20 สิงหาคม 2548 10:55 น.
keekie
หมุน .. หมุน .. หมุน ..
วนกันวุ่นออกซ้ายย้ายไปขวา
เข้าข้างหลังรั้งรอออข้างหน้า
เวียนค้นหาเท่าไรก็ไม่พอ
หมุน .. หมุน .. หมุน ..
ขอแรงหนุนค้ำชูเพื่อสู้ต่อ
ชักหน้าไม่ถึงหลังตั้งตารอ
เริ่มจะท้อเวียนวนจนพัวพัน
หมุน .. หมุน .. หมุน ..
ยามอรุณย่ำรุ่งจรุงฝัน
แม้วันนี้หมุนเวียนเปลี่ยนไม่ทัน
หวังในวันข้างหน้าพอหาได้
หมุน .. หมุน .. หมุน ..
วอนผลบุญผลกรรมที่ทำไว้
โปรดเมตตาเถิดพระรอดลูกปลอดภัย
ขอพรให้มีเงินจนเกินหมุน ..
20 สิงหาคม 2548 01:51 น.
keekie
ซ่ อ น โ ศ ก ..
อยู่ในโลกของความเศร้า
ลึกเร้นเป็นเช่นเงา
คลอเคลียเคล้ามิห่างไกล
ซ่ อ น เ ห ง า ..
มีเพียงตัวเราร้างไร้
จมความเงียบต่อไป
ปล่อยหัวใจในสีดำ
ซ่ อ น ต น ..
หลบให้พ้นคนเหยียบย่ำ
ประนามด้วยถ้อยคำ
คอยเติมซ้ำยามล้มร่วง
ซ่ อ น ใ จ ..
ฝังเอาไว้ไร้กลบ่วง
เพียงเพื่อพ้นหลอกลวง
หวง ห่วง เหยียด หยาม เย้ย หยัน
ค ง มี สั ก ที
ที่ ซ่ อ น โ ล ก
ซ่ อ น โ ศ ก มิ ด ชิ ด
ลิ บ ลั บ มิ ใ ห้ ค น เ ห็ น
18 สิงหาคม 2548 02:03 น.
keekie
เธอกระซิบบอกท้องฟ้าเป็นสีฟ้า
หมู่เมฆามีสีขาวราวปุยฝ้าย
นกผกผินระหกระเหินบินเรียงราย
ณ สุดปลายโค้งรุ้งกลางทุ่งกว้าง
ฉันนั่งมองท้องนภาเพลาเย็น
สีที่เห็นคือมัวหม่นปนหมองหมาง
หมู่เมฆาคล้อยเคลื่อนเหมือนเลือนลาง
สีเทาจางล่องลอยดั่งคอยใคร
ปักษา ..
เจ้าเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าท้าลมไหว
หมดเรี่ยวแรงขยับปีกบินต่อไป
โหยหวนไห้ริดรอนถอนกำลัง
พยายาม ..
เชื่อมั่นตามถ้อยคำย้ำความหวัง
ฟ้าคือฟ้าสีฟ้า .. เมลืองมลัง
สีหม่นนั้นเป็นความหลังอย่าฝังเตือน
ฉันนั่งมองท้องฟ้า ..
ทอดสายตาผ่านหัวใจให้เสมือน
เห็นท้องฟ้าเป็นสีฟ้า .. เมฆาเคลื่อน ..
สีฟ้าเลือน .. กลายเป็นหม่น .. บนความจริง ..
16 สิงหาคม 2548 13:06 น.
keekie
.. ไข่มุกสีขาว ..
ทอประกายพริ้มพราวราวฝัน ..
เจ้าอดทนอยู่ในเปลือกมานานวัน ..
ใต้เปลือกอันแข็งกระด้าง .. หยาบช้า ..
.. บ่มเพาะความงดงาม ..
ที่ใครต่อใครเฝ้าตามค้นหา ..
ประกายระยิบระยับยามต้องแสง .. ติดตรึงตรา ..
อยากไขว่คว้า .. ครอบครอง ..
.. ลักเจ้าจากเปลือกห่อหุ้ม ..
ที่เคยคุ้มเจ้าจากภัยทั้งผอง ..
เก็บไข่มุกไว้ด้วยลำพอง ..
ข้านี้คือเจ้าของ .. ความงดงาม ..
.. อวดทะนงคงภูมิใจ ..
มีมุกเม็ดสวยไว้ .. ใคร่ถาม? ..
สิ่งที่ครอบครองอยู่ .. นิยาม ...?
นั้นคือความล้ำคุณค่าทางจิตใจ ..?
.. คุณค่า ..?
หรือ .. ตีราคา .. ด้วยเงินเท่าไหร่?
อยากมีมันครอบครองจับจองไว้ ..
เพื่อสนองความใฝ่ .. ต้องการ ..?
.. เปลือกเจ้าเอย ..
