11 ตุลาคม 2547 01:33 น.
keekie
มีความลับที่เก็บไว้ในหัวใจ....
คือ....เอ่อ....ฉันแอบหลงใหลในตัวอักษร
ที่คุณพร่ำพรรณนาถึงความรักในทุกบททุกตอน
เพราะมันสอนให้ฉันรู้จักความ....อ่อนหวาน...
ไม่เคยคิดว่าคำเพียงหนึ่งคำ....
จะแสนหวานล้ำย้ำความผูกพันที่พบพาน
ไม่เคยคิดว่า...แม้กาลเวลาจะเนิ่นนานผันผ่าน
คำว่า...รัก...ยังคงมั่นยืนนานและเบ่งบานในหัวใจ
วันนี้มาขอสารภาพ.....
จะผิดบาปมากไหมที่ฉันเฝ้าฝันใฝ่....
แอบเก็บนิยามคำว่า..รัก...ของคุณซ่อนเอาไว้...
อยู่ในซอกหนึ่งของหัวใจที่ไร้ความรัก....
แอบเก็บความอ่อนโยนที่มี....
ในทุกทุกนาทีที่อ่านความอ่อนหวาน
ผ่านจากเรื่องราวของคุณในอดีตวันวาน
ที่ยังคงเบ่งบานมิเสื่อมคลาย....ในใจคุณ
ต้องขอโทษหากทำให้คุณโกรธ...
ยินดียอมรับการลงโทษที่ทำให้เคืองขุ่น...
ด้วยการยอมให้หัวใจของฉันต้องว้าวุ่น...
กับการเริ่มมีคุณ....เข้ามายุ่งในหัวใจ....
............................................................................................
....................ได้โปรดลงโทษฉัน..............
...............................................................................................
8 ตุลาคม 2547 15:56 น.
keekie
ดวงดาวจ๋า....
เอียงหูมา ฟังหนู หน่อยได้ไหม...
วันนี้หนู มีเรื่อง แสนเหนื่อยใจ...
หมดเรี่ยวแรง สิ้นไร้ แพ้ภัยตน
ตื่นตอนเช้า ต้องเล่าเรียน เฝ้าเขียนอ่าน
น่ารำคาญ พาลเบื่อ มากเหลือล้น
แต่คุณพ่อ สอนให้หนู พึงอดทน
เกิดเป็นคน มีหน้าที่ ต้องกระทำ
เพื่อนเพื่อนก็ กลั่นแกล้ง แย่งของเล่น
เขาคงเห็น หนูอ่อนแอ แหย่แล้วขำ
หนูร้องไห้ แต่เขา ยังคงทำ
หนูเจ็บจำ คำเขาล้อ ก่อช้ำใจ
อยากแกล้งกลับ ตอนลับ ข้างหลังเขา
แต่แม่เฝ้า สั่งสอนหนู เป็นผู้ให้
ใครเขาทำ เหยียบย่ำ ช้ำเพียงใด
ให้อภัย เท่านั้น ท่านว่าพอ
ตอนกินข้าว กลางวัน ที่โรงเรียน
คุณครูเวียน เพียรบอก และร้องขอ
บอกนักเรียน ทุกคน เข้าคิวรอ
เข้าแถวต่อ รอรับ ลำดับตน
แต่ทุกคน ยังคง แก่งแย่งกัน
หนูงงงัน ไม่เข้าใจ เลยสักหน
คุณแม่สอน ให้หนูรู้ ค่าของคน
อย่ายกตน ข่มท่าน แบ่งปันไป
ไม่ต้องแก่ง แย่งชิง กับใครเขา
หากเป็นของ ของเรา มิหวั่นไหว
แต่ถ้าเป็น ของเขา ต้องเกรงใจ
จะเป็นภัย หากไปแย่ง เป็นของตน
ดวงดาวจ๋า...
หนูหายเหนื่อย หายเมื่อย เลิกท้อแท้
นึกคำสอน ของแม่ ได้อีกหน
อีกคำบอก ของพ่อ ให้อดทน
เฝ้าดำเนิน ชีวิตตน ทางสายกลาง
ไม่ยึดติด ไม่คิดหนัก ให้หมักหมม
ตนแห่งตน เป็นที่พึ่ง จึงละวาง
ความทุกข์ตรม หมองหม่น และอ้างว้าง
มิอาจเป็น ชิ้นก้าง ขวางชีวิต
ขอขอบคุณ พระคุณ แม่และพ่อ
ที่เติมต่อ ก่อปั้น สรรค์ความคิด
คอยสั่งสอน มอบความรัก ให้ดวงจิต
ดวงน้อยนิด ดวงนี้ มีพลัง.....
