22 พฤศจิกายน 2548 17:20 น.
keekie
รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. ได้ไหม?
วันพรุ่ง .. คงเปลี่ยนไป .. เปลี่ยนผัน
รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. ก็แล้วกัน
พรุ่งนี้ .. ไม่มีเธอ - ฉัน .. อีกต่อไป
รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. นะคนดี
พรุ่งนี้ .. สุดปลายทาง .. อย่างบอกไว้
รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. สิ้นสายใย
พรุ่งนี้ .. คงร้างไร้ .. ไม่กลับคืน
รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. ท้ายที่สุด
พรุ่งนี้ .. คงต้องหยุด .. ยอมขมขื่น
รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. ทนกล้ำกลืน
พรุ่งนี้ .. ขอยิ้มรื่น .. ฝืนน้ำตา
ขอรักเธอเป็นวันสุดท้าย ..
เมื่อมาถึงสุดปลายทาง .. อย่าถามหา
ขอรักเธอเป็นวันสุดท้าย .. ก่อนร่ำลา
พรุ่งนี้ .. จะยิ้มให้ทั้งน้ำตา .. ลาก่อน ..
17 พฤศจิกายน 2548 12:53 น.
keekie
โทรศัพท์อยู่ในรถทำตกไว้
อยากจะรับแต่มิได้มันไกลห่าง
กว่าจะกลับเข้ารถก็หมดทาง
แบตหมดว่างหมดปัญญาโทรหาใคร
โทรศัพท์ซุกอยู่ในกระเป๋า
เสียงเรียกเบาเข้าหูมิรู้ได้
แม้จะโทรสักกี่สายก็หายไป
มิรู้จะทำอย่างไรเข้าใจที
โทรศัพท์แบตเสื่อมน่าเอือมเหลือ
มิมีแบตมาเผื่อเพื่อการนี้
อีกสองวันเวลาว่างคงพอมี
จะรีบรี่ซื้อไว้เพื่อใช้งาน
โทรศัพท์ โทรศัพท์ โทรศัพท์
ไม่ว่างรับครับผมโปรดสงสาร
ธุระยุ่งจริงหนอขอทำงาน
อย่ารำคาญวานเจ้าโปรดเข้าใจ ...
14 พฤศจิกายน 2548 11:51 น.
keekie
เปิดหน้าต่างยามรุ่งอรุณฉาย
ตะวันสาดแสงพรายกระจ่างฟ้า
มวลหมู่เมฆลอยล่องท้องนภา
สายลมรักพัดมาสู่ห้องใจ
รสสัมผัสแห่งลมชวนชมชื่น
ดั่งวันคืนกลับหวนชวนครวญใคร่
ดุจเล้าโลมโหมระบัดพัดสายใย
เคยพันผูกเอาไว้ให้กลับมา
หลับตาพริ้มยิ้มพราวราวความฝัน
ย้อนคืนวันอันหวานเคยควานหา
ลิ้มรสรักเคยรื่นชื่นอุรา
เจ้าสายลมพัดพามาเย้ายวน
สายลมเจ้าเอย ..
ครั้งเจ้าเคยพัดผ่านมาพาลหวน
กลับสู่วันอันงดงามรัญจวน
ลมแห่งรักพัดย้อนทวนหวนกลับคืน ..
11 พฤศจิกายน 2548 18:29 น.
keekie
แค่คำหนึ่งคำในค่ำหนึ่ง
คำหวานซึ้งตรึงตราพาหวั่นไหว
คำหนึ่งคำพร่ำพรอดกอดละไม
ห้วงหทัยสั่นคลอนย้อนกลับมา
ดวงจันทราทอทาบอาบคืนค่ำ
ดุจสาดแสงตอกย้ำคำนั้นหนา
แสงดาวพราวระยิบกระพริบตา
ประกายแวววับจับฟ้าหาลืมเลือน
สายลมโบกโบยพัดสะบัดพริ้ว
ระลอกริ้วทิวไม้แกว่งไกวเลื่อน
เจ้าพัดพาอดีตมากรีดเตือน
สิ่งผันผ่านคงเหมือนมิเลือนไกล
ท้องฟ้ายามราตรี ...
ดั่งฤดีสีดำบ่มช้ำไว้
เก็บถ้อยคำเคยหวานซ่านทรวงใน
ฝังจมลึกสุดใจจะไม่ลืม ...
9 พฤศจิกายน 2548 11:51 น.
keekie
แค่คำหนึ่งคำในค่ำหนึ่ง ..
มิหวานซึ้งตรึงใจราวในฝัน
แต่ก่อร่างสร้างเสริมเติมสัมพันธ์
มิตรภาพที่ดีต่อกันตลอดมา
แค่คำหนึ่งคำใช่พร่ำเพ้อ..
หวนคะนึงถึงเธอละเมอหา
เฝ้าคิดเฝ้าหลงในจินตนา
ก่อกวนป่วนอุราเป็นอาจินต์
คิดถึงคำสัญญาเมื่อครานั้น..
คำคงมั่นจากเธอเพ้อถวิล
รอสัญญาร่วงจากฟ้ามาสู่ดิน
แม้ตราบจนชีวินจะสิ้นลง
วันนี้ ..
ดวงฤดีมีสุขสมประสงค์
คำสัญญาจากฟ้า ..คำมั่นคง..
ขอรับไว้ วางลงตรงหทัย ..