3 พฤษภาคม 2548 22:46 น.
keekie
บทกวีที่ฉันได้สรรสร้าง
จากระหว่างฤดูกาลอันสดใส
จากอารมณ์ร้อยรัดสัมผัสใจ
ข้ามหุบเหวเปลวหทัยมาให้เธอ
อักษราสวยหวานผ่านมาพบ
มิเคยจบเรียงร้อยถ้อยเสนอ
คำอ่อนโยนพาใจให้ละเมอ
กลัวไผลเผลอรับไว้ในดวงมาลย์
บทกวีที่ฉันได้สรรค์เสก
จากม่านเมฆมนสรวงร้อยรวงผ่าน
จากเงาทาบเปลี่ยนทิศวิจิตรกาล
จากวันวานผ่านผันจนวันนี้
อักษราสวยหวานปานน้ำผึ้ง
งามประหนึ่งมณีฉายมิคลายสี
เรียบเรียงร้อยสานต่อก่อไมตรี
ถ้อยวจีถักทอรอฤทัย
บทกวีที่ฉันได้สร้างสรรค์
ระหว่างวันทุกวันเคยฝันใฝ่
ประดุจดังฤดูกาลแห่งหัวใจ
อาจมีเปลี่ยนแปรไปตามฤดู
อักษราสวยหวานซ่านซึ้งจิต
นิรมิตจากฝันปันมาสู่
เวลาผ่านกาลเปลี่ยนได้เรียนรู้
เราอาจอยู่ในฤดูที่ต่างกัน
บทกวีที่ฉันได้จดจาร
จะผ่านกี่วันวานไม่เปลี่ยนผัน
ยังคงเป็นฤดูแห่งปัจจุบัน
ไม่อาจร้างไกลกันจนปันใจ
อักษราสวยหวานมาสานก่อ
คอยเติมต่อระยะทางห่างเป็นใกล้
แม้ฤดูทางกายไกลเพียงใด
ขอฤดูในหัวใจเราใกล้กัน
บทกวีที่ฉันได้จารจด
มธุรสทุกความในไม่ไหวหวั่น
ทุกคำพูดจะพิสูจน์หัวใจนั้น
ระหว่างคืนระหว่างวันที่ผันไกล
อักษราสวยหวานวาบหวามทรวง
ร้อยเป็นบ่วงห้วงคำนึงจึงหวั่นไหว
ระยะทางกับเวลาที่ผ่านไป
จะพิสูจน์หัวใจให้ตราตรึง
บทกวีที่เขียนในวันนั้น
ถึง ณ กาลปัจจุบันยังซาบซึ้ง
ถ้อยที่หลากจากใจยังคะนึง
ยังคิดถึงพึงถามทุกความจำ....
อักษราคราร้อยเรียงเคียงกันนี้
หลากถ้อยมีคำตอบมามอบย้ำ
หนึ่งวจีหนึ่งบทกลอนมิคลอนคำ
หนึ่งทรงจำ...ฤดูกาลแห่งหัวใจ....
26 เมษายน 2548 15:37 น.
keekie
ใต้แสงเทียนส่อง...
สองเรามอง ตากัน อย่างหวามไหว
หยุดตรอมตรม ขมขื่น ฝืนหทัย
ขอขอบใจ พี่สาวหล่อ มาต่อเติม
เห็นข้อความบาดใจให้สะท้อน
เราคอยออดอ้อนวอนแต่ตอนไหน
มาวันนี้สงสัยเธอปันใจ
มีคนใหม่มาจีบคอตีบตัน
เราก้าวช้าหนึ่งก้าวเท้าสะดุด
มัวแต่หยุดลังเลหุนเหหัน
เธอมองผ่านหมางเมินเดินจากกัน
ลืมวจีเมื่อวันที่ผ่านมา
อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องกี้
เมื่อไหร่จะเขียนกลอนมาจีบพี่ คอยอยู่นะคะน้องรัก
วันนี้ขับรถไปลพบุรีดีๆ นะคะ
ห่วงใยเสมอค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 8413 - กอกก
รหัส - วัน เวลา : 467756 - 24 เม.ย. 48 - 07:55
มีข้อความฝากไว้จากใจเธอ
ทำละเมอเพ้อพร่ำคร่ำครวญหา
ทอดสะพานให้เราก้าวข้ามมา
อนิจจา .. เธอลา .. จากจร
โอ้...ขอวิงวอนโปรดเห็นใจในคนนี้
คือน้องกี้สุดน่ารักภักดิ์สมร
น้องสาวสวยสดใสใจสะออน
จะขออ้อนสู้สาวหล่อผู้ก่อกวน...
... ข้าแต่ศาลที่เคารพ ...
25 เมษายน 2548 02:05 น.
keekie
ริ้วรอยทรายรายรอบขอบทะเล
ยามคลื่นเหซัดสาดอาจเลือนหาย
แผ่วพริ้วลมโชยพัดสะบัดปลาย
อาจจะคลายความหนาวเย็นที่เป็นไป ..
