20 มกราคม 2548 21:13 น.
keekie
หากทลาย..กำแพง..ที่กั้นขวาง..
คงพบทาง..นำสู่..สิ่งที่ฝัน..
แต่เมื่อเธอ..มิเปิดใจ..ไม่มีวัน..
จะฝ่าฟัน..พ้นไป..ใจของตน...
พสุธา..กว้างใหญ่..ในโลกนี้..
มากมายมี..สิ่งสวยงาม..ทุกแห่งหน..
หากเธอปิด..หูตา..พามืดมน..
คงวกวน..อยู่ในห้วง..เหวแห่งใจ..
ฉันคนนี้..มิมีดี..พอจะเอ่ย..
แค่อยากเผย..บอกกล่าว..ด้วยน้ำใส..
จากใจจริง..มิหวัง..สิ่งใดใด..
ตอบแทนให้..กลับคืน..ขอยืนยัน..
จะให้คิด..ตัดสิน..ในสองข้อ..
ที่อาจก่อ..ขัดแย้ง..ทางแห่งฝัน..
ฉันทำไป..ไม่เคยคิด..รุกโรมรัน..
แก่งแย่งกัน..กับใคร..ใจกล้าพอ..
ยังไม่คิด..ตัดสิน..เลือกสิ่งใด..
ปล่อยมันให้..เดินทาง..ตามใจขอ..
หากสองคน..มีสติ..มาเติมต่อ..
รักเพียงพอ..คงได้พบ..คำตอบ.....จริง....
20 มกราคม 2548 08:37 น.
keekie
คืนฝนซา..ฟ้ามืดมัว.....
หม่นสลัว..กลัวแสง..แห่งจันทร์หมอง..
แม้เป็นห่วง..คอยเฝ้า..ประคับประคอง..
แอบเมียงมอง..ด้วยใจ..อาลัยจริง..
หลังสายฝน..หยุดแล้ว..แก้วตาเจ้า..
ทุกข์รุมเร้า..เคล้าน้ำตา..โศกายิ่ง..
โอ้ดวงเดือน..ยังดูเศร้า..เหงาประวิง..
อยากแอบอิง..คู่เคย..เคียงชิดกาย..
อยากจะช่วย..แต่มิรู้..คนคู่เจ้า..
แม้วอนเว้า..สักเท่าใด..มิอาจหมาย..
ให้คืนกลับ..หวนมา..เพื่อเหงาคลาย..
หวังมลาย..สิ้นลง..คงจบกัน..
เมื่อฝนซา..ฟ้าใหม่..จะใสสด..
ขจัดหมด..ทุกข์ภัย..ได้เสกสรรค์..
วันคืนสุข..กลับมา..พาชีวัน..
ร้ายกลายผัน..กลับเป็นดี..มีนิรันดร์..
18 มกราคม 2548 01:28 น.
keekie
แม่คะ...
หนูต้องรีบออกไปทำงานแล้วนะคะ..
วันนี้มีประชุมด่วนตอนเช้า...เฮ่อ...เบื่อจัง..
อยากหอมแก้มแม่จังค่ะ..แต่หนูเห็นแม่นอนหลับสบาย..เลยไม่อยากปลุก..
แต่จะรอก็ไม่ไหวค่ะ..
ถ้าหนูไปสาย...คงโดนเพ่งเล็งแน่เชียวค่ะแม่..
เขากำลังพิจารณาจะเลื่อนตำแหน่งให้หนู..
แต่ว่า..มีคู่แข่งอีกสองคนค่ะ..
เพราะฉะนั้น..หนูเลยต้องทำตัวดีดีหน่อย...
เมื่อคืนกว่าหนูจะกลับบ้านก็เกือบตีสอง..
กลับมา..แม่ก็หลับไปซะแล้ว..
ก็นายสิคะ..เร่งให้หนูทำเอกสารประมูลให้เสร็จ..
ไม่รู้จะรีบร้อนอะไรนักหนา...กว่าจะยื่นซองก็อีกสองวัน..
พอทำงานเสร็จ..หนูก็เหนื่อย..
