7 กรกฎาคม 2548 13:38 น.

.. ขอดาว ..

นั่งบนพื้นหญ้าอ่อนนุ่ม .. ริมลุ่มน้ำ ..
เกิดคำถามในหัวใจ .. ใคร่รู้ ..
บนฟ้ากว้าง .. ทางไกล .. ไร้เขาคู่ ..
ชีวิต .. ดำรงอยู่ .. ต่อไป ได้ฤา?

มองฟ้าสีทึม .. ซึมเซา ..
อยู่กับความเงียบเหงา .. นี่ล่ะหรือ?
ความโศกเศร้าใช่ไหม? .. ที่มันคือ ..
สิ่งเรายื้อแย่งไว้ .. ครอบครอง ..

แสงดาวแพรวพราวเจ้าเอย ..
โปรดเฉลย .. วาจามาสนอง ..
ความหวัง .. ฝันใฝ่ .. ใคร่ลอง ..
เรียกร้อง .. เท่าใด? .. เพียงพอ ..

ภายใต้แสงดาวพราวแสง ..
โปรดส่งเรี่ยวแรง .. ความหวัง .. ฉันขอ ..
นานแสนนาน .. เพียงใด .. จะรอ ..
รอด้วยรัก .. รอด้วยภักดิ์ .. ปักใจ ..

1016

love

comment

6 กรกฎาคม 2548 00:38 น.

.. ใฝ่ฝัน ..

keekie

สุ ข ส ง บ ร่ ม รื่ น ดั ง คื น ฝั น

เ ฝ้ า ร อ วั น เ ช่ น นี้ ม า กี่ ห น า ว

ล้ ม ตั ว ล ง เ อ น ก า ย ใ ต้ แ ส ง ด า ว

ดุ จ นิ มิ ต พ ริ้ ม พ ร า ว ร า ว วิ ม า น

พ ริ้ ว แ ผ่ ว ล ม โ ช ย ช า ย ส ล า ย ร่ า ง

เ ห ลื อ เ พี ย ง เ ง า เ บ า บ า ง พ ล า ง ขั บ ข า น

เ พ ล ง แ ว่ ว ห ว า น ล อ ย ต า ม ล ม ส ม ส ร า ญ

ห ม ด วั น ว า น . . สิ้ น วั น นี้ . . ไ ม่ มี แ ล้ ว . . . . . .

-- กิ ร ณ า --

เช้าวันใหม่อากาศดี ..
ฉันค่อยๆ เดินจากที่พักเพื่อไปบริเวณเมืองเก่า
แต่ระหว่างทางได้แวะเดินเข้าไปเที่ยวชมภายในสุสานอย่างตั้งใจ
เพราะเห็นว่าสุสานที่นี่มีการตกแต่งที่ดูสบายตา
เต็มไปด้วยดอกไม้สดหลากสีสัน .. รูปปั้นจากจินตนาการ
บรรยากาศไม่ได้น่ากลัวเหมือนอย่างเวลาเราคิดถึงคำว่าป่าช้าเลย

เดินเงียบๆ ไปในสุสาน ..
พลางคิดถึงเพื่อนคนหนึ่งที่เคยพูดเกี่ยวกับการตายของตัวเองว่า ..
เขาอยากจากโลกนี้ไปอย่างเงียบๆ ไม่ต้องมีใครมาสนใจ ..
ฉันเองก็เคยมีความคิดเช่นเดียวกันนั้น ..

แต่พอมาที่นี่ .. วันนี้ .. ขอเปลี่ยนใจ ..
หากจะจากโลกนี้ไป .. ขอให้ฉันได้นอนหลับตาจากไปอย่างสงบที่นี่ได้ไหม?

ค่าที่ว่าที่นี่สวยเหลือเกิน .. ที่นี่ทำให้ฉันได้มองความตายไม่น่ากลัว
.. ไม่ใช่การไปอยู่ในโลกสีดำ แต่เป็นการคืนเรากลับสู่ธรรมชาติ ..
สู่อาณาจักรที่ไร้ขอบเขตของความไม่มีตัวตน
ส่วนคนที่อยู่ข้างหลังก็จะได้เห็นแต่ความสวยงามของดอกไม้สวยหลากสี
.. บนหลุมฝังศพเบ่งบานสดใสอยู่เบื้องบน ..

