8 มกราคม 2547 11:46 น.
kanoongkaning
ไม่เจอกันตั้งนาน
วันนี้บังเอิญผ่านจึงแวะมาหา
ตั้งแต่วันนั้นที่เราได้เลิกลา
ไม่เคยได้เจอหน้ามาเป็นปี
ยังเรียกเธอว่าคนดีได้หรือเปล่า
หรือว่ามีเรื่องราวมาเล่าขาน
ฉันผ่านมาทักทายคงอยู่ไม่นาน
กลัวว่าหวานใจคนใหม่เธอจะงอน
แค่อยากรู้ความเป็นไปคนรักเก่า
ว่าเป็นสุข ทุกข์ หรือ เศร้าอย่างไรหนา
ฉันก็แค่คนเก่าที่ผ่านมา
เพียงแค่อยากพบหน้า..เท่านั้นเอง
7 มกราคม 2547 10:33 น.
kanoongkaning
@ เหงาใจจังเลย..
เมื่อคนคุ้นเคยลาร้างห่างหาย
นั่งอยู่คนเดียวแสนเดียวดาย
ป่านี้เธอคงมีใครบางคนข้างกายไม่ห่างกัน
@ ได้แค่แอบส่งกลอนความคิดถึง
จากคนเหงาคนหนึ่งซึ่งหมดความหมาย
คนที่ครั้งหนึ่งเธอเคยรัก..มากมาย
แต่ตอนนี้กลายเป็นแค่คนที่เธอ..เคยร่วมทาง
แด่คนที่ฉันหลงรัก แด่คนที่เคยมั่นคง
เธอทำชีวิตฉันพลัดฉันหลงไม่มีชิ้นดี...
23 ธันวาคม 2546 10:02 น.
kanoongkaning
นั่งมองภาพเก่า ๆ แล้วอมยิ้ม
หลับตาพริ้มเพื่อระลึกถึงความหลัง
คิดขึ้นมาทีไรสุขใจจัง
แม้บางภาพผุพังไปตาลกาล
มีเพื่อน ๆ ห้อมล้อมพร้อมแอคท่า
ทั้งอยู่หน้าอยู่หลังส่งยิ้มหวาน
เคยเรียนเล่นเฮฮา กันมานาน
จากวันวานถึงวันนี้ยังจดจำ
วันนี้เราทุกคนต้องแยกย้าย
เพื่อเดินตามสายทางแห่งแรงฝัน
แต่พวกเรายังไม่ลืมกันและกัน
มิตรภาพจะคงอยู่อย่างนั้นตลอดไป..
คิดถึงเพื่อน ๆ มากนะ
22 ธันวาคม 2546 14:10 น.
kanoongkaning
รับฟังเธอพูดคำร่ำลา
กลั้นน้ำตาปวดร้าวเกินบรรยาย
เธอขอให้ฉันลืม คืนวันที่ผ่านไป
กี่เหตุผล ก็คือจะจบกัน
เข้าใจเธอเข้าใจทุกคำ
พร้อมจะทำอย่างที่เธอต้องการ
แต่ถามเธอคำเดียว
ว่าใจที่เจ็บช้ำ เธอจะรับผิดชอบอย่างไร.
เจ็บแทนได้ไหมอยากฟังแค่นี้บอกฉันสักคำ
แล้วยินดีเลิกลา
เจ็บแทนได้ไหม ถ้าฉันมีน้ำตา เธอปวดร้าว
แทนฉันได้ไหม
ฉันจะลืม ทุกอย่างของเรา
ถ้าเพียงเธอปวดร้าวแทนกันได้
จะพูดคำลาเอง จะเป็นฝ่ายจากไป
ไม่ต้องรอให้เธอมาบอกกัน
ปล.ชอบเพลงนี้มากก็เลยเอามาลงอ่ะ
22 ธันวาคม 2546 14:05 น.
kanoongkaning
อย่าบอกว่ารัก
หากเธอไม่ได้รู้สึกเช่นนั้น
อย่าบอกว่าเรายังมีกัน
ทั้งที่วันนี้มีเพียงฉันที่รักเธอ
คำว่ารักที่บอกกล่าว
ทำให้ฉันยิ่งปวดร้าว...เกินทนไหว
บอกว่ารักทั้งที่เธอนั้นหมดใจ
ปากก็พูดไป แต่ใจนั้นเฉยชา
เพราะสายตาเธอมันฟ้อง
ทุกครั้งที่มอง..ข้างในไม่มีฉัน
บอกมาเลยดีกว่าว่าหมดรักกัน
อยากฟังคำนั้คำเดียวเท่านั้นจากปากเธอ