9 สิงหาคม 2548 19:22 น.
keekie
อยู่ตรงนี้มีรัก .. คือรัก? ..
อยู่ตรงไหนให้ห้ามหัก .. รักหรือ? ..
อยู่ตรงนี้มีรอยร้าว .. รักคือ? ..
อยู่ตรงไหนอย่ายึดถือ .. รักลวง
อยู่ที่ใจใครจะว่า .. คือรัก?
อยู่ที่ใจใครจะปัก .. รักหรือ?
อยู่ที่ใจใครชิงชัง .. รักคือ?
อยู่ที่ใจใครยึดถือ .. รักลวง
อยู่ที่เธอมอบให้ .. คือรัก?
อยู่ที่เธอสุดที่รัก .. รักหรือ?
อยู่ที่เธอสุดหัวใจ .. รักคือ?
อยู่ที่เธอยึดถือ .. รักลวง
อยู่ที่ฉันฝันใฝ่ใคร .. คือรัก?
อยู่ที่ฉันเฝ้าฟูมฟัก .. รักหรือ?
อยู่ที่ฉันหมายปอง .. รักคือ?
อยู่ที่ฉันยึดถือคือ .. รักจริง
6 สิงหาคม 2548 14:08 น.
keekie
ถ้า ...
..
...
....
ความรัก คือ ความพยายาม ..
พยายามไถ่ถาม .. พยายามเอาใจใส่ ..
พยายามดูแล .. พยายามห่วงใย ..
มันทำให้เธอเหนื่อยเกินไปไหม? .. คนดี ..
ถ้า ...
ความรัก คือ ความเข้าใจ ..
จะผิดหรือ ถูก .. เราอภัยให้กันนี้ ..
มอบหัวใจ .. อย่างซื่อสัตย์ .. ภักดี ..
คิดถึงกันทุกนาที .. ตลอดไป ..
ถ้า ...
ความรัก คือ เรา ..
คงไม่มีใครต้องเหงา .. ใช่ไหม?
ทุกสิ่งที่เคยเป็นมา .. จากนี้ .. มันจะเป็นอย่างไร ..
ปล่อยมันขึ้นอยู่กับ .. หัวใจ .. เราสองคน ..
3 สิงหาคม 2548 02:50 น.
keekie
วิญญาณ ...
มิแหลกราญย่อยยับดับสลาย
ออกร่อนเร่เป็นไทไร้ร่างกาย
ยามสิ้นวางวายมรณา ...
แต่ความรู้สึก ...
ทุกสำนึกดั่งผลึกแก้วล้ำค่า
ยังมั่นคงแข็งแกร่งเช่นแผ่นผา
โหยหวนห่วงหาอาวรณ์
อารมณ์ ...
จ่อมจมอยู่ในปลักยากจักถอน
ดำดิ่งลงสู่ห้วงเหวแห่งนิวรณ์
จะอุทธรณ์ใครไหนหาไม่มี
ปรารถนา ...
ตัณหาราคะระราคี
ข่มตาห้ามใจให้หลีกหนี
เอาชนะดวงฤดีได้อย่างไร
มนุษย์ ...
หากท้ายสุดพ่ายแพ้ปราชัย
ปล่อยจิตเบื้องต่ำครอบงำไซร้
คงอยู่ใต้ความทุกข์ .. แม้มีแต่ซาก ..
.. หากหมดลมหายใจ ..
แต่ วิญญาณ .. ความรู้สึก .. ยังคงทุกข์ ..
แน่ใจหรือว่าจะเป็นสุข ..
24 กรกฎาคม 2548 01:14 น.
keekie
ถนนแสงตะวัน ...
ถนนสายนั้นอบอุ่น ...
เพียงได้เดินเคียงคุณ ...
ดั่งมีพรมนุ่มละไม ...
ถนนนั้นทอดยาว ...
หากเคว้งคว้างเหน็บหนาวไม่ ...
เพราะมีคุณ .. คู่ใจ ...
ร่วมคิดก้าวไปพร้อมกัน ...
ถนนแห่งฝันใฝ่ ...
เราสองกุมมือไว้มั่น ...
อุปสรรคใดไม่หวั่น ...
โรมรันร่วมเรียงเคียงคู่ ...
ถนนสายนี้มีเรา ..
แนบเนาว์เคล้าคลอรับรู้ ..
อบอุ่นเมื่อมีคุณอยู่ ..
มีพลังต่อสู้ผองภัย ..
ชีวิตนี้แทบมิมีอะไรเหลือให้ภาคภูมิใจได้อีก
เป็นเพียงบางคนที่มิอาจเดินทางด้วยเท้าของตัวเอง
คนไม่มีที่เงียบสงบสักแห่งเดียว ..
ที่จะเป็นสถานพักพิงแห่งหัวใจอย่างแท้จริง
นอกเหนือจากพื้นพิภพ ..
ในหลุมศพที่เรากลบฝังความฝัน ..
จนวันหนึ่ง ..
เราได้พบใครบางคน ..
เป็นดั่งดวงตะวันทาบทอแสงอบอุ่นสู่หัวใจ ..
ให้ลุกขึ้นขุดความฝันที่ถูกกลบฝัง ..
พลิกฟื้นชีวิต .. เสกสรรค์ความสดใสให้ชีวา ..
และพบว่า .. เพียงมีเขา .. เราสามารถทำทุกอย่างได้ ..
แม้กระทั่งเหินบนฟ้าเช่นนก ..
ฉันจะบิน .. แม้รู้เต็มอกว่า ..
สักวัน ..ฉันอาจต้องบินเดียวดาย ..
ถนนสายนั้นแม้ทอดยาว ..
ไม่เคยหวั่นกลัว ..
ขอบคุณความอบอุ่น ..
แสงตะวันแห่งใจ ..
22 กรกฎาคม 2548 11:07 น.
keekie
เจ้าความรักสีสวยแสนหวาน ..
งดงามดังคำกล่าวขานเช่นนั้นหรือ?
อาจเป็นเพียงแค่คำร่ำลือ ..
ฤๅตัวข้าฯ จะยึดถือครอบครอง ..?
วันวาน ..
กี่ร้อนหนาว .. ล่วงผ่านพาลหม่นหมอง
ความงดงามที่ก้าวล้ำ .. ค้ำประคอง
เคยจับจอง .. คือความรัก .. หรือไร?
โปรดเถิดคนบนฟ้า ..
สั่งสอนข้าฯ ให้รู้จัก .. รัก .. ได้ไหม?
ความรักคือ .. ความงดงามปานใด?
ศรัทธา .. ฝันใฝ่ .. ใคร่ขอลอง ..