26 สิงหาคม 2551 17:48 น.
ka-te-gi-rl
ในโรงเรียนศึกษานารีนั้น
มีสวนอันสวยงามอยู่หลากหลาย
มีพืชพรรณต้นไม้อยู่มากมาย
เย็นสบายชื่นฉ่ำชุ่มชีวา
หนึ่งในนั้นอยู่ข้างห้องประชุม
มีไม้พุ่มไม้ดอกให้เลือกหา
มีน้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา
มีศาลาให้พักผ่อนและหย่อนใจ
มีไม้ใหญ่ยืนต้นให้ร่มเงา
ช่วยบรรเทาความทุกข์สุขสดใส
ช่วยผ่อนความเศร้าให้หมดไป
มีโคมไฟส่องสว่างแสงสีนวล
มีรูปสัตว์ปั้นไว้ให้ได้ชม
ดูเหมาะสมกลมกลืนที่กลางสวน
มีดอกไม้ส่งกลิ่นหอมอบอวล
น่ารัญจวนมวลบุบผาผกากรอง
ลมพัดมาโดนยอดหญ้าปลิวไสว
ดั่งวิไลสดสวยไม่มัวหมอง
คนผ่านไปผ่านมาชำเลืองมอง
น่าหมายปองสมดั่งจิตคิดชื่นบาน
ภูมรินบินว่อนร่อนลงมา
ตอมชบาชิมเกสรอันแสนหวาน
รสอร่อยจึงดื่มด่ำอยู่เนินนาน
สุดสราญเปรมปรีด์มีสุขพลัน
มีว่านหางเป็นยารักษาโรค
คลายทุกข์โศกพ้นภัยให้สุขสันต์
ทั้งแก้แพ้แก้ผดผื่นให้หายคัน
ชื่นชีวันแสนสุขในอุรา
เป็นสมบัติของโรงเรียนควรพิทักษ์
ให้ประจักษ์คุณค่าต้องรักษา
บรรพชนดูแลเนินนานมา
โปรดเห็นค่าในสวนหย่อมนี้แหละเอย
26 สิงหาคม 2551 17:23 น.
ka-te-gi-rl
รักเอ่ยเจ้าลอยไปอยู่ที่ไหน
ปล่อยให้ใจของฉันเฝ้าถามหา
เมื่อไรนะที่ความรักนั้นจะมา
เมื่อไรหนาถึงจะเจอใครสักคน
หรือว่าฟ้าเล่นตลกกับตัวฉัน
ผู้ที่อันอาภัพรักซะทุกหน
ทำไมนะฟ้าถึงทำเหมือนเล่นกล
แกล้งให้จนปัญญาอยู่เรื่อยไป
คำว่ารักคำนี้เคยประจักษ์
เพียงแค่พักเดียวเท่านั้นดั่งเทียนไข
อยู่ไม่นานก็ดับรักห่างไกล
โอ้หนอใจเจ็บช่ำสุดจะทน
แต่วันหนึ่งก็ได้พบกับเขา
ผู้ที่เอาความรักให้ทุกหน
ให้ความสุขแก่ใจฉันดั่งเล่นกล
ช่วยเสกมนตร์รักษาช่วยเยียวยา
ต่อจากนี้ฉันก็คงมีความสุข
คงไม่ทุกข์เมื่อความรักกลับมาหา
ขอบคุณนะที่ความรักส่งเขามา
ช่วยพัดพาให้พวกเราได้พบกัน
20 สิงหาคม 2551 17:01 น.
ka-te-gi-rl
ขอบใจนะที่คอยปลอบโยนฉัน
ไม่ทิ้งกันเมื่อมีทุกข์เข้ามาหา
ขอบใจนะที่คอยอยู่ซับน้ำตา
ทุกเวลาทุกแห่งหนทุกครั้งไป
ขอบใจนะที่คอยเตือนการกระทำ
ที่จะนำหายนะนั้นมาให้
ขอบใจนะที่คอยเป็นกำลังใจ
อยู่ไม่ไกลไม่เคยห่างกันไปเลย
ขอบใจนะที่คอยจับมือฉัน
คอยแบ่งปันแสงแห่งใจนะเพื่อนเอ๋ย
ขอบใจนะที่ยังเป็นเหมือนอย่างเคย
ไม่ละเลยปล่อยฉันอยู่เดียวดาย
ขอบใจนะที่คอยอยู่ร่วมสุข
คอยเล่นมุขทุกครั้งให้ฉันหงาย
ขอบใจนะที่คอยอยู่ข้างๆกาย
เป็นเพื่อนตายกับฉันอย่างแท้จริง
18 สิงหาคม 2551 16:27 น.
ka-te-gi-rl
ขอบคุณเธอที่อยู่เคียงข้างฉัน
เป็นเพื่อนกันในยามที่สุดแสนเหงา
ช่วยคลายทุกข์และคลายโศกให้กับเรา
คอยเป็บเงาอยู่ข้างหลังให้อุ่นใจ
เมื่อเราผิดเธอมักเตือนอยู่เสมอ
ทุกครั้งเออไม่ว่าที่แห่งไหน
เธอจะคอยไปเตือนอยู่ไม่ไกล
ไม่ว่าใครก็คงไม่เหมือนเธอ
หน้าส่วนตัว
2601
