27 เมษายน 2549 11:36 น.

.. กักขัง ..

keekie

นั่งมองฟ้าข้างหน้าต่างบานเก่า
	เห็นเมฆสีเทาเบาบาง
	ลอยล่องตามแรงลมเคว้งคว้าง
	ลอยไปไกลตามความกว้างของท้องฟ้า

	เมฆลอยไป .. ไปไกล
	มิรู้มันหยุดตรงไหนใคร่ค้นหา
	ฉันจมจ่อมอยู่ตรงนี้กับน้ำตา
	เบื่อวันเวลา .. เบื่อตัวเรา

	อยากลอยไป .. ลอยล่อง
	คงดีกว่าติดอยู่ในกล่องกับความเหงา
	มันวนไปเวียนมาเหมือนดั่งเงา
	เบื่อมัน .. เบื่อเรา ..เจ้าน้ำตา

	เมฆสีเทาเบาบาง
	โปรดมารับซากร่างแห่งทรมา
	รับมันลอยละลิ่วปลิวสุดแผ่นฟ้า
	ชะล้างทรมา ไปเสียที ... 
					
23 เมษายน 2549 22:30 น.

.. ก้าวที่กล้า ..

keekie

๑. มองหนทางข้างหน้า         สุดปลายฟ้ากว้างกว่ากว้าง
	เราผู้เดียวเคว้งคว้าง          ออกเดินทางเพียงลำพัง

	๒. แสงแห่งแดดแผดเผา      ทาบด้วยเงาของความหวัง
	แม้เหน็ดเหนื่อยเรายัง       เปี่ยมพลังไม่ย่อท้อ

	๓. พบภูผาสูงล้ำ                   ตระหง่านค้ำยากเดินต่อ
	เรี่ยวแรงมีไม่พอ               มิอาจปีนมันขึ้นไป 
                           
	๔. ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว                คงถึงคราวต้องชั่งใจ
หันหลังกลับ-ร้องไห้-         หรือก้าวต่อไป-ไม่หวั่น-

	๕. รู้ตัวกลัวความสูง              ขอมือจับจูงคงมั่น
	เหลียวซ้ายแลขวาหัน       ยืนลำพังเพียงผู้เดียว    

	๖. กลับหลังหันมองทาง       ผ่านก้าวย่างพลางเฉลียว
มิใช่ใกล้น้อยเดียว           เหน็ดเหนื่อยนักจักหยุดหรือ?

	๗. ครุ่นคิดชั่วอึดใจ             หนักแน่นไว้ให้ยึดถือ
	ความตั้งใจนั้นฤๅ            อย่าปล่อยมันให้เปล่าดาย

	๘. ทนอดและอดทน           ก้าวเพื่อพ้นสู่จุดหมาย
เสียแค่กำลังกาย            มันไม่ตายหรอกคนเรา

	๙. ก้าวเท้าก้าวเพื่อก่อ        ปีนขึ้นต่อสู่ยอดเขา
	อุปสรรคขวางเรา           ใช้หัวใจเผาทำลาย

	๑๐. ก้าวแรกก้าวที่กล้า        ทำเหนื่อยล้าสิ้นสลาย    
	ก้าวสองก้าวสบาย         สู่จุดหมายอย่างตั้งใจ      				
16 เมษายน 2549 12:41 น.

.. ไม่มี ..

keekie

ฉันไม่มีดอกไม้จะมอบให้
	มีเพียงแค่เศษใบไร้กิ่งก้าน
	ที่แหว่งวิ่นบิ่นเหลือซากจากวันวาน
	สีน้ำตาลแห้งกรอบทั่วขอบใบ

	ฉันไม่มีดวงดาวพร่างพราวแสง
	กระจ่างแจ้งกลางนภาส่องฟ้าใส
	มีเพียงแสงสว่างส่องทางใจ
	ที่ริบหรี่ใกล้ใกล้จะดับมอด

	ฉันไม่มีม่านเมฆที่เสกสรรค์
	หยอกล้อเล่นดวงตะวันจำนรรจ์พรอด
	มีเพียงม่านพายุใจที่มืดบอด
	พัดกระหน่ำซ้ำวายวอดตลอดมา

	ฉันไม่มีอะไรในชีวิต
	เหมาะสมจะผูกติดอย่าคิดหา
	ฉันไม่มีชีวิตและชีวา
	ฉันไม่มีคุณค่า .. อย่าเลย .. 				
10 เมษายน 2549 15:38 น.

ความรักแสนหวานเมื่อวานนี้

keekie

ความรักแสนหวานเมื่อวานนี้
	เพียงชั่วนาทีมีรสขม
	ช้ำเลือดช้ำหนองต้องตรอมตรม
	ระทม อมทุกข์ทุกนาที

	ความรักวาบหวามคือความฝัน
	เพียงคืนผ่านผันมันก็หนี
	ฝันสุขชั่วคืนในหนึ่งปี
	จากนี้ฝันร้ายตลอดไป
	
	ความรักอบอุ่นเมื่อคุณอยู่
	ได้รู้ความเหงาที่เข้าใกล้
	รู้จักความทุกข์ลึกสุดใจ
	เมื่อคุณจากไกลไปจากกัน

	ความรัก-ผูกพันในวันก่อน
	เหลือเพียงเงาซ่อนซ้อนความฝัน
	ความจริงคือทุกข์อยู่ทุกวัน
	ความรัก-ผูกพัน .. มันไม่จริง ..
					
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
  keekie
ไม่มีข้อความส่งถึงkeekie