29 กันยายน 2547 17:37 น.
keekie
เหน็ดเหนื่อยล้า ว้าวุ่น งานสุมหัว
นายกวนตัว เพื่อนกวนใจ ใครนักหนา
งานก็เยอะ เจอะคนแยะ แฉะลูกตา
เหนื่อยอุรา น่าเบื่อ ทำเพื่อใคร
ได้เวลา เลิกงาน ลานลนกลับ
อาทิตย์ลับ ขอบฟ้า ล้าใช่ไหม
ดวงตะวัน เจ้ายังท้อ ขอถอดใจ
เหตุผลใด คนอย่างฉัน จะต่างกัน
สุริยา ยังลาลับ ดับสิ้นแสง
ด้วยอ่อนแรง ทอแสง แรงเฉิดฉันท์
สร้างแดดร้อน สาดแสงทอง ส่องทุกวัน
เพื่อชีวัน ทุกชีวิต บนผืนดิน
ก่อนตะวัน จะลาลับ กับขอบฟ้า
เอ่ยวาจา จากปาก ฝากเสสรวล
หนีไปเที่ยว กันไหม แสงรัญจวน
จะขอชวน สุริยา พาพักกาย
วางแผนการณ์ เดือนหน้า ลางานหนัก
จะขอพัก เรื่องราว ที่หลากหลาย
สู่ยอดเขา ปลายฝน ชนหนาวกาย
เหมันต์คล้าย เคลื่อนใกล้ ไอหมอกมา
ในยามเหนื่อย แม้ได้พัก จักฮึดสู้
ไม่คิดอู้ ไม่คิดท้อ ขอเถิดหนา
คุณเจ้านาย โปรดได้ เซ็นต์ใบลา
จะกลับมา ลุยต่อ ขอสู้ตาย.
....................................................................................
......เอ....หรือจะตามใครบางคนไปภูกระดึงดีน้า.....
.....................................................................................
27 กันยายน 2547 16:19 น.
keekie
พรุ่งนี้ฉันจะรักคุณ.....
ขอลบความอบอุ่นในวันเก่า
ภาพวันวานยังฝังจิตติดเป็นเงา
ขอเวลาเพื่อลบเขาไปจากใจ
พรุ่งนี้ฉันจะคิดถึงแต่คุณ.....
จะขอรับความอบอุ่นละมุนละไม
มีเพียงคุณ คลั่งไคล้ และหลงใหล
เฝ้าฝันใฝ่ ยกหัวใจ ให้ทั้งดวง
พรุ่งนี้...นะ...พรุ่งนี้....
ทั้งชีวี จะพลีให้ ไม่มีหวง
ฉันจะเป็นของคุณทั้งหมดทั้งปวง
มอบให้หมดทั้งดวงหัวใจนี้
พรุ่งนี้นะ...ที่รักของฉัน
เราจะมีความฝันร่วมกันทุกนาที
เราจะมีความสุขแสนล้นปรี่
เราจะมีกันและกันตลอดไป......
.......................................................................................
..........พรุ่งนี้ฉันจะรักคุณ...............
..........พรุ่งนี้ฉันจะคิดถึงแต่คุณ.............
..........พรุ่งนี้ฉันจะอยู่ในอ้อมกอดของคุณ........
..........พรุ่งนี้...นะ...พรุ่งนี้..ที่รักของฉัน....
.........................................................................................
25 กันยายน 2547 09:29 น.
keekie
ถ้าฉันจะรักใครสักคน.....
ขอแค่มี รักเปี่ยมล้น พ้นใจเขา
แค่หัวใจ สองใจ ตามเป็นเงา
ความเป็นเรา เข้ากัน ร่วมฝันไป
ขอแค่หัวใจเขามีเพียงฉัน.....
แม้คืนวัน ผันเนิ่นนาน ผ่านแค่ไหน
หัวใจเขา มีเพียงฉัน ตลอดไป
เส้นสายใย แห่งรัก พันเกี่ยวกัน
ขอเพียงแค่เขามีความสุข.....
ในทุกทุก นาทีที่ อยู่กับฉัน
อยู่ในอ้อม กอดของ กันและกัน
ราวอยู่ใน ความฝัน อันแสนหวาน
ขอเพียงแค่เรามั่นใจ.....
ไม่หวั่นไหว กับอดีต วันวาน
ลืมความเจ็บ ปวดรวดร้าว ที่ผันผ่าน
ก้าวสู่กาล ข้างหน้า ร่วมเคียงกัน
ขอแค่นี้ไม่มากไปใช่ไหม.....
ขอแค่สี่ ห้องหัวใจ มีแต่ฉัน
อยู่ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมชีวัน
สร้างความฝัน ร่วมกัน นิรันดร.....
