใจ.....
แทรกด้วยความห่วงใยในไออุ่น
ทุกลมหายใจเข้าออกนั้นเพื่อคุณ
อ่อนละมุนกรุ่นหวานทุกวานวัน
ลมหายใจในทุกวินาที.....
มีแต่เธอคนดีมิเปลี่ยนผัน
ชีวิตที่ยังคงอยู่ในทุกวัน
เพื่อเธอเท่านั้น..... - สุดหัวใจ -
ทุกครั้งที่ฉันหลับตา.....
ในทุกเวลาที่ฉันหายใจ
มีแต่เธอเท่านั้นโปรดรู้ไว้
หากขาดเธอไป... ชีวีนี้ไซร้...สิ้นไร้ชีวา.....
5 พฤศจิกายน 2547 17:50 น.
keekie
อ่อนแรงล้าล่าถอยพลอยเหนื่อยหน่าย
ดูร่างกายผ่ายผอมตรอมตรมเศร้า
อ่อนระโหยโรยแรงแฝงซบเซา
แม้แต่เงายังเหงาหงอยพลอยเหว่ใจ
นอนอ้าปากกรนครากจะรากงอก
ตะโกนบอกให้ตื่นไม่รื้นไหว
แม้เขย่าตีเข่าสักเท่าไร
ไม่เคลื่อนไหวขยับกายเลยคนดี
พ่อคุณเอ๋ยไปทำอะไรไว้
เหตุอันใดสลบไสลขนาดนี้
หรือมีเรื่องท้าตีต่อยกับไพรี
เลยโดนสีด้วยไม้ใบหน้าสาม
เอ...หรือว่า...
เห็นเมื่อคืนกลับดึกเจอศึกหนัก
พบพยัคฆ์เสือสิงห์กระทิงหาม
กว่าจะกลับไม่รู้กี่โมงยาม
อาจโดนตามจับศึกให้คึกคัก
โปรดเถอะพ่อตื่นมาแจงแถลงไข
ให้คิดไปเออเองเกรงห้ามหัก
กลัวความคิดตัวเองเกรงยึกยัก
กลัวทึกทักคิดผิดถูกมีลูกหลง
3 พฤศจิกายน 2547 15:31 น.
keekie
อารมณ์รัก สลักซ้อน อ่อนละมุน
ให้อบอุ่น กรุ่นกลิ่นหวาน ซ่านกำสรวล
ยามไอรัก ตลบฟุ้ง กรุ่นอบอวล
กลิ่นหอมหวล ยวนเย้า เร้าอุรา
ยามคิดถึง ติดตรึง ซึ้งซาบซ่าน
อารมณ์ปาน หวานฉ่ำ ล้ำเสน่หา
ประกายแพรว แวววาว พราวนัยน์ตา
ให้โหยหา พาครวญคร่ำ เพ้อพร่ำไป
ใจเรียกร้อง ก้องโลก แสนโศกศัลย์
หากมิพบ ยอดชีวัน ฝันขาดหาย
ดวงหทัย ในทรวงนี้ คงวอดวาย
แตกสลาย มลายลับ แทบดับปราณ
แม้อยู่ปลาย ขอบฟ้า สุดหล้าโลก
ต่อพายุ ลมโบก กรรโชกผ่าน
แม้ข้ามน้ำ ข้ามทะเล มิอาจทาน
แรงแห่งรัก คิดถึงปาน จะขาดใจ
ครั้นได้พบ สบตา พาสุขสม
แววรื่นรมย์ ชมชื่น รื้นสั่นไหว
ความอบอุ่น วาบหวาม จับหัวใจ
โลกสดใส สว่างไสว ให้อ่อนหวาน
เพียงแค่นี้ หัวใจ ก็เปี่ยมสุข
สิ้นความทุกข์ หมดโศก วิโยคผ่าน
เติมความหวัง เพิ่มพลัง ให้ดวงมาลย์
ร้อยภัยพาน มิอาจทาน พลังรักเอย