3 กุมภาพันธ์ 2546 21:51 น.
K_girl
สายลมพัดใบไม้ให้ปลิวว่อน....
จิตใจที่ว้าวุ่นของฉัน.....
เปรียบเสมือนกำลังยืนอยู่กลางที่แยกเป็นสี่สาย ..... ไม่รู้จะไปทางทิศใด
... มันผิดหรือถูก... ฉันไม่รู้หรอก...
ชะตาชีวิต... กำลังกลั่นแกล้งฉัน
ท้องทะเลสีครามที่ไม่สงบ.....
มีเกลียวคลื่น ซัดเป็นระลอก ๆ เข้าหาฝั่ง
ถาโถมเข้ามา เรื่อย ๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า ....
จิตใจของฉันในตอนนี้.....
เปรียบดังเช่นคลื่นทะเลสีครามที่ไม่สงบนั่น
ความรู้สึกเป็นรักหรือแค้น .... ฉันไม่รู้
.... แต่..... เป็นเรื่องที่ฉันลืมมันไม่ลง
...กลับมา....มา....กลับมาเถอะ
กลับมาความรักที่เคยหวานชื่นในครั้งนั้น
ดวงอาทิตย์กำลังตกลับลงที่ขอบฟ้า .... สุดที่รัก ... เธอไปอยู่แห่งหนใด
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++