2 ธันวาคม 2546 14:04 น.
kanoongkaning
อกหักอีกแล้วหรือเรา
ใจบางเบาก็พลันแตกสลาย
ทำไมไม่จำบ้างนะเจ้าหัวใจ
บอกแล้วไง อย่ารักใครก็ไม่ฟัง
แล้วเป็นไงล่ะทีนี้
เจ็บอีกทีคราวนี้เกินทนไหว
พอรักแล้วต้องช้ำอยู่ร่ำไป
เจ้าหัวใจทำไมเจ็บไม่จำ
ครั้งต่อไปพอแล้ว..ไม่รักนะ
ไม่ว่าใครจะมาทำให้หวั่นไหว
อย่าไปเชื่อคำโกหกของใคร ๆ
ทำให้รักแล้วก็ไป ทุก ๆ คน
1 ธันวาคม 2546 17:15 น.
kanoongkaning
วันนี้ฉันมีเธอ
แต่รู้สึกเสมอว่าเงียบเหงา
ใคว่คว้าได้เพียงความว่างเปล่า
มีแต่ความเศร้าที่เกาะกินหัวใจ
ถึงแม้จะมีเธอในวันนี้
ความเดียวดายที่มีใช่ว่าจะจางหาย
เหมือนมีเธอเพียงกาย..หาได้มีใจ
เพราะเธอไม่เคยห่วงใย...ใส่ใจกัน
1 ธันวาคม 2546 13:07 น.
kanoongkaning
เพื่อนคนดี
ถึงแม้วันนี้เราจะอยู่ห่าง
แต่ก็ไม่เคยรู้สึกอ้างว้าง
ทั้งที่ระยะทางห่างกัน
บนทางเดินสายใหม่
บางครั้งก็อ่อนไหวท้องแท้
แต่ความฝันอันเดิมไม่เคยเปลี่ยแปร
ขอแค่มีกำลังใจจากเพื่อนคนเดิม
..........................
เพื่อนคนดีที่ฉันรัก
ดีใจนักที่รู้จักจนวันนี้
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่เคยมี
กับความหวังดีที่มีให้...ตลอดมา