21 ตุลาคม 2547 18:28 น.

ดอกไม้บานในใจฉัน



ดอกไม้งาม นามว่า ดอกไม้รัก
	กลีบสลัก คำหวาน วาบหวามไหว
	เติมคิดถึง คนึงหา ทุกก้านใบ
	บานในใจ ให้ซาบซ่าน อิ่มอาบทรวง

	ยามฝนตก รดหลั่ง พรั่งเป็นสาย
	หยาดพราวพราย ปรายสะพร่าง สว่างสรวง
	พิรุณต้อง ห้องห้วงใจ ใสทั้งดวง
	ซ่านในทรวง ดวงฤดี ฉิมพลีวิมาน

	มาลีน้อย กลอยแก้ว มิแคล้วเจ้า
	รักโรมเร้า เคล้าคลอ พนอหวาน
	ได้ฝนฉ่ำ พรายพร่ำ ย้ำดวงมาลย์
	รักแสนหวาน พาลผ่าน คลานมาเยือน

	กาลล่วงล้ำ ย่ำเวลา พาผันผ่าน
	เมฆาลาน ลอยลับ ขับคล้อยเคลื่อน
	ฝนสร่างซา โอ้อุรา ลาร้างเลือน
	เจ้าแชเชือน เสียแล้ว เจ้าแก้วเอย

	ดอกไม้รัก ในยามนี้ มิมีแล้ว
	ความเพริศแพร้ว แว่วหวาน วารคุ้นเคย
	ฝนชุ่มฉ่ำ กรายกล้ำ ย่ำผ่านเลย
	มิอาจเฉย ทำใจลืม ชุ่มชื่นใจ

	แม้ทนเจ็บ เหน็บร้าว คราวร้างฝน
	มาลีทน ท้อแท้ แม้หวั่นไหว
	รอฝนมา พรายพร่าง สร้างวันใหม่
	ให้หัวใจ ชุ่มฉ่ำรัก สลักทรวง


..........................................................

	ยามเมื่อดอกไม้งามต้องหยาดฝน
	พาให้กลีบใบชุ่มฉ่ำ.......สดชื่น.....

	หากแต่...........
	ฝน....มิได้ตกทุกเวลานาที

	ดอกไม้ในหัวใจดอกนี้...
	หากมิได้รับความชุ่มฉ่ำจากสายฝนในวันใด...
	แม้จะเหี่ยวเฉา....ท้อแท้...สักแค่ไหน...

	ฝนเอย....
	ขอจงรู้ไว้....
	ดอกไม้งามในใจดอกนี้....ยังคงบานสะพรั่ง...
	รอเวลา...ฝนโปรยปรายครั้งใหม่เสมอ.........

..........................................................

3203

love

comment

17 ตุลาคม 2547 14:42 น.

ผ้าห่มรัก

keekie

เก็บเอาความ รู้สึก ลึกข้างใน
ความฝันใฝ่ ทักทอ ก่อประสาน
เอาอารมณ์ หวานซึ้ง ตรึงดวงมาลย์
ร้อยเรียงผ่าน เส้นใย สายสัมพันธ์

เก็บเอาความ คิดถึง ซึ้งดวงจิต
วันละนิด วันละน้อย คอยร่วมฝัน
เก็บห่วงใย เรียงร้อยไว้ ร่วมผูกพัน
เพื่อมีกัน และกัน มั่นคงนาน

ทีละเส้น ร้อยเรียง เคียงกันไว้
ต่อเส้นให้ ลวดลาย ได้หวามหวาน
มิตรภาพ ความหวังดี มีมานาน
ค่อยผสาน ผ่านวัน ฝันของเรา

เป็นเส้นสาย ลายสร้อย ร้อยด้วยรัก
ต่อใจภักดิ์ ถักไว้ ไม่ให้เหงา
ใจทั้งสอง เคียงนิรันดร์ มั่นดังเงา
คือสองเรา ร่วมเส้นทาง สร้างสายใย

