30 มกราคม 2548 23:47 น.
keekie
บนถนน..หนทาง..ของนักสู้..
มิอดสู..ยอมแพ้..แม้หวั่นไหว..
ยามหกล้ม..ต้องลุกเดิน..ก้าวต่อไป..
มีหัวใจ..เข้มแข็ง..แกร่งดังผา..
บนเวที..ชีวิต..คิดให้หนัก..
แม้หยุดพัก..ใช่ท้อ..ก่อความกล้า..
ต้องผจญ..ปัญหา..ที่เข้ามา..
ใช้เวลา..เหนื่อยล้า..ได้ไม่นาน..
บนวิถี..ทางเดิน..แห่งความรัก..
บ้างหาญหัก..ดวงใจ..ให้ร้าวฉาน..
ในบางครา..หวานล้ำ..ฉ่ำดวงมาลย์..
ดังกังวาล..กู่ร้อง..ก้องหทัย..
ทุกเส้นทาง..ที่เดิน..สู่ความฝัน..
ต้องมีอัน..แตกต่าง..จากคิดไว้..
อย่าหมดหวัง..สิ้นพลัง..จงสู้ไป..
วัดหัวใจ..ให้รู้..ผู้กล้าเดิน..
30 มกราคม 2548 20:31 น.
keekie
วันนี้..ฟ้าสวยใส..
มองทางใด..ให้สุขสันต์..
มวลหมู่ไม้..หลากพันธุ์..
พาเพลิดเพลิน..เจริญตา..
นั่นเจ้า..นกกระจอก..
มันคงออก..หาภักษา..
หนอนตัวน้อย..คลานมา..
บนยอดหญ้า..น่ารักจัง..
กบตัวเล็ก..สีเขียว..
ดูปราดเปรียว..เลี้ยวไปยัง..
ใต้ก้อนหิน..มีน้ำขัง..
เจ้ายุงน้อย..คงคอยรอ..
แมลงปอ..สวยใส
บินว่อนไป..ลิ่วลมล้อ..
ผีเสื้องาม..ตามพะนอ..
ตีปีกคู่..อยู่เคียงกัน..
อากาศ..บริสุทธิ์..
ใสพิสุทธิ์..ดุจความฝัน..
สดชื่น..ตลอดวัน..
ดั่งสวรรค์..สรรค์สร้างมา..
ท้องฟ้าสวย..วันนี้..
เธอคนดี..ที่ห่วงหา..
อยากให้เธอ..ได้มา..
นั่งชมไม้..ใกล้ใกล้กัน..
ฟ้าใส..อากาศดี..
เพียงแค่นี้..อยากแบ่งปัน..
ปรารถนา..ทุกวัน..
อยากให้เธอ..มีฝันดี..
นี่ใช่ไหม..คิดถึง..
ในคำนึง..เธอคนนี้..
อยู่ในใจ..ทุกนาที..
และจะมี..ตลอดกาล...
28 มกราคม 2548 10:09 น.
keekie
คำถาม ไม่มี คำตอบ..
โกยกอบ หัวใจ เราไป..
แห้งแล้ง โหยหา ร้างไร้..
อาลัย ในรัก ปักทรวง..
มีความ คิดถึง มากมาย..
ที่ไม่ ทำร้าย ให้หวง..
ยึดติด กับคำ หลอกลวง..
ติดบ่วง ห้วงเหว จนตาย..
เศร้าใน ความรัก ให้พอ..
ถึงท้อ จนแทบ สลาย..
แม้เจ็บ จวนเจียน จะตาย..
ไม่นาน ก็หาย กลับคืน..
ขอเป็น กำลัง สร้างฝัน..
ในวัน ฟ้าใหม่ ใครอื่น..
ที่อาจ ได้พบ สดชื่น..
มิขื่น ขมตรม ฤทัย..
ขอเป็น แสงเทียน เล่มน้อย..
เฝ้าคอย ส่องแสง ในใจ..
แม้ไม่ สว่าง เท่าไหร่..
แต่ไม่ มีวัน ดับลง..
แม้เจ็บ แต่ยัง มิสิ้น..
ทรัพย์สิน ที่มี ให้คง..
ความรัก ศรัทธา ใช่หลง ..
ขอจง มีไว้ ในใจ..
27 มกราคม 2548 08:20 น.
keekie
โอ๊ย...เจ็บจัง..มีอะไร..ทิ่มที่ท้อง..
เหมือนมีของ..แหลมคม..จมฝังเนื้อ..
ทำเอาเรา..ร้องไห้..น้ำตาเครือ..
ดั่งมีดเถือ..เนื้อหนัง..อยู่ภายใน..
