17 ตุลาคม 2548 11:21 น.
keekie
แบ่งความหงุดหงิดของเธอ
เจือความเซ่อซ่าของฉัน
จับมาเขย่ารวมกัน
แล้วปันเป็นสองลองดู
แบ่งเอาความขี้โมโห
เข่งโตที่เธอแบกอยู่
ยักย้ายมาไว้เคียงคู่
หน้าตามู่ทู่ของฉัน
อีกทั้งเจ้าชู้ขี้หลี
คอยอี๋อ๋อสาวพราวฝัน
ยกมันมากองรวมกัน
กับใจคงมั่นฉันมี
แล้วเราแบ่งกันดีไหม?
วาง .. ฉัน .. เธอ .. ไว้ตรงนี้
แบ่งให้เท่ากันพอดี
ตรงที่สองเราเข้าใจ
13 ตุลาคม 2548 23:01 น.
keekie
หากท้องฟ้าบอกว่าฟ้ามีสีหม่น
เธอจะทนดูสีหม่น .. ทนได้ไหม?
ท้องฟ้าคงมิสีฟ้าตลอดไป
บางคราสดใส .. หมองหม่น .. ปนกัน
หากพระจันทร์ส่งคำกระซิบกระซาบ
แสงทอทาบที่อาบกลางความฝัน
คือแสงลวงยวนตา .. หลอกกัน ..
เธอจะยังมองพระจันทร์อีกไหม?
หากสีขาวที่เคยมองว่าผ่องแพ้ว
ผ่านคืนผ่านวันแล้ว .. คลาดแคล้วไม่ ..
ต้องแปดเปื้อนฝุ่นผงอย่างไม่เต็มใจ
ความผ่องใสที่เคยก็เลยผ่าน ..
เธอจะยังมองกันอีกไหม?
หากเหลือเพียงแค่หัวใจดวงร้าวฉาน
กับเศษเสี้ยวแห่งรัก หัก แตก แหลก ราน ..
จากครั้งวันวาน .. เธอจะยังมองกันอีกไหม?
11 ตุลาคม 2548 10:24 น.
keekie
ฉันแค่เป็นฉันอย่างที่เป็นอยู่
มันอาจดูไม่ดี .. มีมัวหมอง
แค่ปล่อยทุกอย่างให้ดำเนินไปตามครรลอง
ตามหัวใจร่ำร้อง .. ตามความต้องการ ..
ฉันแค่รู้ใจตัวเอง ..
อยากร้องบรรเลงเพลงแผ่วหวาน ..
หรือเพลงเศร้า .. เพลงรัก .. ก็ปล่อยมันดังกังวาน
แค่รู้ว่าอยากขับขานเพลงของหัวใจ ..
ฉันแค่เป็นตัวฉัน ..
อดีตวานวัน .. อันเคยอ่อนไหว
ปัจจุบัน .. เป็นแบบนี้ .. ก็ปล่อยมันเป็นไป
เจ็บ ปวด ร้าว อย่างไร .. ช่างมัน
กับคำถาม ..
ตอบว่า .. ฉันแค่ทำตาม .. ความช่างฝัน
มิได้มี .. ความเป็นใคร .. มาพัวพัน ..
ทุกอย่างที่ฉันทำนั้น .. คือตัวฉันเอง ..
26 กันยายน 2548 11:00 น.
keekie
ไม่ต้องมองเห็นฉัน ..
แค่เพียงรู้อยู่ข้างกันไม่หันหนี
หลับตาพักผ่อนเถอะคนดี ..
ขอเพียงรู้ .. ฉันคนนี้ที่อยู่เคียง
ไม่ต้องเอ่ยคำหวาน ..
หนึ่งวจีเมื่อวันวาน .. ยังยินเสียง
หนึ่งคำนั้น .. แม้วันนี้มันเป็นเพียง
หนึ่งคำพูดในอดีต .. เคยกรีดใจ ..
ยื่นมือมาสิ .. คนดี
หากวันนี้ .. หวาดหวั่นสั่นไหว
รอบข้างมิมีแม้เงาของใคร
โปรดรู้ไว้ .. เธอยังมีฉัน ..
รู้สึกไหม? ..
วางหัวใจเธอบนหัวใจฉัน
ล่องลอย .. โบยบินด้วยกัน
ผูกพันในฝันของเรา ..
แม้เพียงเสี้ยวนาที ..
ที่สองหัวใจผูกพัน ..
แม้เธอมองไม่เห็นฉัน ..
รู้ไว้ ..อยู่ข้างกันเสมอ ..
22 กันยายน 2548 22:32 น.
keekie
หัวใจฉันมีเจ้าของ ..
ผู้ครอบครองคือเขาที่เฝ้าหวง
มอบความรักที่มีหมดทั้งปวง
ฤดีดวงยกให้เขาคอยดูแล
หัวใจฉันไร้ห้องว่าง..
เงาเลือนลางวางทาบทับบาดแผล
เขาเยียวยาและรักษาดวงแด
ด้วยรักแท้ไล่ทุกข์เติมสุขจริง
หัวใจฉันหมดคุณค่า..
สิ้นปัญญาพร่ำเพ้อเผลอสุงสิง
มิอาจเทียบเคียงข้างวางแอบอิง
หักห้ามสิ่งอาจเกิดเตลิดไป
หัวใจฉันมีดวงเดียว..
ร้อยบ่วงเกี่ยวผูกพันความฝันไว้
หนึ่งเจ้าของครองสี่ห้องหัวใจ
มิอาจแบ่งปันใครไร้สำรอง