23 พฤศจิกายน 2550 21:31 น.
karinkamon
อยากรู้ว่าเธอรู้สึกเหมือนฉันไหม
เวลาได้สบตาใกล้ๆกันแบบนี้
ความจริงข้างในอยากรู้ใจเธอสักที
ว่ารู้สึกกับฉันคนนี้อย่างไร......
เขินนะที่แอบมองเธอทุกครั้ง
ก็ไม่กล้ามองเธออย่างจังให้หวั่นไหว
กลัวความจริงที่ซ่อนอยู่ลึกๆข้างใน
จะเปิดเผยออกไปโดยไม่รู้ตัว....
แอบปลื้มพี่น่ารักคนนี้มานานแล้ว
แต่คงไม่แคล้วคงกินแห้วอีก1หัว
ก็ปลื้มอยุ่นานจนเหนียงยานไม่รุ้ตัว
เฮ้อ...กลับไปมุดหัวในกะลาอย่างเดิม
(ท่อนหลังๆนี่ มันทะแม่งๆแฮะ.....กะแต่งแบบหวานๆไหงกลายเป็นงี้เนี่ย?)
11 พฤศจิกายน 2550 22:53 น.
karinkamon
ถึงความรักจะผ่านพ้นมาหลายครั้ง
ถึงความหวังจะผุพังมาหลายหน
ถึงปลายฟ้าจะไม่มีใครสักคน
ถึงแม้โลกจะหมองหม่นมีสีเทา
ก็จะยังรอแสงจากตะวัน...
ให้นำพาฉันออกจากความเหงา
หลุดพ้นจากพันธนาการที่บางเบา
ด้วยเกิดคำว่า..เรา..เราสองคน....
29 ตุลาคม 2550 01:39 น.
karinkamon
ลมหนาว...เริ่มพัดความเหงา..
ผ่านเข้ามาในใจเราให้หวั่นไหว
ความรู้สึก...ที่ปิดลึกอยู่ข้างใน..
อยากให้ใครที่ปลายฟ้ามาพบกัน...
อยู่ ณ แห่งหนใด..โลกใบนี้..
หรือพบกันบางทีแค่ในฝัน..
วอนลมหนาว นำทางเรามาพบกัน
อย่าให้มันเป็นแค่ฝันที่ลางเลือน
หากแม้เราเดินสวนกันในทางหนึ่ง
ไม่รู้ซึ้งถึงสายใยที่คล้ายเหมือน
วอนไอหมอกสะกิดรักที่ลางเลือน
ให้รอยเปื้อนของชะตานั้นหายไป
.......อยากให้เราเจอกันซะทีนะ.......(^_^)
29/10/07 01.35 am
หน้าส่วนตัว
1620