เจ้าคงมิคุ้นเคย .. การถูกรุกราน ..
ลุกล้ำ .. ย่ำยี .. จนร้าวฉาน ..
เพื่อสนองความต้องการ .. หักหาญจิตใจ ..
.. เจ้าคงเฝ้าคิดถึง ..
มุกเม็ดหนึ่ง .. ซึ่งเคยถนอมไว้ ..
ปกปักษ์รักษา .. ดังดวงใจ ..
บัดนี้ .. ถูกพรากจากไกล .. อาวรณ์
.. เปลือกเจ้าเอย ..
เจ้าที่เคยแข็งกระด้าง .. หยาบช้า ..
ใครต่อใครเคยรู้ซึ้งถึงเย็นชา ..
ที่มั่นคงดุจหินผา .. น่าเกรงกลัว
.. ใครจะรู้ ..?
นัยที่ซ่อนอยู่ในมืดสลัว
ใต้ความแข็งกระด้าง .. หยาบช้า .. น่ากลัว
แท้จริงซุกซ่อน .. ใจสั่นรัว .. ภายใน ...
.. คุ้มค่าไหม? ..
.. หากของรักสุดหัวใจ .. ถูกพราก ..
.. เพียงเพื่อแลกความพอใจในหน้ากาก ..
.. ทิ้งความรักไว้ให้เป็นซาก .. กากเดน ..
.. เปลือก ..ที่กระด้าง เย็นชา มั่นคง ..
อันสามารถรักษาความงดงามแห่งอัญมณีจากท้องทะเลไว้ได้ ..
หากแต่ .. มันคือเนื้อเยื่อส่วนที่เปราะบางที่สุดของหอยมุก ..
ที่เพียงการฝัง .. แกน .. ลงภายในผิดที่นิดเดียว
เนื้อเยื่อจะฉีกขาด .. ตัวหอยจะตาย ...
12 สิงหาคม 2548 11:54 น.
keekie
ที่รัก ...
คุณจักไม่บอกฉันหรือ ..
เหตุใดน้ำตาคลอครือ ...
เศร้า ฤๅ เจ็บ เรื่องใด ..?
ความรักเป็นเพียงมายา ..
ไร้ค่า .. ควรการจารไว้ ..
หากพยายาม .. ลืม .. เพียงใด ..
.. ยังเหลือเยื่อใยให้ผูกพัน ..
ที่รัก ..
ดูคุณเจ็บยิ่งนัก .. เจ็บกว่าฉัน ..
คุณคือคนขอแยกทาง .. จากกัน ..
ทางของฉัน .. ทางของคุณ .. ไม่มีทางของเรา ..
คุณเขียนมันด้วยมือ ..
และคุณคือคนลบมันด้วยเท้า ..
มีเพียงฉันที่สูญเสีย .. ไม่เหลือแม้เพียงเงา ..
จมอยู่กับความเหงา .. ลำพัง ..
คุณขอให้ฉันลืมวันวานผ่านมา ..
ลืมคำพูดที่คุณเคยสัญญา .. อย่าหวัง ..
ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง .. ณ วันนี้มันภินท์พัง ..
ปล่อยให้เป็นเพียงความหลัง .. อย่ารั้งรอ ..
ที่รัก ..
ยากยิ่งนัก .. สิ่งที่คุณร้องขอ ..
ต่อให้ฉันคุกเข่า .. วิงวอน .. คงไม่พอ ..
หัวใจที่ทดท้อ .. ไม่อาจลืมมัน ..
รอยจูบอ่อนหวาน ..
แม้ล่วงกาล .. ตราตรึง .. คงมั่น ..
ฉันสูญเสียความรักของคุณ .. ชั่วนิรันดร์ ..
นั่นเป็นเหตุผลที่คุณจะจากกัน .. ฉันเข้าใจ ..
ความรักเป็นเพียงมายา ..
ไร้ค่า .. ควรการจารไว้ ..
แม้พยายาม .. ลืม .. เพียงใด ..
.. ยังเหลือเยื่อใยให้ผูกพัน ..
ต่อจากนี้ .. เดียวดาย ..
อดีตอันไร้ความหมาย .. ของฉัน
ฉันสัญญา .. จะพยายามลบคืนวัน
ลืมความผูกพัน .. เมื่อครั้งเคยเป็นมา ..
เคยมีที่มา ..
แต่ไม่มีที่ไป ..
ไ ม่ มี อ ะ ไ ร ร ะ ห ว่ า ง เ ร า . .
ไ ม่ มี คุ ณ . .
ไ ม่ มี ฉั น . .
ไ ม่ มี อี ก ต่ อ ไ ป . .
Sitting here all alone in the middle of nowhere ..
Don't know which to go ..
There ain't much to say now between us
There ain't so much for you ..
There ain't so much for me anymore ..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
หน้าส่วนตัว
979
