30 มิถุนายน 2549 01:14 น.
keekie
บนความหยาบกร้านและด้านชา
ศรัทธาความรักถูกหักหาญ
หัวใจแหลกยับแทบดับปราณ
ร้าวรานนานวันพันธนา
มองโลกแหลกเหลวมันเลวนัก
กับดักลวงล่อก่อกังขา
ยังเหลือสิ่งใดในวิญญาณ์
น้ำตา อาลัย ให้ชีวิต
เมื่อ ณ สุดท้ายถึงปลายทาง
เปลี่ยวร้างว่างเปล่าเข้ายึดติด
หม่นมัวสลัวรางทางความคิด
มืดมิดตีกรอบเข้าครอบงำ
อยู่กับตัวตนที่ค้นหา
ตามล่าทุกข์ตรมเข้าถมย่ำ
กงกรรมกงเกวียนมันเวียนซ้ำ
บอกย้ำเรื่องราวเมื่อคราวก่อน
อวดอ้างรู้ค่าคำว่ารัก
รู้จักมันดีถึงทีสอน
รำพันบทเพลงบรรเลงกลอน
ถ่ายถอนโซ่ตรวนที่ตัวทำ
บนความหยาบกร้านและด้านชา
เอ่ยค่าคำรักช่างน่าขำ
เล่นรักหลอกลวงตกบ่วงกรรม
โทษใครจองจำทำช้ำใจ
29 มิถุนายน 2549 18:04 น.
keekie
ตั้งจิตอธิษฐานบนบานกล่าว
ขอดวงดาวเพียงหนึ่งดวงบนรวงฟ้า
รับฟังถ้อยวจีที่เอ่ยลา
เป็นพยานเมื่อคราร้างลาไกล
หนึ่งคำรักจักมั่นนิรันดร์กาล
ดั่งสายธารชุ่มฉ่ำลำน้ำใส
หล่อเลี้ยงทั้งชีวีตลอดไป
พิทักษ์ไว้ในทรวงทุกห้วงกาล
หนึ่งคิดถึงตรึงตราหาไหวหวั่น
ยังคงมั่นพันธนาอย่างกล้าหาญ
มิเปลี่ยนแปลงแปรผันตราบเท่านาน
สอดประสานสู่หนึ่งซ่านซึ้งใจ
หนึ่งคน ณ ตรงนี้เคยมีรัก
ต้องห้ามหักรักนั้นเก็บมันไว้
เอ่ยถ้อยคำกล่าวลา .. เลิกร้างไป
กายห่างไกลใจจะอยู่เคียงคู่เธอ ..
26 มิถุนายน 2549 13:06 น.
keekie
ฉันเป็นคนโกหก ..
เป็นคนงกเห็นแก่ตัวไม่กลัวบาป
มักจะพูดคำต่างต่างเพื่อสร้างภาพ
อยู่ในคราบของนักบุญชอบทำทาน
คำที่พร่ำเพ้อ ..
รัก รัก รักเธอ .. เผลอขับขาน
คือถ้อยคำที่พร่ำมานมนาน
คือคำหวานปานน้ำผึ้ง .. กึ่งโกหก ..
สิ่งที่ทำให้ ..
ฉันเคยบอกมาจากใจ - คำยอยก -
มันแฝงไว้ด้วยเจตนาสกปรก
เพราะฉันงกอยากได้หัวใจเธอ
น้ำตาทุกหยด ..
เคยรินรดพร้อมถ้อยคำที่พร่ำเพ้อ
รำพึงรำพันดั่งฝันละเมอ
ด้วยหวังว่าเธอจะเผลอมอบหัวใจ
ทุกอย่างคือการหลอกลวง ..
หวังให้เธอล้ำล่วงเข้ามาใกล้
สมหวังแล้วจะร้างลาจากไป
พร้อมยิ้มเยาะว่าทำไม .. เธอโง่จัง !!!
23 มิถุนายน 2549 20:47 น.
keekie
ร่วงแล้วร่วงหล่นบนลานบ้าน
เม็ดฝนหล่นหวานในรู้สึก
รื้อฟื้นทรงจำในส่วนลึก
ที่งำเก็บตกผลึกในหัวใจ
หยาดฝนหล่นนวลจนถ้วนเนื้อ
วาบหวามยามเมื่อระลึกได้
หวามเอ๋ยหวามหวานซ่านทรวงใน
หวานเอยหวานใจอยากให้คืน
หลับตายังฝังยังตัดพ้อ
แต่ก็ยังตั้งตารอเมื่อยามตื่น
หอมไอดินกลิ่นฟ้ามาชื้นชื้น
คิดถึงจนเกินฝืนจะข่มตา
ละอองฝนสาดซัดเข้ากัดกร่อน
อวลไออุ่นวันเก่าก่อนย้อนคืนหา
เย็นไอฝนปนไออุ่นกรุ่นอุรา
ภาพทรงจำกลับคืนมาคือภาพเธอ
เยือกเย็นยามต้องละอองแผ่ว
เศร้าแล้วเหมือนเคยเป็นสม่ำเสมอ
เอ่ยพร่ำคำพล่อยที่คอยเพ้อ
ฝนเจ้าเอยจะลืมเธอได้อย่างไร
ฝนเอ๋ยฝน .. หล่นร่วงจากรวงฟ้า
น้ำเอ๋ยน้ำตา .. ฟ้าร้องไห้
เย็นเอ๋ยเย็นฉ่ำ .. ย้ำความนัย
คนเอ๋ยคนเคยใกล้ .. อยากให้คืน
12 มิถุนายน 2549 22:44 น.
keekie
พี่จ้ะจ๋าหมามันจะกัดน้อง
พี่ปกป้องน้องหน่อยอย่าปล่อยไว้
น้องกลัวหมาจะทำน้องช้ำใน
จับมันไว้ กดมันไว้ อย่าปล่อยมัน
พี่จ้ะจ๋าหมามันหันมาดู
แถมยังทำเสียงขู่อยู่ตรงนั้น
พี่อย่าเดินห่างน้องโปรดป้องกัน
เสียงฮึ่มแฮ่ ทำน้องสั่นไหวหวั่นใจ
พี่จ้ะจ๋าหมามันทำแยกเขี้ยว
เดินลดเลี้ยวเคี้ยวคดอดมิไหว
มันทำท่าจะฟัดกัดเนื้อใน
พี่จ้ะจ๋าจับขังไว้ให้น้องหน่อย
พี่จ้ะจ๋า หมามัน ......... โอ๊ยเร็วโว้ย ..
ทำโอดโอยโวยวายเดี๋ยวพ่อปล่อย
ยืนลีลาทำท่าหรือว่าคอย
ทำชมดชม้อยจะอ่อยมัน
แล้วเขาก็ปล่อยมัน .. จริงๆ นะ .. หาว่าเราอ่อยเจ้าร็อตอ่ะ ..
เขียนได้แค่นี้แหละ .. เจ็บจัง .. ไปแระ ..