พอดี..เพื่อนชวนไปทานข้าวค่ะแม่..
หนูอยากคลายเครียดบ้าง..ก็เลยไปกับเพื่อน..
จากนั้น..ก็ไปนั่งฟังเพลง..ดื่มนิดหน่อย..
ตามประสาคนทำงานหนัก..
ได้หาโอกาสพักผ่อนบ้างน่ะค่ะ..
หนูไม่ได้โทรบอกแม่..เพราะคิดว่าแม่คงทราบ..
แล้วก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงนี่คะ..หนูโตแล้ว...
วันนี้แม่ก็ไม่ต้องรอหนูทานข้าวนะคะ..
เพราะหนูยังไม่รู้ว่า..เพื่อน..จะชวนไปดูหนังหรือป่าวค่ะ..
พอดีวันนี้มีหนังเข้าใหม่หลายเรื่องเชียว..น่าดูจังค่ะ..
แค่นี้ก่อนนะคะแม่..ต้องรีบแล้ว..เดี๋ยวสาย..
อ้อ..หนูวางตังค์ไว้ให้แม่ ห้าพันนะคะ..
เผื่อแม่จะอยากซื้ออะไร..ตามใจเลยนะคะ..
ถ้าไม่พอ..บอกหนู..เดี๋ยวหนูให้อีกค่ะแม่...
ไปทำงานแล้วค่ะ..
...รักแม่...
...หนูเอง...
ยามหิว..แม่คอยหา
ยามนิทรา..แม่คอยกล่อม
ฟูมฟัก..เฝ้าถนอม
ลูกน้อยดังกล่องดวงใจ...
ยามร้อง..แม่ปลุกปลอบ
รักมีมอบ..กอดลูกไว้
รอลูกน้อย..เติบใหญ่
มิหวังใด..สิ่งตอบแทน...
มาวันนี้..ตัวลูก
เหมือนดังถูก..กั้นดินแดน
ดึงเอาไว้..ไกลห่างแสน
จากอกแม่..ให้เศร้าใจ..
แล้วบอกว่า..รักแม่
ที่แน่แท้..รักอย่างไร
เวลา..ผันผ่านไป
มิมีวันหวนกลับคืน...
17 มกราคม 2548 16:34 น.
keekie
เคยอ่อนแอ..พ่ายแพ้..ท้อแท้ใจ..
คลอนสั่นไหว..หวาดหวั่น..กำลังล้า..
หมดเรี่ยวแรง..ล่าถอย..เกินเยียวยา..
จนเธอมา..รักษา..บาดแผลจำ..
แผลเป็นลึก..เกินหยั่ง..หลั่งความเจ็บ..
ต้องจิกเล็บ..เหน็บเนื้อ..เพื่อกลืนกล้ำ..
แผลกลัดหนอง..ที่มี..ข่มใจทำ..
เก็บซ่อนงำ..ความปวด..รวดร้าวรอน..
ขอขอบคุณ..ในน้ำใจ..ที่รินรด..
ดั่งน้ำกรด..เทสาด..ราดใจหลอน..
ฉันคนนี้..จึงปริปาก...อยากขอวอน..
โปรดอาทร..ราดซ้ำ..ย่ำอีกที..
เธอรักษา..ให้กลาย..เป็นแผลสด..
มันมากด..หนองที่กลัด..เหมือนกัดฝี..
ความเจ็บปวด..ที่ลืมลับ..กลับทวี..
ก่อราคี..ให้มลาย..จนวายวาง..
15 มกราคม 2548 16:56 น.
keekie
ปลาตัวสวย...
ลอยระรวย เปล่งแสง ประกายสี
ฉาบรอยยิ้ม ชุ่มฉ่ำ ด่ำฤดี
จะเคยมี ใครอยู่ คู่ทรามเชย...