เส้นสายรัก ถักร้อย เรียงประสาน
ก่อตำนาน สานสัมพันธ์ วันชิดใกล้
เกิดเป็นผ้า ผืนน้อย ร้อยเรียงใจ
สองหทัย พันผูก เป็นหนึ่งเดียว

ผ้าห่มรัก ผืนนุ่ม แอบอุ่นไอ
ห่มดวงใจ เราสอง ให้คล้องเกี่ยว
แนบชิดใกล้ ลายสร้อย ร้อยเป็นเกลียว
รักแน่นเหนียว เหนี่ยวเอาไว้ ให้นิรันดร์

1003

love

comment

15 ตุลาคม 2547 12:07 น.

ฝากฟากฟ้าผ่านถึงเขา

keekie

สายลมแห่งความรักที่พัดผ่าน
สอดประสานความคิดถึงคะนึงหา
แนบด้วยความห่วงใยในแววตา
นำความสุขแสนหรรษามาสู่ใจ

สายลมแห่งความทุกข์ที่ล่วงผ่าน
พาหัวใจบอบบางพาลสั่นไหว
แอบเก็บความเจ็บช้ำย้ำเตือนไว้
หากหัวใจจะรักใหม่จงใคร่ครวญ

ลมเจ้าเอ๋ย....

ฝากความรู้สึกดีดีที่มีมอบ
จงช่วยหอบพัดไปอย่าให้หวน
นำพาไปถึงเขาอย่าเรรวน
ว่าหัวใจคร่ำครวญคำขอบคุณ

ฝากความห่วงใยสู่ปลายฟากฟ้า
ไกลสุดหล้าบากบั่นผ่านเขาขุน
จะขอออดอ้อนวอนท่านพระพิรุณ
โปรดการุณหนุนนำถึงเขาที

ขอให้เขามีความสุขในทุกวัน
การเดินทางล่วงผ่านผันไปด้วยดี
ทุกคนที่รอคอย ณ ฟากฟ้านี้
จะรอมี วันดีดี ได้พบกัน....

1182

love

comment

11 ตุลาคม 2547 01:33 น.

..ได้โปรดลงโทษฉัน...

keekie



มีความลับที่เก็บไว้ในหัวใจ....
	คือ....เอ่อ....ฉันแอบหลงใหลในตัวอักษร
	ที่คุณพร่ำพรรณนาถึงความรักในทุกบททุกตอน
	เพราะมันสอนให้ฉันรู้จักความ....อ่อนหวาน...

			
	ไม่เคยคิดว่าคำเพียงหนึ่งคำ....
	จะแสนหวานล้ำย้ำความผูกพันที่พบพาน
	ไม่เคยคิดว่า...แม้กาลเวลาจะเนิ่นนานผันผ่าน
	คำว่า...รัก...ยังคงมั่นยืนนานและเบ่งบานในหัวใจ


	วันนี้มาขอสารภาพ.....
	จะผิดบาปมากไหมที่ฉันเฝ้าฝันใฝ่....
	แอบเก็บนิยามคำว่า..รัก...ของคุณซ่อนเอาไว้...
	อยู่ในซอกหนึ่งของหัวใจที่ไร้ความรัก....


	แอบเก็บความอ่อนโยนที่มี....
	ในทุกทุกนาทีที่อ่านความอ่อนหวาน
	ผ่านจากเรื่องราวของคุณในอดีตวันวาน
	ที่ยังคงเบ่งบานมิเสื่อมคลาย....ในใจคุณ


	ต้องขอโทษหากทำให้คุณโกรธ...
	ยินดียอมรับการลงโทษที่ทำให้เคืองขุ่น...
	ด้วยการยอมให้หัวใจของฉันต้องว้าวุ่น...
	กับการเริ่มมีคุณ....เข้ามายุ่งในหัวใจ....



............................................................................................

      ....................ได้โปรดลงโทษฉัน..............

...............................................................................................

1205

love

comment

8 ตุลาคม 2547 15:56 น.