23 กันยายน 2547 21:10 น.
keekie
.....อย่ายึดถือ สัญญาคนรักกัน
เป็นแค่คำในค่ำของคืนหนึ่ง
ที่ดวงใจสองดวงต่างร้อยรึง
ในยามรักงามซึ้งถึงดวงใจ
คิดถึงเธอคนหนึ่งคิดถึงมาก
แม้กายจากกันไกลสักแค่ไหน
ความคิดถึงยังเวียนวนอยู่ต่อไป
ยังงดงามทั่วใจทุกเรื่องราว
คืนที่ฝันทุกฝันช่างอำไพ
เต็มทั่วทั้งห้องใจหทัยผ่าว
หนาวก็อุ่นกรุ่นกับรักที่พร่างพราว
ในคืนที่มีดวงดาวในดวงตา
ยังคิดถึงแย้มยิ้มกับแก้มยั่ว
เจ้าที่งามถ้วนทั่วเป็นนักหนา
เสียงกระซิบที่ปลุกปลอบทรมา
มือที่ไล้ลูบหน้าน้ำตาชาย
คิดถึงเจ้าเข้าถึงดวงใจแล้ว
ยามรักแคล้วคลาดดั่งมิคิดหมาย
น้ำตาไหลเย็นเยียบเฉียบเนื้อกาย
ได้แต่เขียนคำร้อยรายเป็นบทกลอน
คืนนี้หนาวร้าวแค่ไหนดวงใจพี่
เจ้าจะมีใครเรียงนอนเคียงหมอน
ใครจะปลอบปลุกใจก่อนเจ้านอน
มือใครจะอาทรยามเจ้ากลัว
ถ้างานหนักพักหน่อยนะคนดี
ขอความปรารถนาดี ทุกถ้วนทั่ว
บันดาลให้เจ้าอย่ามีวันหม่นมัว
ถึงห่างตัวพี่ไม่เคยห่างใจ
...สัญญาที่เคยให้ยังยึดถือ
เพราะเธอคือคนเดียวมิหวั่นไหว
ไม่ได้ครองเนื้อกายไม่เป็นไร
เพียงได้รักเจ้าต่อไปเท่านั้นพอ
.....คำสัญญา ของเรา ค่ำคืนนั้น
ใจสองดวง ร่วมสร้างฝัน มากความหมาย
ฉันและเธอ เคยอิงแอบ แนบชิดกาย
ดาวพร่างพราย รายล้อม กล่อมสองเรา
แม้กายหนาว ราวร้าวเหน็บ เจ็บเหลือแสน
อบอุ่นแม้น เพียงเธอข้าง ร้างความเหงา
เสียงใจเต้น เป็นจังหวะ ผะแผ่วเบา
ทั้งสองเรา อยู่เป็นเงา กันและกัน
อกกว้างอุ่น กรุ่นเย้า เว้าวอนหา
สองดวงตา แสนเศร้า เคล้าชวนฝัน
เสียงกระซิบ พริ้วแผ่ว แว่วสู่กรรณ
พาใจฉัน ฝันถึงเธอ เพ้อร่ำไป
คืนนี้หนาว ดุจราว ค่ำคืนนั้น
ใจหวาดหวั่น สั่นสะท้าน พาลร้องไห้
โอ้ละหนอ ความอบอุ่น เจ้าร้างไกล
ไยดวงใจ ให้พลัดพราก จากห่างจร
ฉันรำพึง คิดถึงเธอ เพ้อเดียวดาย
น้ำตาราย พรายพร่าง ต่างต้องหมอน
เคยมีเธอ อิงแอบ แนบซุกนอน
มาวันนี้ ไร้อาทร เมื่อร้อนใจ
คืนนี้เจ้า เหงาแค่ไหน ดวงใจฉัน
มีไหมใคร ช่วยแบ่งปัน ยามร้องไห้
มีไหมใคร จะปลุกปลอบ ยอดดวงใจ
แสนอาลัย ห่วงหา คราห่างกัน
คำสัญญา ที่เคยให้ ยังยึดถือ
น้ำคำคือ คำสาบาน สานคงมั่น
รอเวลา คราเราสอง ต้องพบกัน
ความผูกพัน ย้ำสองใจ ในสัญญา.....
22 กันยายน 2547 01:28 น.
keekie
มีบางสิ่งบางอย่างอยากจะบอก
ด้วยดวงใจที่ช้ำชอกหมดความหวัง
ความรักจากฉันคนนี้มั่นคงจีรัง
แต่ไม่หวังเหนี่ยวรั้งเธอให้กลับมา
ฉันมักมีเหตุผลกับทุกสิ่ง
เป็นผู้หญิงมั่นใจตัวเองหนักหนา
เก็บงำคำรักไว้ในเบื้องลึกของอุรา
แอบซ่อนมันตลอดมาไม่พูดเลย.....
เธอเคยถามว่ารักกันบ้างไหม
ขอให้ฉันเผยความนัยเอ่ยเฉลย
แค่อยากให้ฉันบอกด้วยความรู้สึกคุ้นเคย
ว่าเราจะลงเอยด้วยการเป็นคนของหัวใจ
มันยากสำหรับฉันที่จะตอบ
ความรู้สึกผิดชอบยับยั้งฉันไว้
เราไม่สามารถเป็นคนคุ้นเคยของหัวใจ
เพราะไม่อาจผลักไสคนใกล้ใจเธอ
สุดท้าย...........
ผลของการมีเหตุผลให้กับทุกสิ่ง
คือผู้หญิงอย่างฉันไม่อาจหวั่นไหว
และไม่อาจทำตามความต้องการของหัวใจ
ต้องปล่อยให้เธอจากไปและเข้าใจว่า...ไม่...รัก...กัน...