16 กุมภาพันธ์ 2546 10:30 น.
kawanami
คิดถึง แต่ไม่ได้คิดถึงเธอหรอกบอกให้รู้ไว้
จะคิดถึงทำไมคนไม่มีใจอย่างเธอนั้น
ส่งความคิดถึงไปมันก็ไร้ค่า ไม่มีความสำคัญ
คิดถึงไปก็ได้แต่ฝันเพ้อ พอกันที
หมดใจ ฉันคงรอต่อไป ไม่ไหวอีกแล้ว
เมื่อมันไม่มีวี่แวว ฉันก็หมดแล้วความรู้สึกที่เคยมี
รอ รอเธอบอกให้รอ แต่ยื่งรอมันไม่เห็นอะไรดี
รอเธอมาหลายปี ต่อจากนี้ฉันจะไม่คิดถึงเธออีกต่อไป
ตัดใจ จะไม่คิดไม่แคร์แล้วความรู้สึกเธอ
จะไม่ฝันไม่เพ้อ ว่าเธอมีใจ ว่าเธอยังห่วงใย
จะลบทิ้งทุกสิ่งเรื่องราวเธอ ออกไปให้ไกล
จะไม่เหลือเก็บไว้ให้วุ่นวายใจ เหมือนที่ผ่านมา
11 กุมภาพันธ์ 2546 13:08 น.
kawanami
อยากให้เธอรู้จังเลย ว่าสิ่งทุกสิ่งที่ฉันทำลงไป
เพื่ออะไรที่คอยมาดูแลห่วงใย นึกถึงจนอยากโทรไปหา
เพียงแค่คำพูดในใจเธอคิด อยากให้เธอพูดมา
สิ่งที่ฉันทำลงไป... มีค่าในสายตาหรือเพียงแค่เวลาที่ผ่านไปวันๆ
เธอ...อาจไม่รู้ เพราะเราอยู่ห่าง... ห่างไกลกันอย่างนี้
เธอ...อาจจะมีใครคนอื่นยืนเคียงข้าง... อยู่ใกล้กว่าฉัน
เธอ...อาจสนุกมีความสุขกับเขา... คนที่เธอบอกผูกพัน
หากเป็นเช่นนั้น ก็อยากให้เธอบอกกันบอกฉันที
แต่อยากบอกเธอ บอกเธอในใจ อยากให้เธอรู้ไว้
ฉันไม่อยากเป็นคนไกล เป็นคนไม่มีความหมายในแบบนี้
แม้ไม่เคยพูด ไม่เคยบอกสักครั้งที่ฉันทำลงไป... สิ่งที่ฉันมี
---แค่ความรู้สึกดีๆ ที่เรายังคงรู้จักกัน