21 มกราคม 2547 09:53 น.
kanoongkaning
เธอบอกว่าเสียใจ..
ที่ไม่ได้บอกไปว่ามีเขา
ทำให้เกิดความรักขึ้นมาระหว่างเรา
กลายเป็นรักสามเศร้าให้ปวดใจ
แค่คำว่าเสียใจ..
ทดแทนทั้งหมดได้ไหมใจที่เจ็บช้ำ
เธอเจ็บแทนฉันได้ไหมถามสักคำ
แล้วใจที่เจ็บช้ำให้ฉันทำอย่างไร
คำพูดว่าเสียใจ..
ที่ทำไปไม่ตั้งใจให้เป็นอย่างนี้
ความรู้สึกที่ให้กันเธอรู้สึกดี
เพียงแต่ว่าวันนี้เธอไม่อยากหลอกใคร
20 มกราคม 2547 12:32 น.
kanoongkaning
อยู่คนเดียวในห้องกว้าง
ระยะทางห่างไกลใจห่วงหา
คิดถึงเหลือเกินคนรัก ยามห่างตา
อยากรู้ว่าเป็นอย่างไรบ้างคนดี
ใจเธอยังเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า
ช่วยส่งข่าวมาบ้างอย่าห่างหาย
คนทางนี้เงียบเหงาเศร้าเดียวดาย
เพียงน้อยใจเธอไม่เคยใส่ใจกัน
คำสัญญาวันเก่าจำได้ไหม
บอกให้รอจนท้อใจใยเงียบเฉย
หรือเธอไม่รักกันเหมือนอย่างเคย
บอกมาเลยดีกว่าอย่าเงียบไป
8 มกราคม 2547 11:46 น.
kanoongkaning
ไม่เจอกันตั้งนาน
วันนี้บังเอิญผ่านจึงแวะมาหา
ตั้งแต่วันนั้นที่เราได้เลิกลา
ไม่เคยได้เจอหน้ามาเป็นปี
ยังเรียกเธอว่าคนดีได้หรือเปล่า
หรือว่ามีเรื่องราวมาเล่าขาน
ฉันผ่านมาทักทายคงอยู่ไม่นาน
กลัวว่าหวานใจคนใหม่เธอจะงอน
แค่อยากรู้ความเป็นไปคนรักเก่า
ว่าเป็นสุข ทุกข์ หรือ เศร้าอย่างไรหนา
ฉันก็แค่คนเก่าที่ผ่านมา
เพียงแค่อยากพบหน้า..เท่านั้นเอง
7 มกราคม 2547 10:33 น.
kanoongkaning
@ เหงาใจจังเลย..
เมื่อคนคุ้นเคยลาร้างห่างหาย
นั่งอยู่คนเดียวแสนเดียวดาย
ป่านี้เธอคงมีใครบางคนข้างกายไม่ห่างกัน
@ ได้แค่แอบส่งกลอนความคิดถึง
จากคนเหงาคนหนึ่งซึ่งหมดความหมาย
คนที่ครั้งหนึ่งเธอเคยรัก..มากมาย
แต่ตอนนี้กลายเป็นแค่คนที่เธอ..เคยร่วมทาง
แด่คนที่ฉันหลงรัก แด่คนที่เคยมั่นคง
เธอทำชีวิตฉันพลัดฉันหลงไม่มีชิ้นดี...