.. ไม่ใช่ความเศร้าที่เขาจะได้พบ ..
แต่คือการระลึกถึงเรื่องราวกับวันคืนดีๆ ที่เคยเกิดขึ้น
บางทีมันอาจเป็นเรื่องดีๆ เป็นความรู้สึกอบอุ่นก็ได้
ถ้ายังมีใครเพียงสักคนบนโลกนี้ยังจำเราได้ ..
.. ในวันที่เราไม่ได้ยืนอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว ..

โดย .. พิมพิดา กาญจนเวทางค์ ..

. . แ ล ะ แ ล้ ว . . ค ว า ม ฝั น ใ ฝ่ ก็ ม า ถึ ง . .

1114

love

comment

3 กรกฎาคม 2548 03:10 น.

.. ได้โปรด ..

keekie

โปรดอย่าถาม .. ถึงความเห็นที่เป็นฉัน
โปรดอย่าถาม .. ถึงคืนวันเคยฝันใฝ่
โปรดอย่าถาม .. ถึงความรักเคยปักใจ
โปรดอย่าถาม .. ถึงความใดให้เจ็บจำ

โปรดอย่าถาม .. ถึงเขาให้เล่าเอ่ย
โปรดอย่าถาม .. ความคุ้นเคยในคืนค่ำ
โปรดอย่าถาม .. ถึงใครในทุกคำ
โปรดอย่าถาม .. ฉันกลืนกล้ำกลั้นชลนา

โปรดอย่าเอ่ย .. เรื่องราวแต่คราวก่อน
โปรดอย่าเอ่ย .. ฉันวิงวอน .. ขอเถิดหนา
โปรดอย่าเอ่ย .. ถ้อยคำพร่ำพรรณนา
โปรดอย่าเอ่ย .. วจีว่า .. จะจากจร

โปรดอย่าเอ่ย .. ถึงความภักดิ์ที่หักหาญ
โปรดอย่าเอ่ย .. ถึงร้าวรานนานเกินถอน
โปรดอย่าเอ่ย .. ถึงความทุกข์ที่บั่นทอน
โปรดอย่าเอ่ย .. มันยอกย้อนจนปวดใจ

1187

love

comment

29 มิถุนายน 2548 22:04 น.

.. เปลือก ..

keekie

เสื้อเชิ้ตกางเกงยีนส์หญิงมาดเท่ห์
	เก่งกิ๊บเก๋ .. สังคมจ๋า .. น่าหวั่นไหว
	ทะมัดทะแมง .. คล่องแคล่ว .. แสนว่องไว
	อารมณ์ใสหัวเราะร่วนช่างชวนชม

	เพื่อนสนิทมิตรสหายรายล้อมรอบ
	คนนั้นมอบคนนี้ให้ .. ใคร่อุ้มสม
	ใครเห็นใครก็รัก .. ความขำคม
	มิมีปม .. ดูไม่ด้อย .. น้อยกว่าใคร

	การงานดี .. มีเงิน .. คงเพลินเพลิด
	ดูเอาเถิดเกิดมา .. อิจฉาไหม?
	ไม่ว่าคิด .. หรือฝัน .. ทำสิ่งใด 
	สุดท้ายแล้ว .. ต้องได้ .. ในทุกที

	ภายใต้ภาพฉาบสีสดแสนงดงาม
	ใครเคยถาม .. ความนัย .. หัวใจนี้ 
	เสียงหัวเราะ .. สดใส .. ไร้ราคี 
	ภายใต้นั้น .. มันมี .. ???????

	........................................................
	
	ภายใต้ทีท่าที่แข็งกร้าว
	แอบซุกซ่อนรอยร้าวเมื่อคราวนั้น
	ปากกล้าเก่ง .. เร่งรีบ .. หลีกเงียบงัน	
	กระแทกกระทั้น .. ปล่อยอัดอั้น .. กลั้นอารมณ์
	
	........................................................

	เป็นเพียงเปลือกที่คอยป้องกัน .. 
	หัวใจที่สั่นสะท้าน .. 
	เงียบเหงา .. และหวาดผวา ..

	คนขี้ขลาดที่กลัวแสนกลัว
	ต้องคอยปกปิดความจริง 
	ซ่อนงำทุกสิ่งเก็บไว้ ...

	... นี่คือฉันเอง ...