22 ธันวาคม 2546 12:30 น.
kanoongkaning
....ความรักจากฉัน....
เธอมองว่าไม่สำคัญ จึงไม่เห็นค่า
ฉันคงเป็นแค่คนคั่นเวลา
เมื่อเธอพบใครที่ดีกว่า..ก็จากไป
....ความรักจากฉัน...
แม้เธอไม่เคยให้ความสำคัญ
ไม่เป็นค่า..
ยังคงมั่นคงตลอดมา
เธอไม่เคยเห็นค่า..ไม่เป็นไร..
17 ธันวาคม 2546 16:30 น.
kanoongkaning
นั่งนับดาวลำพังบนฟ้ากว้าง
มีความเหงา..ความอ้างว้างนั่งเป็นเพื่อน
แสนเหน็บหนาว..เดียวดายใต้แสงเดือน
เหงาไม่เคยลางเลือนไปจากใจ
ขอได้ไหมดาวจ๋าพาคนรัก
คอยมอบไหล่ให้พิงพักยามอ่อนล้า
วอนได้ไหมขอพบเจอแม้สักครา
มอบคนรักแก่ข้ายามเหงาใจ
16 ธันวาคม 2546 11:47 น.
kanoongkaning
สวัสดีวันนี้ก่อนปีใหม่
ขอให้ชาวไทย(poem) จงสุขสันต์
ขอให้มีความสุขทุกคืนวัน
ขอให้สมดังใจฝันกันทุกคน
ใครรักใครชอบใครให้สมรัก
หากแม้นใครอกหักในปีนี้
ในปีหน้าฟ้าใหม่ขอให้มี
คนรักที่รักจริงกันทุกคน
ใครจบใหม่ให้มีงานมารองรับ
ใครตกอับให้พ้นทุกข์มีสุขศรี
ขอทุกข์ โศก โรคภัย อย่าได้มี
ขอน้องพี่ ไทย poem จงร่ำรวย
สวัสดีปีใหม่กันล่วงหน้านะคะทุก ๆ คนขอให้มีความสุข มาก ๆ นะคะ
15 ธันวาคม 2546 17:34 น.
kanoongkaning
เจ็บช้ำ ซ้ำไป - ซ้ำมา
น้ำตาไม่เคยหยุดไหล
เมื่อรักเข้ามา แล้วจากไป
หัวใจอ่อนล้า..หมดแรง
ต้องเจอต้องเจ็บอีกกี่ครั้ง
หัวใจหักพัง แตกสลาย
เข็ดแล้ว กลัวแล้วคนหลายใจ
ต่อไปขออย่าพบเจอ
หัวใจอ่อนล้าสิ้นหวัง
อยู่เพียงลำพังดีกว่า
ขอเก็บทุกหยดน้ำตา
เป็นยารักษาแผลใจ
3 ธันวาคม 2546 13:13 น.
kanoongkaning
แสนคิดถึงบ้านนาคราหน้าหนาว
น้ำค้างพราวท้องทุ่งครารุ่งแสง
ฝู้นกกา โบยบินมิอ่อนแรง
เหมือนแสดงความกล้าฝ่าสายลม
ธรรมชาติบ้านนาคราหน้าหนาว
มีดวงดาวส่องนำทางแทนแสงสี
เสียงหรีด หริ่งเรไร แทนดนตรี
ประโลมฤดีปลอบขวัญคนบ้านนา
หน้าส่วนตัว
1112
