25 มกราคม 2548 01:25 น.
keekie
บทสุดท้าย..อาลัยพราก..หากยังฝืน..
มิอาจคืน..กลับมา..พาใจฝัน..
ถอยหนึ่งก้าว..คงดีกว่า..รุกโรมรัน..
แยกจากกัน..ต่อแต่นี้..ดีกว่าเอย..
พยายาม..อดทน..คงได้คิด..
หากยึดติด..ของของเขา..เฝ้าเฉลย..
ความในใจ..ของเรา..พัดรำเพย..
ปลิดปลิวเลย..ล่วงหล่น..ลงพื้นดิน..
มิมีค่า..อันใด..ในใจรู้..
ไยต่อสู้..ให้ได้มา..ซึ่งทรัพย์สิน..
ของของใคร..ก็ของเขา..เรามิชิน..
คงต้องผิน..หน้าหนี..ดีกว่าตาย..
คนละโลก..ต่างภพ..มิสบพักตร์..
หากจะรัก..คงล้า..พาใจหาย..
ในที่สุด..ตัวเรา..เปลี่ยวเดียวดาย..
มิท้าทาย..ให้รัก..อยากพักใจ..
23 มกราคม 2548 23:38 น.
keekie
มองท้องฟ้า..แสนงาม..ครามสวยใส
เมฆลอยไกล..ปุยขาว..ราวแพรผืน
แสงตะวัน..โลมไล้..ได้เงาคืน
หัวใจตื่น..ชื่นชม..อารมณ์ดี
ริมทะเล..ใต้ฟ้า..อาทิตย์ส่อง
คลื่นเป็นฟอง..แสงต้อง..มองเห็นสี
เหลือบคล้ายรุ้ง..เล่นน้ำ..ฉ่ำชีวี
ร้อนฤดี..จากไหน..ได้ชุ่มเย็น
ทางของเธอ..ที่เดิน..เผชิญทุกข์
มีความสุข..ปนบ้าง..อย่างที่เห็น
หากเหนื่อยล้า..วันใด..ให้ใจเย็น
เมื่อว่างเว้น..มาหาฉัน..คนรอคอย
เก็บสีคราม..ของฟ้า..คราที่สวย
พร้อมเมฆด้วย..เอาไว้..ให้เธอสอย
ดวงตะวัน..สีทอง..จองไว้คอย
คลื่นใหญ่น้อย..สายรุ้ง..มุ่งให้เธอ
...................................................
หากอ่อนล้า..เมื่อวันใดกลับมา..
...................................................
มองท้องฟ้า..สีคราม..งามสวยใส..
ด้วยหัวใจ..อบอุ่น..กรุ่นกลิ่นฝัน..
รู้มีเธอ..คู่เสมอ..ดวงชีวัน..
อยู่เพื่อกัน..เป็นขวัญ..กำลังใจ..
ริมทะเล..ใต้ฟ้า..อาทิตย์ส่อง..
เหลือบตามอง..รุ้งหลากสี..เธอฝากไว้..
แสนดื่มด่ำ..ฉ่ำชื่น..หฤทัย..
ในคราใด..ร้อนรุ่ม..ได้ชุ่มเย็น..
ทางของฉัน..วันนี้..ได้มีสุข..
หมดความทุกข์..สิ้นความล้า..คราได้เห็น..
พลังใจ..ที่เธอมอบ..คล้ายดั่งเป็น..
ไอกระเซ็น..แผ่ซ่าน..ผ่านสู่กาย..
เก็บสีคราม..ของท้องฟ้า..ในยามสวย..
หาก ระทวย..ท้อแท้..แทบสลาย..
ในดวงใจ..ดวงนี้..ได้ผ่อนคลาย..
โยงใยสาย..สัมพันธ์..ฉันและเธอ...
...................................................
ในทุกวัน...หัวใจฉัน...เต้นเพื่อเธอ...
...................................................
23 มกราคม 2548 16:06 น.
keekie
ตัดบัว อย่าให้ เหลือใย
ตัดใจ อย่าให้ เหลือซาก
ไม่รอ ตัวเขา ลาจาก
พลัดพราก อย่าขอ กลับคืน...
ต้องบอก ตัวเอง อยู่ได้
แม้ใจ ย้อนยอก หลอกฝืน
จะทน เจ็บช้ำ กล้ำกลืน
ขอขืน ข่มใจ ไว้จำ...
แม้ปวด รวดร้าว จักสู้
ด้วยรู้ ก้าวพลาด ถลำ
ล้ำลึก เกินถอน ยังทำ
น้ำคำ วาจา ฆ่าใจ..
หากหลอก ตนเอง เกรงกลัว
เพียงตัว ที่อยู่ เคียงไว้
ยิ่งเสีย น้ำตา ร้องไห้
ตัวไร้ หัวใจ ใคร่ครวญ..
ขาดกัน นับแต่ วันนี้
มิมี เยื่อใย ให้หวน
ไม่อยาก จองจำ ด้วยตรวน
แปรปรวน เรรวน หลายใจ..
จะยอม ทนเจ็บ เหน็บหนาว
ปวดร้าว สาหัส เพียงไหน
ถอยหลัง ดีกว่า รั้งไว้
ปล่อยไป หัวใจ จอมปลอม..
