10 มีนาคม 2550 17:29 น.
keekie
หากเธอจะทวงถามถึงความรัก
มีมากสักเพียงใดใคร่อยากรู้
ชั่ง ตวง วัด เสียหน่อยคอยเฝ้าดู
มันมากพอจะอยู่เคียงคู่ไหม ..
หากเธอจะทวงถามถึงความฝัน
ว่าโยงถึงคืนวันอันสดใส
ความฝันเธอ-ความฝันฉัน-เคียงกันไป
หรือเป็นเพียงฝันของใจที่ไร้เธอ ..
หากเธอจะทวงถามความผูกพัน
สายใยบางเส้นนั้นมันสั้นเต่อ
โยงมิถึงเยื่อใยแห่งใจเธอ
ปล่อยอีกฝั่งรอเก้อเพ้อลำพัง ..
หากเธอจะทวงถามความคิดถึง
มีบ้างไหมเพ้อรำพึงแทบคลุ้มคลั่ง
หลงละเมอเพ้อพกตกภวังค์
อยากกักขังเธอไว้เคียงข้างกาย ..
หากเธอจะทวงถามถึงความจริง
มันคือสิ่งสูงค่ามากความหมาย
รัก ฝัน และ ผูกพัน .. มั่นมิคลาย?
หรือวันนี้สูญสลายไปเสียแล้ว ..
มิมีเหลืออะไรในใจฉัน
เมื่อผ่านคืนผ่านวันอันผ่องแผ้ว
มาวันนี้มองมิเห็นแม้วี่แวว
...
ฉันมอบให้เธอหมดแล้ว ..ไม่เหลือเลย ..
27 กุมภาพันธ์ 2550 21:09 น.
keekie
ยูงสีขาวนำพรข้ามแผ่นฟ้า
สู่ตัวข้าสร้างสุขถมทุกข์สิ้น
ขอขอบคุณไมตรีงามจากจินต์
หวนคืนสู่ยังถิ่นเจ้าบินมา ..
ขอบคุณ ..
23 กุมภาพันธ์ 2550 09:35 น.
keekie
หงุดหงิด หงุดหงิด ..
ใกล้วิปริตผิดเพี้ยนไปเสียแล้ว
หันมองซ้าย มองขวาหาเด็กแนว
เจอแต่แมวหน้าเหมือนหนูดูพิลึก
'รมณ์เสีย 'รมณ์เสีย
ทำมาเลียแข้งเลียขาหน้ามะหลึกถึก
เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวกระเด็นมะเต็นตึ๊ก
มาทำยึกทำยักน่ารำคาญ
ทำมองหน้าจะหาเรื่อง?
โทษที่ทำให้ขุ่นเคืองคือประหาร
แมวก็อยู่ส่วนแมวอย่ารุกราน
ไม่อยากเป็นอันธพาลหาเรื่องแมว
ไปให้ไกลหูไกลตา!!! ..
ยังทำยืนมองหน้า ตาบ้องแบ๊ว
หรืออยากจะมีเรื่องกับเด็กแนว
ที่กินแห้วมาหมาดหมาด .. ก็มาเลย ..
20 กุมภาพันธ์ 2550 22:05 น.
keekie
ฉันลอยละล่องท่ามท้องฟ้าสีฟ้า ..
อันดารดาษด้วยอัญมณี ..
แห่งท้องนภา ..
ที่ทอระยิบระยับท่ามกลางแสงตะวัน ..
ท่ามท้องฟ้าสีฟ้า ..
อัศจรรย์นัก ..
สายลมระเรื่อยพริ้วแผ่ว ..
ไล้ลู่ปลายเส้นผมบนแผ่นหลัง ..
ดอกไม้โอนอ่อนไหวเอน ..
ปลายกลีบอันอ่อนนุ่มสัมผัสความอบอุ่นแห่งสายลม ..
ความอบอุ่นอันแสนอ่อนหวาน ..
ผสานกลิ่นหอมกรุ่นแห่งกลีบดอกไม้ ..
ฉันหลงอยู่แห่งหนใดกันหนอ? ..
สรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ใด ..
เนรมิตความอ่อนนุ่มแผ่วเบาเฉกนี้ ..
ให้แก่ดวงใจอันหยาบกร้าน ..
ฉันหลงอยู่แห่งหนใดกันหนอ? ..
14 กุมภาพันธ์ 2550 18:54 น.
keekie
หยิบปากกา-กระดาษอยากวาดฝัน
เขียนถึงคืนถึงวันเคยฝันใฝ่
บรรจงร้อยถ้อยบทจรดหทัย
เรียงอักษรแทนความนัยหัวใจกัน
เริ่มขีดเขียนคำแรกช่างแปลกนัก
จะสะกดคำว่า '...' ชักไหวหวั่น
เขียนอย่างไรให้คิดมันติดพัน
ออกอาการ งง งัน ขึ้นทันตา
จรดปากกาจะเริ่มเติมอักษร
ก็ต้องล้มตัวนอนตอนคิดหา
ตัวอักษรตัวต้นเริ่มค้นมา
ท.ทหารใช่ไหมหนาระอาใจ
ณ ข้างใต้มีสระไม่ละเว้น
คงจะเป็น สระอุ บรรจุไว้
ตามด้วยตัวสะกดจรดลงไป
เป็น ก.ไก่ ใช่แน่มิแพ้ทาง
พลิกฝ่ามือก่ายหน้าผากยากจริงหนอ
น่าจะตามด้วย ตัว ข. คลอเคียงข้าง
แล้วการันต์กันไว้ให้อำพราง
เอาลงวาง บนตัว ข. มิรอรี
ได้ขีดเขียนคำ '...' อีกสักครั้ง
หัวใจยังจดจำถึงคำนี้
แม้มิได้รู้ความหมายมาหลายปี
ก็ยังดีที่เขียนได้ไม่อายใคร ..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
หน้าส่วนตัว
1566
