11 ธันวาคม 2549 17:05 น.
keekie
จะยังคงทำร้ายตัวเองต่อไป
จนหัวใจไร้รู้สึกลึกเกินถอน
จะเก็บความเจ็บร้าวเข้าบั่นทอน
ให้มันย้อนเข้าตอกสุดซอกใจ
จะยังคงวางมีดเข้ากรีดซ้ำ
ให้มันย้ำปากแผลเกินแก้ไข
เอาทิงเจอร์ไอโอดีนราดลงไป
แล้วลูบไล้ด้วยคมมีดกรีดอีกที
จะยังคงตอกตะปูสู่กลางทรวง
ทะลุทะลวงล่วงล้ำซ้ำลิ้นปี่
ไม้หน้าสามฟาดตามกระหน่ำตี
จนเลือดสีแดงชาดสาดกระเซ็น
จะยังคงทำร้ายตัวเองต่อไป
จนหัวใจไร้รู้สึกแม้ยามเห็น
ทุกทุกอย่างดำเนินตามอย่างต้องเป็น
จะไม่หลบ จะไม่เร้น ให้เห็นใจ ...
28 พฤศจิกายน 2549 01:49 น.
keekie
หากฉันเลือกที่จะอยู่ ..
ฉันรู้ .. ฉันต้องเป็นฉัน - อย่างที่คุณต้องการ -
หากฉันเลือกที่จะไป ...
ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไว้ ณ กลางทางแห่งความฝัน ..
ฉันรู้ .. ฉันต้องคิดถึงคุณในทุกความเงียบงัน ..
แต่ละวัน .. แต่ละก้าว .. ปวดร้าวใจ ..
ความทรงจำแสนหวาน ..
ในวันวาน .. ตราบวันนี้ .. คงสดใส ..
ทั้งหมดนั้นฉันได้รับจากคุณด้วยหัวใจ ..
.. ลาก่อน .. อย่าร้องไห้ .. คนดี ..
ขอพร ..
ฉันสวดมนต์อ้อนวอน .. ขอคุณจงสุขี ..
สำเร็จ .. สมหวัง .. ดั่งความใฝ่ฝันที่คุณมี ..
โปรดรับรู้ .. หมดทั้งหัวใจรักของฉันคนนี้ ..
.. เป็นของคุณ ..
13 พฤศจิกายน 2549 10:21 น.
keekie
หยาดน้ำค้างปลายใบ
เย็นเยียบเสียดหัวใจ .. ไหวสั่น ..
คิดถึงยามเนื้อแนบเนื้อเคียงกัน
อบอุ่นไล่หนาวฉับพลัน .. มลาย ..
หยาดน้ำค้างร่วงลงดิน
ซึมสู่พื้นพสุธาสิ้น .. เหือดหาย ..
คิดถึงยามเนื้อแนบเนื้อเคียงกาย
ใจสลายหายลับกับน้ำค้าง ..
12 พฤศจิกายน 2549 21:29 น.
keekie
ดวงดาวพราวพร่าง
แจ่มกระจ่างกลางฟ้าเคียงคู่
ดวงดาวเจ้าชู้
แอบแหงนมองดูดวงจันทร์
แม้จะอยู่คู่เคียง
ทำได้เพียงแอบมองเท่านั้น
ดวงดาวเจ้าเอ๋ย .. มิมีวัน ..
เข้าถึงดวงจันทร์ .. ดวงใจ ..
12 พฤศจิกายน 2549 19:31 น.
keekie
เช้าแล้ววันใหม่ ..
แดดสดใสทอประกายล้อหยาดน้ำค้าง
ความรู้สึกเหมือนครึ่งครึ่งกลางกลาง
หม่นมัวเลือนลางเหมือนเมื่อคืน
จำได้ถึงแสงจันทร์ที่สาดส่อง
สีนวลทองผ่องพรรณเหมือนคืนอื่น
รสความขมเจ็บช้ำเคยกล้ำกลืน
จำต้องฝืนยืนมองจันทร์ .. เดียวดาย
ดวงตะวันดวงเดิม
มิได้มีสิ่งใดเพิ่มเติมหรือขาดหาย
ดวงจันทร์ยังคงดวงเดิม .. เดียวดาย
เหลือเพียงกาย โดดเดี่ยว เปลี่ยวร้าง ..