เพียงอยากรู้ มีสิ่งใด ในใจเจ้า
ขอวอนเว้า เฝ้ารอ คำเอื้อนเอ่ย
จะคิดถึง ใครบ้างไหม นะปลาเอย
โปรดจงเผย ความนัย จากใจจริง
ฉันคนหนึ่ง อยู่ตรงนี้ ที่พำนัก
คอยฟูมฟัก ทนุถนอม ด้วยห่วงยิ่ง
พลีรักแท้ แก่เจ้า เฝ้าแอบอิง
มอบทุกสิ่ง เยี่ยงทาสรัก ผู้ภักดี
แม้เรานั้น แตกต่าง บนทางฝัน
กระจกกั้น ขวางกลาง แบ่งเขตสี
อยากบอกไว้ ว่ามีใคร ให้ชีวี
ณ ที่นี่ อยู่เฝ้า เจ้านิรันดร์...
ปลาทอง ลอยล่อง ท่องฝัน
ทุกวัน ดูเจ้า สดใส
เบิกบาน เริงรื่น ชื่นใจ
ว่ายไป ฤทัย ใคร่ครวญ
เจ้าคิด ถึงใคร บ้างไหม
รักใคร่ ใฝ่ฝัน วันหวน
อยากรู้ ใจเจ้า เรรวน
แปรปรวน คงมั่น หวั่นใจ
ตัวฉัน คนนี้ มีรัก
มิหัก หลบลี้ หนีหาย
อยู่อิง แอบเจ้า เฝ้าคลาย
ไล่ร้าย ผองภัย ไม่พาน
เพียงรู้ ฉันอยู่ ตรงนี้
ภักดี ต่อเจ้า เฝ้าสาน
ผูกพัน ฝันเรา ร่วมกาล
ยืนนาน คงมั่น นิรันดร์...
เพลง : ปลาทอง
ศิลปิน : ปราโมทย์ วิเลปนะ
http://fm.jorjae.com/search.php
ปลาทองที่อยู่ในโหล ...
เจ้านั้นคงจะไม่เคยรู้เลย...
ในใจเจ้าคงนิ่งเฉย...
ไม่รู้ว่าใครที่คอยเฝ้าห่วงหวง
ปลาเอย ... เจ้าอยู่ในนั้นสีสันเจ้าเป็นประกายที่สุด
ในใจเจ้ากำลังคิดอะไรอยู่...
อยากจะรู้...เจ้าจะเคยรักใคร
และไม่รู้ว่าเจ้าจะเคยรู้ไหม
ว่ามีฉันอยู่...ว่ามีฉันดูแลห่วงใยแค่ไหน
อยากจะรู้...เจ้าจะคิดถึงใคร
และไม่รู้...ในใจเจ้ามีฝันอะไร
เมื่อเรานั้นอยู่...อยู่กันเหมือนโลกคนละใบ
ปลาเอย...เมื่อเจ้าดูหงอย
ฉันเองก็พลอยจะเป็นทุกข์ใจ
วันใดที่เจ้าสดใส...หัวใจบางคนก็พลอยได้รอยยิ้ม
ปลาเอย...เจ้าจำได้ไหมว่าใครที่ทำให้เจ้าได้ยิ้ม
คนเดียว...ที่ไม่เคยทิ้งเจ้าไว้เลย
อยากจะรู้...เจ้าจะเคยรักใคร
และไม่รู้ว่าเจ้าจะเคยรู้ไหม
ว่ามีฉันอยู่...ว่ามีฉันดูแลห่วงใยแค่ไหน
อยากจะรู้...เจ้าจะคิดถึงใคร
และไม่รู้ในใจเจ้ามีฝันอะไร
เมื่อเรานั้นอยู่...อยู่กันเหมือนโลกคนละใบ
อยากจะรู้...เจ้าจะเคยรักใคร
และไม่รู้ว่าเจ้าจะเคยรู้ไหม
ว่ามีฉันอยู่...ว่ามีฉันดูแลห่วงใยแค่ไหน
อยากจะรู้ เจ้าจะคิดถึงใคร
และไม่รู้ในใจเจ้ามีฝันอะไร
ได้แต่เฝ้าดู อยู่ตรงนี้เอง เจ้าคงไม่เคยรู้
และจะเฝ้าดูอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเจ้าเลย....