20 มกราคม 2548 23:20 น.
keekie
รักเธอเสมอ..ใจฉัน
มิมีวัน..ผันเปลี่ยนไป
จะช่วยคิด..แก้ไข
ปัดผองภัย..มิใกล้เธอ
คิดถึงเธอ..ใจฉัน
ยังคงมั่น..ไว้เสมอ
แม้มิอาจ..พบเจอ
แต่ไม่เผลอ..เปลี่ยนแปรใจ
ยังเป็นห่วง..ใจเธอ
มิได้เพ้อ..หรือหวั่นไหว
แม้ว่าเธอ..ใกล้ใคร
ยังห่วงใย...เสมอมา
ไม่อยากเห็น..เธอทุกข์
อยากให้สุข..จนล้นฟ้า
คนดูแล..ห่วงหา
มิร้างรา..ลาจากจร
ขอเป็น..กำลังใจ
เพื่อวันใส..แด่สมร
ยามเมื่อเธอ..ร้าวรอน
จะอ้อนวอน..เทวดา
ความรักเธอ..คงมั่น
ตราบจนวัน..สิ้นดินฟ้า
เขามอบใจ..จนกว่า
ดวงชีวา..สลายสูญ...
มีเธอเสมอ..อยู่เคียงใจ
รับรู้รับฟัง...ที่เป็นไป
ยามมีปัญหา...ยังอุ่นใจ
ช่วยกันไข...ช่วยเป็นเช่นกำลัง
ทำหนักให้เบา...
20 มกราคม 2548 21:13 น.
keekie
หากทลาย..กำแพง..ที่กั้นขวาง..
คงพบทาง..นำสู่..สิ่งที่ฝัน..
แต่เมื่อเธอ..มิเปิดใจ..ไม่มีวัน..
จะฝ่าฟัน..พ้นไป..ใจของตน...
พสุธา..กว้างใหญ่..ในโลกนี้..
มากมายมี..สิ่งสวยงาม..ทุกแห่งหน..
หากเธอปิด..หูตา..พามืดมน..
คงวกวน..อยู่ในห้วง..เหวแห่งใจ..
ฉันคนนี้..มิมีดี..พอจะเอ่ย..
แค่อยากเผย..บอกกล่าว..ด้วยน้ำใส..
จากใจจริง..มิหวัง..สิ่งใดใด..
ตอบแทนให้..กลับคืน..ขอยืนยัน..
จะให้คิด..ตัดสิน..ในสองข้อ..
ที่อาจก่อ..ขัดแย้ง..ทางแห่งฝัน..
ฉันทำไป..ไม่เคยคิด..รุกโรมรัน..
แก่งแย่งกัน..กับใคร..ใจกล้าพอ..
ยังไม่คิด..ตัดสิน..เลือกสิ่งใด..
ปล่อยมันให้..เดินทาง..ตามใจขอ..
หากสองคน..มีสติ..มาเติมต่อ..
รักเพียงพอ..คงได้พบ..คำตอบ.....จริง....
20 มกราคม 2548 08:37 น.
keekie
คืนฝนซา..ฟ้ามืดมัว.....
หม่นสลัว..กลัวแสง..แห่งจันทร์หมอง..
แม้เป็นห่วง..คอยเฝ้า..ประคับประคอง..
แอบเมียงมอง..ด้วยใจ..อาลัยจริง..
หลังสายฝน..หยุดแล้ว..แก้วตาเจ้า..
ทุกข์รุมเร้า..เคล้าน้ำตา..โศกายิ่ง..
โอ้ดวงเดือน..ยังดูเศร้า..เหงาประวิง..
อยากแอบอิง..คู่เคย..เคียงชิดกาย..
อยากจะช่วย..แต่มิรู้..คนคู่เจ้า..
แม้วอนเว้า..สักเท่าใด..มิอาจหมาย..
ให้คืนกลับ..หวนมา..เพื่อเหงาคลาย..
หวังมลาย..สิ้นลง..คงจบกัน..
เมื่อฝนซา..ฟ้าใหม่..จะใสสด..
ขจัดหมด..ทุกข์ภัย..ได้เสกสรรค์..
วันคืนสุข..กลับมา..พาชีวัน..
ร้ายกลายผัน..กลับเป็นดี..มีนิรันดร์..
18 มกราคม 2548 01:28 น.
keekie
แม่คะ...
หนูต้องรีบออกไปทำงานแล้วนะคะ..
วันนี้มีประชุมด่วนตอนเช้า...เฮ่อ...เบื่อจัง..