ให้แปลกใจ..ใคร่รู้..เป็นอย่างยิ่ง..
ว่ามีสิ่ง..แปลกปลอม..น่าสงสัย..
โอ๊ย..อีกแล้ว..ขยับตัว..ในครั้งใด..
มันแทงใส่..มิหยุดยั้ง..แทบคลั่งตาย..
อาจจะเป็น..ของแข็ง..เช่นกระดูก..
หรือว่าถูก..อาคม..มนต์ดำ..หมาย..
เสกเข้าท้อง..หวังให้..ม้วยมลาย..
น่าอับอาย..เดินร้อง..โอย..โอ๊ย..เจ็บจัง..
คุณหมอขา..ช่วยตรวจ..ดูให้หน่อย..
มิอาจปล่อย..ให้ความเจ็บ..มันเหน็บฝัง..
ภายในท้อง..ปวดแสบ..แทบจะพัง..
ได้แต่หวัง..ว่าคุณหมอ..จะช่วยที..
คุณหมอหยิบ..ที่ฟัง..คลื่นหัวใจ..
แนบวางไว้..เพื่อตรวจ..การเต้นถี่..
เอ๊ะ..แปลกจริง..แม้ฟังซ้ำ..ย้ำกี่ที..
มิเห็นมี..เสียงเต้น..ของหัวใจ..
เอ็กซเรย์..จะได้พบ..สิ่งผิดแแปลก..
ที่ต่างแตก..เพื่อยับยั้ง..มันเอาไว้..
คุณหมอพบ..ว่าฉัน..ไร้หัวใจ..
มันหายไป..ได้ยังไง..กันล่ะคุณ..
แล้วมีเศษ..แหลมคม..หล่นในท้อง..
หลักฐานฟ้อง..ว่ามันเคย..มีไออุ่น..
เต้นทุกวัน..ด้วยความหวาน..กรุ่นละมุน..
เอ๊ะ..นี่คุณ..ไปทำ..สิ่งใดมา..
พลันได้คิด..ว่าหัวใจ..แตกกระจาย..
ด้วยน้ำมือ..ของชาย..คนนั้นหนา..
คร่าชีวิต..ปลิดสุข..ทุบอุรา..
เป็นที่มา..ให้ฉัน..ไร้หัวใจ..
ทำมันแตก..แหลกราน..กลายเป็นเสี่ยง..
แหลมคมเฉียง..บาดลึก..สะอึกไห้..
แม้จะร้อง..โอดครวญ..สักเพียงใด..
ทนต่อไป..มันยับเยิน..เกินเยียวยา..
26 มกราคม 2548 14:28 น.
keekie
บนถนน..หนทาง..กลางเมืองใหญ่..
คนขวักไขว่..เดินทาง..อย่างรีบเร่ง..
สาวมาดมั่น..อย่างฉัน..ทำใจเย็น..
ก้าวเดินเป็น..ศรีสง่า..ท้าฝูงชน..
มิเหลือบซ้าย..แลขวา..ให้เสียฟอร์ม..
ท่านี้ซ้อม..หน้ากระจก..ถึงหกหน..
ฝึกมาเพื่อ..เป็นสาวงาม..กลางผู้คน..
มิสับสน..ยามมอง..ต้องหัวใจ..
ณ อู่รถ..ตรงท่าเรือ..สี่พระยา..
มีคนกว่า..หลักร้อย..ยืนคอยไว้..
รถเมล์สาย..เก้าสิบสาม..เฝ้าตามไป..
สาวมั่น-ใส..ไม่อยากเบียด..เสียดฝูงชน..
มุมนั้นไง..มีที่ว่าง..อย่างเหมาะเหม็ง..
ตามที่เล็ง..ก้าวให้ไว..ฉันไม่สน..
มิมีใคร..มายืน..รอสักคน..
ไม่ปะปน..กับผู้อื่น..สดชื่นพลัน..
คุณครับคุณ..คุณคนนั้น..คุณน่ะครับ..
เสียงใครขับ..ขานแจ้ว..แว่วเรียกฉัน..
คุณครับคุณ..เขาเป็นใคร..ไม่สำคัญ..
สาวอย่างฉัน..ไม่หันมอง..ต้องไว้ตัว..
คุณครับคุณ..คุณเสื้อขาว..สาวคนนั้น..
ไม่สังเกตุ..แมลงวัน..ตอมกันขรัว..
คุณยืนเหยียบ..ขี้หมา..มาดไม่กลัว..
กลิ่นรินรัว..ฉมฉุน..กรุ่นกรุ่นเอย...
...แหวะ...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
หน้าส่วนตัว
3056
