22 มกราคม 2550 10:46 น.

.. เพราะฉันรักเธอ ..

keekie

เพราะหัวใจตรงกันจึงหวั่นกลัว
	เพราะสายตาเย้ายั่วทำหัวปั่น
	เพราะรอยยิ้มพริ้มพรายละลายพลัน
	เพราะหัวใจของฉันมันสั่นไหว

	ฉันจึงอยากฝากคำจำสักนิด
	ฉันกลัวเธอมองผิดจากคิดไว้
	ฉันมิอาจเป็นเช่นนางกลางหทัย
	ฉันจำต้องหยุดไว้เพียงแค่นี้

	รักนั้นหรือคือรักจักคงมั่น
	รักนั้นหรือคือฝันอันสดสี
	รักนั้นหรือคือ-เรา-เท่าที่มี
	รักนั้นหรือควรที่คิดครองคู่

	เธอคือหนึ่งในทรวงที่ห่วงหา
	เธอสัญญาจะร่วมเรียงเคียงอยู่
	เธอคือหนึ่งเดียว-ยอดพธู-
	เธอคือรักสถิตย์อยู่มิรู้วาย .. 				
20 มกราคม 2550 19:55 น.

.. มนุษย์ ..

keekie

เบื่อรัก ..
	ยามแรกเริ่มน้ำต้มผักก็ว่าหวาน
	ครั้นเวลาแปรเปลี่ยนเพียงวันวาน
	แม้นน้ำตาลยังว่าขมตรมฤดี

	เบื่อโลภ ..
	ความละโมบ - มักมาก อยากจะหนี
	นั่นของเขา คือ ของเรา .. เศร้าเต็มที
	อยากครอบครองทั้งที่มิใช่ของตัว

	เบื่อโกรธ ..
	ที่มันโลดมันแล่นอยู่ในหัว
	อารมณ์หนอ อารมณ์พลันขุ่นมัว
	แค่เขายั่ว เขาเย้า เราโกรธา

	เบื่อหลง ..
	ทั้งที่รู้ก็ยังคงเดินเข้าหา
	สิ่งยั่วยวนชวนหลงใหล ใช่ -มายา-!!!
	แค่เพียงภาพลวงตามาลวงใจ

	รัก โลภ โกรธ หลง ..
	มันคือกรงกักขังความชังไว้
	เราทอดร่างวางชีวิตปิดลงไป
	จะหลงเหลืออะไรในชีวี ..				
18 มกราคม 2550 00:37 น.

.. โง่แกมหยิ่ง ..

keekie

ระลึกถึงคำโบราณกล่าวขานไว้
	จำติดใจมาแต่เล็กเป็นเด็กหญิง
	เมื่อเติบใหญ่ใคร่ครวญคิดชีวิตจริง
	โง่แกมหยิ่งหรือเล่า? ใช่เราไหม?

	ใครว่าโง่หรือเง่าเบาปัญญา
	แค่สรรหาเรื่องทุกข์มาซุกไว้
	ขยันซ่อนเชื้อเพลิงเติมเชื้อไฟ
	รอวันมอดเผาไหม้ในกองเพลิง

	เราไม่โง่เราไม่เง่าไม่เขลาขลาด
	แต่ฉลาดปราญช์เปรื่องเรื่องหลงเหลิง
	ซ้ำเฉลียวรอบรู้หยั่งลองเชิง
	ศัตรูเปิงเปิดแน่บแทบม้วยมรณ์	

	ใครว่าหยิ่งหรือยึดถือศักดิ์ศรี
	แค่อวดดีอวดรู้เกินครูสอน
	ใครจะสั่งใครจะเตือนจงสังวรณ์
	แม้นเกิดก่อนใช่จะรู้สู้ตัวเรา

	หากสิ่งใดไม่เคยพบประสบเห็น
	มิจำเป็นต้องเอ่ยเผยใครเขา
	ให้เขารู้เขาด่าว่าปัญญาเบา
	เก็บงำเอาไว้กับตัวกลัวอะไร

	ระลึกถึงคำโบราณเคยขานกล่าว
	เทียบเรื่องราวเรานี้มีที่ไหน
	โง่แกมหยิ่งยิ่งคิดดูยิ่งรู้นัย
	คงมิใช่ตัวเราที่เขาหมาย .. 
				
2 มกราคม 2550 11:22 น.

.. ขอเป็นเพียงแค่นี้ ..

keekie

ขอเป็นเพียงละอองความเหน็บหนาว
	สร้างปวดร้าวสู่ใจดับไฟฝัน
	เป็นเมฆหมอกมืดมิดปิดแสงจันทร์
	ยามเมื่อหันมองทางใดให้มืดมน

	ขอเป็นเพียงเปลวแดดที่แผดเผา
	ร้อนรุมเร้าเจ้าในทุกแห่งหน
	แม้ความเย็นจากน้ำกลางสายชล
	มิอาจดึงเจ้าพ้นเพลิงสุมใจ

	ขอเป็นเพียงอ้อมแขนอันว่างเปล่า
	จุความเหงาเศร้าโศกทั้งโลกไว้
	รอยามเจ้าทุกข์ระทมตรมฤทัย
	จะกอดเจ้าเอาไว้ไม่ปล่อยเลย

	ขอเป็นเพียงสิ่งใดใดในโลกหล้า
	คอยสร้างทุกข์ อ่อนล้า มินิ่งเฉย
	เพื่อให้เจ้าชินชาและคุ้นเคย
	ยามเมื่อโลกเปิดเผยความโหดร้าย .. 
					
26 ธันวาคม 2549 22:24 น.

.. วัตถุไวไฟ ..

keekie

น้ำมันเบนซิน          รดรินเหนือเปลว
	ใช่แค่ของเหลว       สุดเลวสุดร้าย
	
	เชื้อไฟอย่างดี          เริงรี่เหลือหลาย
	ทำวาดลวดลาย       จะกลายเป็นซาก

	อย่าราดลงเพลิง       เปิดเปิงเหลือกาก
	ไม่เหลือแม้ราก         อย่าทำปากดี

	เปลวไฟร้อนแรง      ใช่แสงใช่สี
ลามเลียราวี            ชีวีวอดวาย

	เนื้อหนังมังสา         มีค่าความหมาย
	จะกลับจะกลาย       สลายคาเพลิง

	หัวจิตหัวใจ            สดใสร่าเริง
	กระเจิดกระเจิง       ระเริงเล่นไฟ

	น้ำมันต่อเปลว        ของเหลวเข้าใกล้
	เป็นไฟต่อไฟ          เผาไหม้เป็นจุล      				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
  keekie
ไม่มีข้อความส่งถึงkeekie