22 มกราคม 2548 11:24 น.
keekie
วันหยุด สุดสัปดาห์ ในครานี้
เพื่อนแสนดี ที่น่ารัก มาชักชวน
เดินนำเที่ยว เปิดตา พาชมสวน
ร้องคร่ำครวญ อยากหาปลา มาข้างกาย
ในตอนบ่าย คล้ายเคลื่อน เกลื่อนผู้คน
ฝ่าฝูงชน เข้าชม สัตว์หลากหลาย
มีสัตว์บก สัตว์น้ำ ตั้งมากมาย
วางเรียงราย ริมทาง ช่างน่าดู
ท่านเดินดุ่ม สุ่มหา ปลาหลากสี
อยากจะมี เพื่อนใหม่ ไว้ในตู้
ให้ว่ายวน ว่ายเวียน เคียงกันอยู่
เรียงเป็นคู่ ดูเพลิน เจริญตา
ปลานกแก้ว สีแดง แรงไปไหม
ว่ายว่องไว ไล่ไม่ทัน มันหรอกหนา
ตัวน้อยน้อย กว่าจะโต ใช้เวลา
อีกนานกว่า จะเติบใหญ่ ให้ได้ยล
ปอมปาดัว ตัวงาม ยามต้องแสง
เป็นสีแดง แปลงเปลี่ยน ได้ทุกหน
เมื่อพลิกตัว กลายเป็น สีฟ้าหม่น
สีปะปน แวววาว ช่างน่าดู
แต่เจ้าปอมฯ เลี้ยงยาก ไม่อยากยุ่ง
ต้องกินกุ้ง ไรแดง มันแพงอยู่
อีกขยัน เปลี่ยนน้ำ ให้โฉมตรู
ต้องคอยดู แลเธอ เสมอชีวิต
จนเย็นย่ำ เริ่มค่ำ ตลาดวาย
ปลาที่หมาย เล็งไว้ มันมีผิด
นั่นไม่ดี นี่ไม่ได้ ดั่งใจคิด
เลยสะกิด พี่ท่าน ช่างรวนเร
แล้วเหลือบเห็น ปลาเป็น ชื่อสิงโต
หน้าตาดู โอ้โห ช่างโก้เก๋
อัปลักษณ์ หักบู้ ดูเกเร
แม้ขี้เหร่ แต่มาดเท่ห์ แหมถูกใจ
เลยตกลง รับเอา ไปเลี้ยงดู
จะอุ้มชู กล่อมถนอม ออมชอมไว้
คอยปรนเปรอ ปรนนิบัติ ทุกสิ่งไป
เฝ้าลูบไล้ ทุกเช้าค่ำ ฉ่ำฤดี
แล้วขึ้นรถ บขส. ตรงข้างทาง
เอาปลาวาง ไว้แทบเท้า ไม่มีที่
ไม่เป็นไร นะเจ้า โฉมฤดี
อยู่ตรงนี้ รับรอง จะปลอดภัย..
แล้วก็หลับ พับไป ด้วยความเพลีย
เหนื่อยเพราะเสีย หยาดเหงื่อ หมดแรงไร้
ความช่างเลือก รวนเร และหลายใจ (อย่าคิดมาก..กลอนพาไป..)
น้ำลายไหล ย้อยหยด สลดฤทัย..
ถึงแล้วท่าน เราปลุก ด้วยหวังดี..
เพื่อนเร็วรี่ รีบรุด มุดข้างท้าย
ลงจากรถ เอ..อะไร มันขาดหาย
ว๊าย..ต๊ายตาย ลืมได้ เจ้าสิงโต...
.....................................................................
อุตส่าห์ฝ่าฝูงชน ไปกะท่านทั้งวัน...
กว่าจะเลือกได้...
สุดท้าย...อดหมดทุกตัว...
นี่แหละ ... โบราณว่าไว้...
เลือกนักมัก...ตายแหน่...ตายแหน่...
5555555555555555555
.....................................................................
20 มกราคม 2548 23:20 น.
keekie
รักเธอเสมอ..ใจฉัน
มิมีวัน..ผันเปลี่ยนไป
จะช่วยคิด..แก้ไข
ปัดผองภัย..มิใกล้เธอ
คิดถึงเธอ..ใจฉัน
ยังคงมั่น..ไว้เสมอ
แม้มิอาจ..พบเจอ
แต่ไม่เผลอ..เปลี่ยนแปรใจ
ยังเป็นห่วง..ใจเธอ
มิได้เพ้อ..หรือหวั่นไหว
แม้ว่าเธอ..ใกล้ใคร
ยังห่วงใย...เสมอมา
ไม่อยากเห็น..เธอทุกข์
อยากให้สุข..จนล้นฟ้า
คนดูแล..ห่วงหา
มิร้างรา..ลาจากจร
ขอเป็น..กำลังใจ
เพื่อวันใส..แด่สมร
ยามเมื่อเธอ..ร้าวรอน
จะอ้อนวอน..เทวดา
ความรักเธอ..คงมั่น
ตราบจนวัน..สิ้นดินฟ้า
เขามอบใจ..จนกว่า
ดวงชีวา..สลายสูญ...
มีเธอเสมอ..อยู่เคียงใจ
รับรู้รับฟัง...ที่เป็นไป
ยามมีปัญหา...ยังอุ่นใจ
ช่วยกันไข...ช่วยเป็นเช่นกำลัง
ทำหนักให้เบา...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
หน้าส่วนตัว
1747
