27 ตุลาคม 2548 01:28 น.
keekie
สารพันเรื่องไหนในพิภพ
ก็เจนจบกระบวนตามความอยากรู้
เที่ยวสอดส่องเอาตาแนบเฝ้าแอบดู
ทั้งสองหูคอยฟังอย่างตั้งใจ
เสนอหน้าเข้าบ้านนั้นออกบ้านนี้
คุณสมบัติผู้ดีมีที่ไหน
เรื่องชาวบ้านชาวช่องจ้องเข้าไป
จะเป็นเรื่องของใครไม่เคยแคร์
กระทั่งมดตัวไหนเป็นตัวผู้
ก็ยังรู้ดูเอาเขาสิแน่
ฉกาจนักเรื่องนินทาสาระแน
เขาเรียกแส่สอดรู้อยู่ทุกวัน
เก่งในเรื่องจาบจ้วงคอยล่วงล้ำ
เช้าจรดค่ำไม่เว้นว่างช่างขยัน
ชอบซักถามพูดมากเหมือนปากคัน
ด้วยนรกหรือสวรรค์สร้างสรรค์มา
ชอบวุ่นวายเรื่องราวของชาวบ้าน
เขารำคาญพวกกร่างสร้างปัญหา
อวดฉลาดตัวนั้นเลิศปัญญา
ทำเก่งกล้าอวดดีเที่ยวชี้ทาง
จะเรื่องของหญิงชายไม่เคยเลือก
แถวบ้านเรียกว่า........รู้ไว้บ้าง
อยากจะเด่นเกินไปจนไร้ยาง
ชอบยกหางก่อนขี้ถือดีจริง
20 ตุลาคม 2548 17:45 น.
keekie
เอ .. ฉันทำมันหายไปไหนนะ?
เอาทิ้งลงถังขยะหรือเปล่าหนอ?
จับถังคว่ำเทลงพื้นยืนหน้างอ
ชักทดท้อหาเท่าไรก็ไม่เจอ ..
เมื่อวันก่อนย้อนมองดูยังอยู่ดี
มาวันนี้อาจพลาดทำพลั้งเผลอ
คุ้ยลิ้นชักตู้เสื้อผ้าด้วยความเบลอ
แต่ก็เก้อหาไม่พบคงจบกัน ..
รื้อหนังสือทุกเล่มเผื่อเม้มไว้
ซุกอยู่ในหน้ากระดาษเคยวาดฝัน
เขียนกลอนรักเพ้อกลอนเศร้าเหงาทุกวัน
แต่มีอันหวังมลายคงหายจริง
ในกระเป๋ากางเกงยีนส์ปลิ้นออกมา
แบะตะเข็บค้นหาผวายิ่ง
สองมื้อรื้อคุ้ยแคะแงะเป็นลิง
แต่ไม่พบเจอสิ่งที่ต้องการ
หยิบโทรศัพท์จับวางไว้ข้างหู
ถามเพื่อนดูรู้ให้ชัดตัดพลุ่งพล่าน
เพื่อนคงเคยเห็นบ้างเมื่อวันวาน
แต่มันบอกไม่พบพานในตัวแก
ตัดสินใจกดเบอร์หนึ่งเก้าหนึ่ง
เป็นที่พึ่งสุดท้ายหมายทางแก้
แจ้งความจับหัวขโมยมาลอยแพ
จับมาแล่เนื้อเถือหนังขังตะราง
คุณตำรวจช่วยหนูหาดูที
หนูค้นหาทุกที่เคยเหยียบย่าง
สงสัยใครแอบหยิบไปจากที่วาง
เอาหัวใจดวงว่างหนูไปครอง ..
ต้องลงโทษให้สาสมกับความผิด
หนูเก็บไว้มิดชิดปิดปกป้อง
สงสัยหัวขโมยมาเมียงมอง
เฝ้าจับจ้องจะปล้นค้นหั๊วจายยยย ..
17 ตุลาคม 2548 11:21 น.
keekie
แบ่งความหงุดหงิดของเธอ
เจือความเซ่อซ่าของฉัน
จับมาเขย่ารวมกัน
แล้วปันเป็นสองลองดู
แบ่งเอาความขี้โมโห
เข่งโตที่เธอแบกอยู่
ยักย้ายมาไว้เคียงคู่
หน้าตามู่ทู่ของฉัน
อีกทั้งเจ้าชู้ขี้หลี
คอยอี๋อ๋อสาวพราวฝัน
ยกมันมากองรวมกัน
กับใจคงมั่นฉันมี
แล้วเราแบ่งกันดีไหม?
วาง .. ฉัน .. เธอ .. ไว้ตรงนี้
แบ่งให้เท่ากันพอดี
ตรงที่สองเราเข้าใจ
13 ตุลาคม 2548 23:01 น.
keekie
หากท้องฟ้าบอกว่าฟ้ามีสีหม่น
เธอจะทนดูสีหม่น .. ทนได้ไหม?
ท้องฟ้าคงมิสีฟ้าตลอดไป
บางคราสดใส .. หมองหม่น .. ปนกัน
หากพระจันทร์ส่งคำกระซิบกระซาบ
แสงทอทาบที่อาบกลางความฝัน
คือแสงลวงยวนตา .. หลอกกัน ..
เธอจะยังมองพระจันทร์อีกไหม?
หากสีขาวที่เคยมองว่าผ่องแพ้ว
ผ่านคืนผ่านวันแล้ว .. คลาดแคล้วไม่ ..
ต้องแปดเปื้อนฝุ่นผงอย่างไม่เต็มใจ
ความผ่องใสที่เคยก็เลยผ่าน ..
เธอจะยังมองกันอีกไหม?
หากเหลือเพียงแค่หัวใจดวงร้าวฉาน
กับเศษเสี้ยวแห่งรัก หัก แตก แหลก ราน ..
จากครั้งวันวาน .. เธอจะยังมองกันอีกไหม?
11 ตุลาคม 2548 10:24 น.
keekie
ฉันแค่เป็นฉันอย่างที่เป็นอยู่
มันอาจดูไม่ดี .. มีมัวหมอง
แค่ปล่อยทุกอย่างให้ดำเนินไปตามครรลอง
ตามหัวใจร่ำร้อง .. ตามความต้องการ ..
ฉันแค่รู้ใจตัวเอง ..
อยากร้องบรรเลงเพลงแผ่วหวาน ..
หรือเพลงเศร้า .. เพลงรัก .. ก็ปล่อยมันดังกังวาน
แค่รู้ว่าอยากขับขานเพลงของหัวใจ ..
ฉันแค่เป็นตัวฉัน ..
อดีตวานวัน .. อันเคยอ่อนไหว
ปัจจุบัน .. เป็นแบบนี้ .. ก็ปล่อยมันเป็นไป
เจ็บ ปวด ร้าว อย่างไร .. ช่างมัน
กับคำถาม ..
ตอบว่า .. ฉันแค่ทำตาม .. ความช่างฝัน
มิได้มี .. ความเป็นใคร .. มาพัวพัน ..
ทุกอย่างที่ฉันทำนั้น .. คือตัวฉันเอง ..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
หน้าส่วนตัว
2578
