20 ตุลาคม 2552 22:29 น.
kasin1251
ฉันเป็นตัวละครตัวหนึ่ง
เป็นคนซึ่งวนเวียนโรงละครโลก
เล่นเป็นคนดีเหมือนไร้ทุกข์โศก
อยู่บนโลกสับสนหลอกลวงกัน
บางครั้งสุขสนานเบิกบานบันเทิง
หารื่นเริงซื้อหาช่างสุขสันต์
บางครั้งทุกข์เศร้าซึมเหล้าลืมมัน
บางทีฝันหาทุกอย่างตามต้องการ
อวสานของละครใกล้มาถึง
ฉันถูกดึงให้เล่นแพ้สังขาร
โรครุมเร้าเจ็บนี่ชี้ทรมาน
รอวันผ่านยมบาลจะมาดึง
ปิดฉากเศร้าโรงละครโลก
คนดูโศกออกโรงเริ่มนึกถึง
ว่าทุกคนเล่นละครนั่งรำพึง
เมื่อมันถึงเวลาต้องออกไป
1 ตุลาคม 2552 06:37 น.
kasin1251
จากหยดน้ำฝนเล็กๆยังความสุข
เกิดความทุกข์เพิ่มจำนวนมหาศาล
เป็นพายุกิสนามาตามกาล
ทำลายรานฟิลิบปินส์ถึงเวียดนาม
ยังมุ่งสู่กัมพูชา ลาวและไทย
เดินทางไกลอ่อนแรงหมดความห่าม
เป็นดีเปรสชั่นชุ่มฉ่ำพืชงดงาม
จงพยายามส่งใจช่วยผู้ประสพภัย
เมืองไทยผ่านอุบัติภัยเพียงปลายเหตุ
จงสังเกตุภูมิประเทศน่าอาศัย
ขัดแย้งแกล้งกันเหมือนอุบัติภัย
น่าส่งไปอาศัยที่ฟิลิบปินส์
กลับมาสร้างชาติสามัคคีเข้มแข็ง
ให้มีแรงต่อสู้ภัยดั่งหิน
แบกหามผู้เดียวไร้คนยิน
ร่วมใจสิ้นทั้งแผ่นดินคงมั่นใจ.