22 มกราคม 2550 10:46 น.

.. เพราะฉันรักเธอ ..

keekie

เพราะหัวใจตรงกันจึงหวั่นกลัว
	เพราะสายตาเย้ายั่วทำหัวปั่น
	เพราะรอยยิ้มพริ้มพรายละลายพลัน
	เพราะหัวใจของฉันมันสั่นไหว

	ฉันจึงอยากฝากคำจำสักนิด
	ฉันกลัวเธอมองผิดจากคิดไว้
	ฉันมิอาจเป็นเช่นนางกลางหทัย
	ฉันจำต้องหยุดไว้เพียงแค่นี้

	รักนั้นหรือคือรักจักคงมั่น
	รักนั้นหรือคือฝันอันสดสี
	รักนั้นหรือคือ-เรา-เท่าที่มี
	รักนั้นหรือควรที่คิดครองคู่

	เธอคือหนึ่งในทรวงที่ห่วงหา
	เธอสัญญาจะร่วมเรียงเคียงอยู่
	เธอคือหนึ่งเดียว-ยอดพธู-
	เธอคือรักสถิตย์อยู่มิรู้วาย .. 				
20 มกราคม 2550 19:55 น.

.. มนุษย์ ..

keekie

เบื่อรัก ..
	ยามแรกเริ่มน้ำต้มผักก็ว่าหวาน
	ครั้นเวลาแปรเปลี่ยนเพียงวันวาน
	แม้นน้ำตาลยังว่าขมตรมฤดี

	เบื่อโลภ ..
	ความละโมบ - มักมาก อยากจะหนี
	นั่นของเขา คือ ของเรา .. เศร้าเต็มที
	อยากครอบครองทั้งที่มิใช่ของตัว

	เบื่อโกรธ ..
	ที่มันโลดมันแล่นอยู่ในหัว
	อารมณ์หนอ อารมณ์พลันขุ่นมัว
	แค่เขายั่ว เขาเย้า เราโกรธา

	เบื่อหลง ..
	ทั้งที่รู้ก็ยังคงเดินเข้าหา
	สิ่งยั่วยวนชวนหลงใหล ใช่ -มายา-!!!
	แค่เพียงภาพลวงตามาลวงใจ

	รัก โลภ โกรธ หลง ..
	มันคือกรงกักขังความชังไว้
	เราทอดร่างวางชีวิตปิดลงไป
	จะหลงเหลืออะไรในชีวี ..				
18 มกราคม 2550 00:37 น.

.. โง่แกมหยิ่ง ..

keekie

ระลึกถึงคำโบราณกล่าวขานไว้
	จำติดใจมาแต่เล็กเป็นเด็กหญิง
	เมื่อเติบใหญ่ใคร่ครวญคิดชีวิตจริง
	โง่แกมหยิ่งหรือเล่า? ใช่เราไหม?

	ใครว่าโง่หรือเง่าเบาปัญญา
	แค่สรรหาเรื่องทุกข์มาซุกไว้
	ขยันซ่อนเชื้อเพลิงเติมเชื้อไฟ
	รอวันมอดเผาไหม้ในกองเพลิง

	เราไม่โง่เราไม่เง่าไม่เขลาขลาด
	แต่ฉลาดปราญช์เปรื่องเรื่องหลงเหลิง
	ซ้ำเฉลียวรอบรู้หยั่งลองเชิง
	ศัตรูเปิงเปิดแน่บแทบม้วยมรณ์	

	ใครว่าหยิ่งหรือยึดถือศักดิ์ศรี
	แค่อวดดีอวดรู้เกินครูสอน
	ใครจะสั่งใครจะเตือนจงสังวรณ์
	แม้นเกิดก่อนใช่จะรู้สู้ตัวเรา

	หากสิ่งใดไม่เคยพบประสบเห็น
	มิจำเป็นต้องเอ่ยเผยใครเขา
	ให้เขารู้เขาด่าว่าปัญญาเบา
	เก็บงำเอาไว้กับตัวกลัวอะไร

	ระลึกถึงคำโบราณเคยขานกล่าว
	เทียบเรื่องราวเรานี้มีที่ไหน
	โง่แกมหยิ่งยิ่งคิดดูยิ่งรู้นัย
	คงมิใช่ตัวเราที่เขาหมาย .. 
				
2 มกราคม 2550 11:22 น.

.. ขอเป็นเพียงแค่นี้ ..

keekie

ขอเป็นเพียงละอองความเหน็บหนาว
	สร้างปวดร้าวสู่ใจดับไฟฝัน
	เป็นเมฆหมอกมืดมิดปิดแสงจันทร์
	ยามเมื่อหันมองทางใดให้มืดมน

	ขอเป็นเพียงเปลวแดดที่แผดเผา
	ร้อนรุมเร้าเจ้าในทุกแห่งหน
	แม้ความเย็นจากน้ำกลางสายชล
	มิอาจดึงเจ้าพ้นเพลิงสุมใจ

	ขอเป็นเพียงอ้อมแขนอันว่างเปล่า
	จุความเหงาเศร้าโศกทั้งโลกไว้
	รอยามเจ้าทุกข์ระทมตรมฤทัย
	จะกอดเจ้าเอาไว้ไม่ปล่อยเลย

	ขอเป็นเพียงสิ่งใดใดในโลกหล้า
	คอยสร้างทุกข์ อ่อนล้า มินิ่งเฉย
	เพื่อให้เจ้าชินชาและคุ้นเคย
	ยามเมื่อโลกเปิดเผยความโหดร้าย .. 
					
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
  keekie
ไม่มีข้อความส่งถึงkeekie