8 ตุลาคม 2546 00:14 น.
kan
ได้รู้ว่าเธอเสียใจ
เมื่อคนใกล้ที่ร่วมฝันมาทำร้าย
เธอทุ่มเททุกอย่างเพื่อเค้ามามากมาย
แต่ไม่เคยมีความหมายในสายตา
อยากเป็นคนที่อยู่เคียงข้าง
เวลาที่เธออ้างว้างหรือใจรอนล้า
เมื่อไหร่ที่เค้าทำให้เธอบาดเจ็บมา
ขอเพียงแค่มาหาฉันจะใช้ความรักที่มีให้เธอเสมอมา
..คอยปลอบโยน..
8 ตุลาคม 2546 00:12 น.
kan
ดูแลตัวเองให้ดี ๆ
เธอบอกไว้อย่างนี้วันที่จะไปจากฉัน
ยืนฟังทั้งน้ำตาเพราะโหยหาความผูกพัน
ที่เธอไม่ต้องการมันแล้ววันนี้จะมาห่วงกันเพื่ออะไร
บอกเธอไปว่า ไม่ต้องเป็นห่วง
เพราะฉันเคยผ่านช่วงเวลาเลวร้ายที่แสนหวั่นไหว
ก็ตั้งแต่วันที่เธอไปมีใครแล้วไม่เคยหันมาใส่ใจ
ชีวิตของฉันก็ไม่ต้องการความห่วงใยของใคร
..มาดูแล..
8 ตุลาคม 2546 00:11 น.
kan
ได้โปรดเดินไปจากฉัน
อย่าได้รั้งฉันเอาไว้ด้วยความผูกพันอันเลือนค่า
เมื่อเธอมีทางเดินใหม่ก็อย่าได้เสียเวลา
เพราะไม่ว่าจะเร็วหรือช้าสักวันเธอก็ต้องจากฉันไป
ขอบคุณที่ยังเสียดายฉัน
และยังอุตส่าห์ยืนยันว่าจะไม่ไปไหน
เธอจะอยู่ทั้ง ๆ ที่เธอไม่มีฉันแล้วในหัวใจ
ขอถามหน่อยว่าเธอจะได้อะไรนอกจากเสียคนทั้งสองไป
เพราะความโลเล
6 ตุลาคม 2546 21:02 น.
kan
อ้อมแขนที่ว่างเปล่า
แม้เธอจะเข้ามาโอบกอดฉันในคืนวันที่เหว่ว้า
พร้อมเอ่ยคำพูดแสนหวานอย่างที่เคยพูดกันมา
ก็ไม่สามารถสัมผัสความรู้สึกว่าผูกพันกันได้อีกต่อไป
เพราะอ้อมแขนอันว่างเปล่า
ไม่ได้มีเพียงแค่เราสองคนอีกแล้วที่ได้ใช้
แต่เธอยินยอมให้มีอีกคนที่จำเป็นต้องใส่ใจ
แล้วฉันจะอบอุ่นได้อย่างไรในเมื่ออ้อมแขนที่ได้มีเพียงข้างเดียว
6 ตุลาคม 2546 20:12 น.
kan
..จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า..
จะไม่ขอข้าวขอแกงอย่างเขาจะได้ไหม
อยากขอเพียงช่วยให้คน ๆ นึงที่เค้าจากไป
ย้อนคืนมาใหม่พร้อมหัวใจที่เป็นของฉันคนเดียว
ช่วยให้เค้าเปลี่ยนใจได้รึปล่าว
จากที่เคยให้แต่ความเหงาไม่เคยแลเหลียว
นับจากนี้ขอให้เค้ามีสายตาอยู่ที่ฉันเพียงคนเดียว
ไม่เอาอีกแล้วได้เพียงแค่เศษเสี้ยวของสายตา
..ฉันไม่ต้องการ..