ริ้วรอยร้าวคราวระทมตรมนักหนา
วอนคลื่นพาพัดหายคลายหวั่นไหว
สาดซัดมันลอยล่องจากห้องใจ
อยากขับไสไล่ส่งจงถมมัน ...
ริ้วรอยแผลเจ็บจำน้ำคำลวง
มิเคยหวงห่วงหาพาแสบสันต์
วอนลมโปรดพัดพาร่ำลากัน
ให้มีอันเจือจางแล้วจากไป ...
รอยในใจยากนักจักลบเลือน
เป็นเสมือนตราบาปประทับไว้
พยายามกลบรอยฉีกที่ปีกใจ
ยิ่งนานไปรอยยิ่งชัดเหมือนจัดวาง ..
23 เมษายน 2548 17:07 น.
keekie
จมความเศร้าเคล้าน้ำตาคราอาวรณ์
เรื่องร้ายหลอนหลอกจิตติดแน่นหนา
พยายามปลุกปลอบใจเรื่อยมา
เฝ้าค้นหาความสดชื่นเคยรื่นรมย์
หมื่นคำพูดล้านคำปลอบที่มอบให้
จากผู้ใดในหล้าพาใจขม
ยิ่งให้คิดยิ่งให้เพ้อเผลอตรอมตรม
อยู่ในตมข่มน้ำตาอย่าไหลริน
หนึ่งคำเล่าคุณรู้ไหมใจเป็นสุข
ได้สนุกกับเรื่องราวคราวโผผิน
ความเก่งกล้าแต่หนหลังครั้งได้ยิน
ลืมหมดสิ้นความเศร้าเจ้าน้ำตา
หลุดจากห้วงอารมณ์เคยบ่มช้ำ
ด้วยน้ำคำจากคนดีที่สรรหา
ช่างหยอกเย้าพูดคุยจำนรรจา
คุณรู้ไหม...ล้ำค่า...ตราฤทัย
ขอขอบคุณ...จากใจไมตรีจิต
ขอขอบคุณ...มิ่งมิตรสนิทใกล้
ขอขอบคุณ...ความจริงจากหัวใจ
ขอขอบคุณ...สิ่งที่ให้จะไม่ลืม ...
เคยไหม? ...
ยามเศร้า ...
คำพูดดีดี .. ใดใด .. ในโลกหล้า ..
ก็มิอาจทำให้หลุดจากห้วงอารมณ์นั้นได้ ...
เคยไหม? ...
ยามเศร้า ...
แค่คำบอกเล่าเรื่องราวบางอย่าง ... จริงใจ ...
แม้ไม่ใช่คำปลอบ .. แต่ทำให้เศร้าคลาย ...
ขอบคุณเรื่องราวดีดี..จากหัวใจ..
20 เมษายน 2548 14:21 น.
keekie
อย่าทุกข์ไปเลยคนดี
มีน้องคนนี้เคียงข้าง
ขอพี่จงโปรดปล่อยวาง
มองผ่านทางทุกข์สุขใจ
โลกกลมใบนี้หม่นหมาง
บางอย่างกลับกลอกหลอกไล่
ทำให้ความสุขหายไป
อย่าใหลหลงกลมนต์ดำ
มองข้ามสิ่งลวงล่วงเลย
ทำเฉยนิ่งเย็นเช่นน้ำ
อย่าหลงคารมคมคำ
จะย่ำเหยียบใจไร้ดี
ขอเพียงยังมีศรัทธา
แกร่งกล้าในใจดวงนี้
ความรักพร้อมความภักดี
สักวันต้องมีถึงเรา ......
ความทุกข์มันอยู่ใกล้เราเหลือเกินค่ะ..
หากเมื่อเช้าพี่ผิดหวังอะไรสักเรื่อง พี่ก็ทุกข์แล้ว จริงไหม
จริงค่ะ .. แต่ความสุขก็อยู่ใกล้เราแค่เอื้อมเหมือนกัน
ถ้าเราเลือกจะหยิบ เราก้อเลือกได้ พี่ว่าจริงไหมคะ
บางที..มองไปรอบตัว จะหาคำว่า *สุข* สักนิด มันช่างยากเหลือเกินสำหรับพี่ค่ะ..
ยิ้มสิคะ เวลายิ้มจะพอช่วยได้บ้าง
เค้าเรียกยิ้มทั้งน้ำตา
หากไม่ต้องเสแสร้ง พี่ก็ไม่อยากฝืนหัวใจตัวเองค่ะ
อย่าทุกข์ไปเลยนะคนดี
มีน้องอยู่ตรงนี้เคียงข้าง
ขอพี่จงโปรดปล่อยวาง
มองผ่านทางแห่งทุกข์จะสุขใจ
ค่ะ..อันนั้นพี่รู้ดีค่ะ..ขอบคุณนะคะคนดี...
นั่นสิคะ น้องรู้เหมือนที่พี่รู้เล้ยยย
แต่ทำไมตอนทำมันยากนักน้าาา
ต้องพยายามค่ะ.ทำใจให้ว่างๆ เท่านั้น แล้วจะนิ่งค่ะ
55555
ตกลงตอนนี้พี่ปลอบน้องแล้ว
แปลว่าพี่หายแล้วจิ