7 ตุลาคม 2547 00:13 น.
keekie
ถ้าคุณจะรักใครสักคน
ขอฟ้าดลบันดาลปานความฝัน
ขอให้คุณและเขาคู่เคียงนิรันดร์
ตราบจนวันสิ้นดินสลายกลายผันผ่าน
จะเนิ่นนานเพียงใดใจยังภักดิ์
ดั่งฟ้ารักตะวันอันฉายฉาน
ดั่งมัจฉารักวารีอยู่ทุกวาร
นิรันดร์กาลขอรักอยู่คู่ฟ้าดิน
แม้ต้องห่างกายเร้นแค่ชั่วพัก
ขอให้รักปกปักษ์ไม่หักสิ้น
ถึงคราต้องเจ็บช้ำน้ำตาริน
ชั่วชีวินมีเพียงกันและกัน
สอดประสานสองใจไว้เคียงคู่
ขอให้ต่างรับรู้ในรักมั่น
สองชีวีมีรักและผูกพัน
จวบจนวันชีพสลายไม่คลายรัก
5 ตุลาคม 2547 17:22 น.
keekie
แต่งคำกลอน เพื่อมาอ้อน ขอสมัคร
เห็นประกาศ หาคนรัก ปักป้ายไว้
ต้องการคน มาเรียบเรียง เคียงข้างใจ
อยากมีใคร หน้าใสใส ไม่หลอกกัน
เปิดประกาศ อ่านดู คุณสมบัติ
เขาแจ้งชัด อยากมีคน มาร่วมฝัน
คอยวิ่งเล่น หยอกล้อ คลอเคลียกัน
เขาใฝ่ฝัน มีโซ่ทอง ร่วมคล้องใจ
ฮะแฮ่มมม........
ตัวเพื่อนฉัน ในวันนี้ มีความพร้อม
ขอออมชอม อ้อนสมัคร หน่อยได้ไหม
แม้อ่อนด้อย ประสบการณ์ แต่จริงใจ
พกสายใย มาเตรียม ไว้คล้องคอ
แต่เพื่อนขอ ดูบัตร ประจำตัว
ว่าครอบครัว คุณมีใคร อยู่บ้างหนอ
มีคุณน้อง คุณแม่ และคุณพ่อ
แค่นี้พอ หรือว่ามี ใครอีกไหม....
อ้อ..........
เพื่อนบอกว่า ขอดู สมุดแบงค์
อยากแจกแจง มรดก งกไปไหม
ก่อนจะกรอก ใบสมัคร ฝากเอาไว้
เพื่อจะให้ คุณคิด พิจารณา
ขอโปรดส่ง หลักฐาน ตามมาด่วน
ทั้งหมดล้วน สำคัญ มากหนักหนา
พร้อมด้วยส่ง ใบสมัคร ตามติดมา
หากเพื่อนรับ พิจารณา จะส่งคืน...
3 ตุลาคม 2547 01:24 น.
keekie
อยากรู้มากนักใช่ไหม....
ว่ามีอะไรอยู่ในใจดวงนี้.....
ความเจ็บปวดลึกถึงแก่นหัวใจไงที่มี
แลกกับความภักดีของฉันที่ให้ไป
ฉันเคยแลกหลายสิ่งกับใครคนหนึ่ง
เริ่มจากความรักซาบซึ้งสุดหัวใจ
แลกกับความทรมานจากความหวั่นไหว
ว่าเขาจะมีใครต่อใครอีกหลายคน
สุดท้าย.......
ฉันสูญสิ้นความมั่นใจในรักครั้งใหม่อีกหน
หมดไปพร้อมกับความศรัทธาในหัวใจของคน
ทิ้งรอยขืนข่มไว้กับผู้หญิงคนนี้
วันนี้........
คำถามมากมายจากคุณที่เคยมี
คำถามที่ฉันไม่เคยตอบคุณสักที
ฉันขอตอบวันนี้เลยแล้วกัน
คุณเคยถาม....
ว่าฉันกลัวความรักใช่ไหม
ที่ทำให้ฉันไม่กล้าเปิดหัวใจ
รับใครใครเข้ามาในชีวิต
คำตอบ.....
สิ่งที่ฉันกลัว....ไม่ใช่ความรัก
แต่ที่ฉันกลัวคือความไม่จริงใจต่างหาก
เข็ดขยาดเสียแล้วกับ...ใจคน...
อีกคำถาม.....
สิ่งที่คุณเคยขอ....
แต่ฉันไม่เคยให้...
สิ่งนั้น....คุณอยากรู้ว่าฉันมีให้ใคร....
ฉันพร้อมจะมอบให้คุณ....
ทันทีที่ฉันมั่นใจ.....ว่ามันจะไม่มอดไหม้....
ไปพร้อมกับความรู้สึกว่า..รัก...
เสี้ยวสุดท้ายที่ยังเหลืออยู่....ของฉัน
เอ.....เขียนไปเขียนมา.....ไม่มีสัมผัสเสียแล้ว...
จะถูกครูดุมะเนี่ย.....???????
หน้าส่วนตัว
1205
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
