.. สับสน ..

keekie

เส้นทางชีวิตอันหลากหลาย...
	แล้วเส้นใดเล่า......
	ที่...ใช่...

	     ความเคว้งคว้าง...ว่างเปล่า... ที่มองไปทางใด

	     ก็พบเจอแต่คำว่า "รอคอย" 

	     ช่างสร้างความว้าวุ่น...สับสนในจิตใจ

	     ...มือไม้เปะปะควานหาที่จับยึด...

	     เพื่อเป็นเป้าหมายในการก้าวเดินไปสู่ทางใดทางหนึ่งอย่างจริงจัง

	     การลงมือทำอะไรในตอนนี้..เต็มไปด้วยความลังเลว่า...  

	     "ใช่หรือ?..นี่หรือคือสิ่งที่ฉันปรารถนา?..."

	     พาลพาให้หลายสิ่งหลายอย่างที่เพิ่งเริ่มต้น และ ...

	     อีกหลายสิ่งหลายอย่างที่เข้ามาในชีวิตช่วงนี้...

	     ไขว้เขว.. ไม่ลงตัว ..และสั่นคลอน.. จนฉันรู้สึกถึง..

	     ความไม่แน่นอน...ไม่แน่วแน่...ไม่เด็ดขาด...

	     เพ่นพ่านวนเวียนอยู่ในใจของฉันเต็มไปหมด...

	     ทำลาย..สมาธิ...และสติสัมปะชัญญะ...

	     ที่เราเคยมีอย่างเปี่ยมล้น...ให้ร่อยหรอ..เหลือเพียงน้อยนิด

	     ดำเนินชีวิตในแต่ละวันอย่างใจลอย  

	     บางครั้งก็ร้อนรน..เร่งรีบ..

	     เพราะความตั้งใจค้นหาหนึ่งทางจากทางเลือกที่มีมากมาย 

	     เพื่อจับยึดเป็นหนทางที่ฉันจะก้าวเดิน .. 

	     โดยการไขว่คว้าทางเลือกต่างๆ ให้มากที่สุด

	     ด้วยความหวังที่ว่าจะสามารถค้นหา "..ทางเอก.." ของฉันได้โดยเร็ว.. 

	     เพื่อทุ่มเทความตั้งใจทั้งหมดที่มีอยู่ในการก้าวเดิน

	     ไปบน "...ทางเอก.." เส้นนั้น


	     ในวันนี้..ฉันยังคงไม่สามารถค้นพบ "..ทางเอก.." เส้นนั้นได้  

	     สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คือ ..พยายามสงบจิต..สงบใจ.. รอคอยต่อไป .. 

	     สร้างความว้าวุ่นให้ใจเป็นอันมาก

	     จนต้อง คว้าปากกา เพื่อรวบรวมสมาธิ เขียนลงบนกระดาษ..

	     ให้ความว้าวุ่นทั้งหมดลงมาอยู่ในกระดาษ.. 

	     เพื่อจิตใจจะได้รวมเป็นหนึ่งเดียว 
	
	     เพื่อมุ่งมั่น .. ค้นหา..........

	     "...ทางเอก..."  เส้นนั้น .... ต่อไป  .....