อยากหอมแก้มแม่จังค่ะ..แต่หนูเห็นแม่นอนหลับสบาย..เลยไม่อยากปลุก..
แต่จะรอก็ไม่ไหวค่ะ..
ถ้าหนูไปสาย...คงโดนเพ่งเล็งแน่เชียวค่ะแม่..
เขากำลังพิจารณาจะเลื่อนตำแหน่งให้หนู..
แต่ว่า..มีคู่แข่งอีกสองคนค่ะ..
เพราะฉะนั้น..หนูเลยต้องทำตัวดีดีหน่อย...
เมื่อคืนกว่าหนูจะกลับบ้านก็เกือบตีสอง..
กลับมา..แม่ก็หลับไปซะแล้ว..
ก็นายสิคะ..เร่งให้หนูทำเอกสารประมูลให้เสร็จ..
ไม่รู้จะรีบร้อนอะไรนักหนา...กว่าจะยื่นซองก็อีกสองวัน..
พอทำงานเสร็จ..หนูก็เหนื่อย..
พอดี..เพื่อนชวนไปทานข้าวค่ะแม่..
หนูอยากคลายเครียดบ้าง..ก็เลยไปกับเพื่อน..
จากนั้น..ก็ไปนั่งฟังเพลง..ดื่มนิดหน่อย..
ตามประสาคนทำงานหนัก..
ได้หาโอกาสพักผ่อนบ้างน่ะค่ะ..
หนูไม่ได้โทรบอกแม่..เพราะคิดว่าแม่คงทราบ..
แล้วก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงนี่คะ..หนูโตแล้ว...
วันนี้แม่ก็ไม่ต้องรอหนูทานข้าวนะคะ..
เพราะหนูยังไม่รู้ว่า..เพื่อน..จะชวนไปดูหนังหรือป่าวค่ะ..
พอดีวันนี้มีหนังเข้าใหม่หลายเรื่องเชียว..น่าดูจังค่ะ..
แค่นี้ก่อนนะคะแม่..ต้องรีบแล้ว..เดี๋ยวสาย..
อ้อ..หนูวางตังค์ไว้ให้แม่ ห้าพันนะคะ..
เผื่อแม่จะอยากซื้ออะไร..ตามใจเลยนะคะ..
ถ้าไม่พอ..บอกหนู..เดี๋ยวหนูให้อีกค่ะแม่...
ไปทำงานแล้วค่ะ..
...รักแม่...
...หนูเอง...
ยามหิว..แม่คอยหา
ยามนิทรา..แม่คอยกล่อม
ฟูมฟัก..เฝ้าถนอม
ลูกน้อยดังกล่องดวงใจ...
ยามร้อง..แม่ปลุกปลอบ
รักมีมอบ..กอดลูกไว้
รอลูกน้อย..เติบใหญ่
มิหวังใด..สิ่งตอบแทน...
มาวันนี้..ตัวลูก
เหมือนดังถูก..กั้นดินแดน
ดึงเอาไว้..ไกลห่างแสน
จากอกแม่..ให้เศร้าใจ..
แล้วบอกว่า..รักแม่
ที่แน่แท้..รักอย่างไร
เวลา..ผันผ่านไป
มิมีวันหวนกลับคืน...
17 มกราคม 2548 16:34 น.
keekie
เคยอ่อนแอ..พ่ายแพ้..ท้อแท้ใจ..
คลอนสั่นไหว..หวาดหวั่น..กำลังล้า..
หมดเรี่ยวแรง..ล่าถอย..เกินเยียวยา..
จนเธอมา..รักษา..บาดแผลจำ..
แผลเป็นลึก..เกินหยั่ง..หลั่งความเจ็บ..
ต้องจิกเล็บ..เหน็บเนื้อ..เพื่อกลืนกล้ำ..
แผลกลัดหนอง..ที่มี..ข่มใจทำ..
เก็บซ่อนงำ..ความปวด..รวดร้าวรอน..
ขอขอบคุณ..ในน้ำใจ..ที่รินรด..
ดั่งน้ำกรด..เทสาด..ราดใจหลอน..
ฉันคนนี้..จึงปริปาก...อยากขอวอน..
โปรดอาทร..ราดซ้ำ..ย่ำอีกที..
เธอรักษา..ให้กลาย..เป็นแผลสด..
มันมากด..หนองที่กลัด..เหมือนกัดฝี..
ความเจ็บปวด..ที่ลืมลับ..กลับทวี..
ก่อราคี..ให้มลาย..จนวายวาง..