31 มีนาคม 2551 10:03 น.
keekie
ท้องฟ้ามืดมิด ..
.
.
ดาวดวงสุดท้ายลาหายลับ ..
เจ้าหายไปพร้อมกับแสงผ่องแพ้ว
เหลือเพียงฝันว่าดาวอันพราวแพรว
เอ่ยคำแว่วแผ่วเบาว่าเจ้ารัก ..
ท้องฟ้าที่มืดดำ ..
เจ้าเพาะบ่มความช้ำอันหน่วงหนัก
ใครหนอใครส่งเจ้าเข้าพิงพัก
ความช้ำเอยช้ำนักเมื่อรักร้าง
ดาวน้ำตา ..
เหตุใดจึงเหลือเจ้ามาอยู่เคียงข้าง
ดาวกลางใจลาลับจนเลือนลาง
ดาวน้ำตากลับอยู่กลางแทนดาวใจ
ดาวดวงสุดท้ายลาหายลับ
เหลือเพียงเพลงขานขับอยู่ใกล้ใกล้
ดาวเอ๋ยดาวเคยพราวพร่างกลางดวงใจ
เจ้าลาลับร้างไกลหัวใจดาว ..
.
.
ความว่างเปล่ากับตัวฉัน ..
14 มีนาคม 2551 14:49 น.
keekie
จันทร์เอย...จันทร์แจ่มหล้า ..
ส่องสว่างสู่พื้นพสุธา .. ทางฝัน
นำดวงจิตดวงนี้จากหมอกควัน
ก้าวสู่เส้นทางเส้นนั้น .. ฝันแห่งใจ
จันทร์เอย...จันทร์แจ่มฟ้า...
เด่นนภาแสงนิ่มนวลชวนหวั่นไหว
ท่ามทางฝันทอดยาวไร้แสงใด
จันทร์ยังคงสดใสในใจนี้
จันทร์เอย...จันทร์กระจ่าง
ข้าเพียงแสงไฟรายทางอันริบหรี่
เทียบไม่ได้ดาวปรายฟ้าประดามี
แต่ทั้งใจดวงนี้มีจันทร์เดียว
จันทร์เอย...จันทร์จรัส
เจ็บกร่อนกัดใจข้ายามโดดเดี่ยว
ท้อแท้ท่ามทางฝันอันคดเคี้ยว
แต่หนึ่งเดียว ปลายฟ้าพาอุ่นใจ
จันทร์เอย...จันทราภา
โปรดส่องแสงประดับฟ้าอย่าร้างไร้
ทุกวันเพ็ญในมุมมืดไกลแสนไกล
ยังชื่นชมแสงสดใสไม่เปลี่ยนแปลง