5 ธันวาคม 2547 11:53 น.
keekie
ความเข้าใจของเราในวันเก่า
ตอกย้ำเรื่องระหว่างเราเศร้านักหนา
ความผูกพันครั้งอดีตที่ชินชา
พาอุราให้ช้ำชอกตอกหทัย
หากในความเป็นเราไม่เข้ากัน
ก่อเกิดเธอกับฉันไม่เข้าใจ
ยอมเจ็บปวดรวดร้าวดีกว่ารั้งไว้
ให้หัวใจต้องตายไปไร้ชีวัน
ฉันเข้าใจในความเป็นตัวเธอ
และรู้เสมอในความเป็นตัวฉัน
ซึ้งสุดใจในความเป็นกันและกัน
และยังคงมั่นรักเธอ.....ตลอดไป
อยากหยุดความเจ็บปวดแสนรวดร้าว
โดยการจบเรื่องของเราดีกว่าไหม
แม้จะต้องซึมเศร้าเหงาหัวใจ
คงดีกว่าอยู่กันไปแบบไร้วิญญาณ์
จะเก็บสิ่งดีดีที่เธอมอบ
จะร้องตอบความห่วงใย.....เคยห่วงหา
จะเก็บรักสุดหัวใจ.....ในน้ำตา
ด้วยหัวใจคร่ำครวญว่า....มั่นรักเธอ....
1 ธันวาคม 2547 15:58 น.
keekie
อ่อนหวาน อบอุ่น กรุ่นไอ
หัวใจ อิงแอบ แนบฝัน
กายห่าง ทางไกล กีดกั้น
ยังรั้น ดั้นด้น ค้นเจอ
ละมุน ละม่อม กล่อมดาว
พร่างพราว บนฟ้า พาเพ้อ
อุปสรรค ขวากหนาม ตามเก้อ
รักเธอ รักฉัน ฟันฝ่า
ก้าวข้าม ห้ามใจ ให้หัก
หยุดพัก ยามท้อ ก่อกล้า
ศัตรู คู่ต่อ ขอท้า
ไขว่คว้า พาใจ ใฝ่ฝัน
คู่คิด แม้ติด ปัญหา
อ่อนล้า มิอาจ ขวางกั้น
ผจญ เรื่องราว ด้วยกัน
ร่วมฝัน ร่วมเรียง เคียงข้าง
ขอเพียง มีเรา เข้าใจ
หวั่นไหว ไผลเผลอ เหม่อว้าง
ยิ่งให้ ใกล้ชิด มิห่าง
ก่อร่าง สร้างฝัน มั่นใจ....
30 พฤศจิกายน 2547 11:39 น.
keekie
เหน็บเนื้อ เหลือหนาว ร้าวจิต
ชีวิต ดำเนิน เดินเปลี่ยว
ค้นหา จุดหมาย ดายเดียว
โดดเดี่ยว บนทาง ร้างรก
แลไหน มืดมิด ไปทั่ว
หวาดกลัว เกรงภัย ให้ตระหนก
เหน็บหนาว ร้าวไหว ใจสะทก
ในอก นิจจา อาดูร
เคว้งคว้าง ว่างเปล่า เหงานัก
ร้าวรัก ปักอก หมดสูญ
โศกศัลย์ จาบัลย์ ทวีคูณ
เกื้อกูล ฉันเถิด เปิดทาง
รานรอน ฟอนไฟ แผดเผา
ควันเฝ้า รุมเร้า รอบข้าง
เดินไป ทางใด อ้างว้าง
เพียงร่าง ร้างใจ ไร้เธอ...
29 พฤศจิกายน 2547 17:01 น.
keekie
ไฟฟอนคุสุมขอน
แอบเก็บซ่อนซุกควันไว้
เผากร่อนจากข้างใน
ให้มอดไหม้ไม่รู้ตัว
ไร้กลิ่นให้รู้สึก
มิทันนึกปล่อยลามทั่ว
ไม่รู้ก็ไม่กลัว
กว่ารู้ตัวก็สายเกิน
สงสารเจ้าขอนไม้
ไฟชอนไชให้คนเมิน
มองดูเพียงผิวเผิน
เจ้าคงเพลินรื่นเริงใจ
สุดท้ายเมื่อไฟมอด
มิอาจรอดเงื้อมมือได้
โดนเผาหมดด้วยไฟ
มอดหมกไหม้ไร้ชีวา
22 พฤศจิกายน 2547 00:30 น.
keekie
มิตรภาพ อาบไออุ่น กรุ่นความรัก
บรรจงปัก ถักทอ ต่อเกลียวไหม
ผ้าผืนน้อย ระลึกซึ้ง ถึงคนไกล
ด้วยดวงใจ คอยเก้อ เพ้อทุกครา
หยิบสายใย เส้นบาง เกือบจางหาย
มาแทนด้าย หลากสี ที่ห่วงหา
เอามาย้อม ด้วยอารมณ์ ข่มน้ำตา
แค่หวังว่า เป็นของฝาก จากหัวใจ
พื้นสีขาว แพรวพราว บริสุทธิ์
ปักด้วยหมุด สีสวย ด้วยเส้นไหม
เส้นฟ้าคราม แทนถ้อย รอยอาลัย
ในหทัย ยังสมัคร สานถักทอ
เส้นสีแดง แฝงห้วง ความห่วงหา
บนผืนผ้า เป็นลวดลาย คล้ายร้องขอ
เส้นความหมาย ปักลง ตรงเฝ้ารอ
แล้วค่อยต่อ สีเพิ่ม เติมเต็มใจ
ไหมหลากสี หลายเส้น เน้นคิดถึง
ลายรำพึง หมายวัน ฝันสดใส
สอดด้วยหมุด ตัวน้อย ร้อยเกี่ยวใจ
ยึดเหนี่ยวไว้ ทหัยถาม ตามความรัก
หยิบความฝัน ผืนนั้น ฉันใส่กรอบ
หวังจะมอบ นอบน้อม ให้พร้อมภักดิ์
ให้คนดี อยู่ไกล ได้ประจักษ์
คงตระหนัก ลึกซึ้ง ถึงห่วงใย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
หน้าส่วนตัว
1131
