22 มกราคม 2547 14:12 น.
kOrOkOsO
......แดงตรุษ......
สีแดงเพลิงเริงฤทธิ์พิชิตมาร
อธิษฐานจุดตรุษจีนศีลธรรม
ละเลิกอบายมุขทุกข์กรรม
ปฏิบัติทำจำศีลห้าสง่าศรี
เกื้อกูลกุศลผลบุญผู้เฒ่าผู้แก่
มงคลแลพระนะโมพุทธตรี
ลูกหลานกราบอาบจิตคิดตามพิธี
ไหว้ทุกปีดีส่งวงศ์ตระกูล.
20 มกราคม 2547 12:46 น.
kOrOkOsO
........สาวอย่าใจแตก........
รินรมณีดั่งต้องแสงรชนีกร
สะเอวงามงอนอ่อนสะโอดสะอง
ละม้ายคล้ายคันสรโก่งโค้งระหง
จวบจันทร์วงเยื้องย่างข้างแรมเยือน
ผิวขาวเหลืองราวหยวกกล้วยผ่องยองใย
ฟันขาวใสนัยน์ตาวาววับขลับเดือน
เหมือนสาวเจียงใหม่จับต้องจ้องตาเกลื่อน
หะหื่นบุกรุกเคลื่อนเกลื่อนเมืองเทียว
สงสารพ่อแม่แลวัฒนธรรมกรรมเก่า
หากรักษ์ฟักเฝ้าเจ้ายังบ่เหลียว
ไฉนใครผู้ใดปกปักษ์มักเกี่ยว
จะเก็บเหนี่ยวรั้งชั่งใจครองตรองดู
วอนสาวชาวเจียงใหม่วัยกระเตาะ
พินิจพิศพิเคราะห์เจาะใจครู
จงเลิกเถิกถอยห่างกลางฤทัยสู
อย่าใจแตกเยี่ยงพธูเพียงดูพอ.
5 มกราคม 2547 10:38 น.
kOrOkOsO
หยอกยลคนกวี
จะดั้นด้นยลคนกวีศรี POEM
ทั้งแทะเล็มเหน็บแนมแกมหยอกกัด
นามผิดถูกโปรดอภัยใคร่เขียนหัด
มิเจนจัดอาจวัดกวีเก่าเก่า
มุสิกจะจิกหยิกหยอกศอกขยับ
ราชสีห์ร้องรับขับน้ำตากระเส่า
พี่หมอวฤกจับฉีดยาเบาเบา
แถมกระเซ้าเค้าโคลงจรรโลงกวี
เสียงน้องเรนออดอ้อนดูอ่อนหวาน
ฟังTIKIขับขานกาพย์กลอนวลี
ช่างชำนาญเชี่ยวชาญบานบุรี
ยิ่งโสภีโสภาราชิกาครอง
ตามติดอัลมิตราดารารัศมี
แจ่มจรัสรวีประภาสส่อง
แวมวับระยับตาคะน้าจอง
หนุ่มเล่ห์กลยลมองอลหม่าน
คือสดายุอุเอกวิเวกหนอ
ทั้งซอมพลอกอพุดสุดขุนหาญ
วิจิตรชิดแก้วชมพูคู่สำราญ
ยิ้มเบิกบานเหมือนตะวันคันฉ่อง
ตกดึกลึกเข้าถ้ำค้างคาวคืนคอน
นกตะวันรอนรอนกลับรังหอห้อง
บ่นอีกเจ้าแว่นดอยคอยน้องน้อง
ทิ้งไร้ใจให้ลองของใหม่ใหม่
เด็กหญิงสานฝันวันคืนเก่าเก่า
มิตรภาพเดิมเล่าเผากับฟืนไฟ
เสียดายสายสีน้ำเงินเมินหมอดไหม้
หากกลับคืนออกไปไกลผู้ชายคนเดิม
100เหตุผลมากมายยากให้ลืม
เมาดื่มทำไมมัทนามิควรเริ่ม
ชีวิตต้องสู้ต่อก่อแต่งเติม
รอวันเจิมหน้ายาหยี YuKI
ฮิคารุเจ้าบ่าวยิ้มเริงร่าท้าชัยชนะ
ฮัตคุงเศร้าสละแล้วเจ้านิติ
พี่คอยปลอบอย่าร้องเลยนิ
เขาไปดีแล้วสิดอกคูนเอ่ย
กลับมาหาผู้หญิงไร้เงาคอย
เป็นคนที่ร้อยที่เธออย่าลืมเลย
ขอเป็นน้อยที่ดูแลแม้เธอเฉย
ขอเอื้อนเอ่ยเผยวจีสักทีที่หน้า POEM
3 มกราคม 2547 16:22 น.
kOrOkOsO
โจรกลับใจ
ไล่เหลี่ยมเขาเว้าโขดเข้าเป็นโคก
ยืนตระหง่านตะโหงกโศกอากูล
หลั่งเป็นเส้นอาบสายละลายสูญ
ประหนึ่งนภศูลไร้โบสถ์โจษจัน
เหมือนพระขาดคอห่อร่างต่างหาย
ทิ้งแต่กายผายเฉาเผาสะบั้น
รอยแค้นคลุ้มคลั่งหลั่งเลือดโรมรัน
แม้นอาสัญมิสลายหายแค้นลง
โปรดหยุดสะดุดกรรมลดทำบ้าง
เฉกเสี้ยวธรรมจางจางฟังแล้วปลง
เกิดเป็นฅนอย่าว่ายวนให้มั่นคง
พุทธองค์ทรงบ่งชี้ทางสว่างแล
กลับตัวกลับใจไม่มั่วโลกีย์
ประเสริฐศรีฅนดีแท้แท้
หมั่นสร้างกุศลผลบุญงามแต้
จะเกิดแก่ชาติตระกูลพูนผลเอง.
3 มกราคม 2547 16:15 น.
kOrOkOsO
สองจ่านรสิงห์
นฤโฆษแซ่ซ้อง นรสิงห์
สองจ่าเยี่ยงมหิงส์ ห้าวหั่น
ใจเพชรบ่สะดิ้ง อรชร
โรมรณธำรงมั่น ร่างไร้ริปูตาม
มิตร-อัมพรก่องฟ้า สดุดี
เทิดทแกล้วภักดี ทัพไท้
เกียรติสองท่านดุษฎี แผ่ไพศาล
ประวัติจารึกไว้ ชั่วแม่ลูกหลาน
จงพักนอนสถิต สวรรคาลัย
อย่าห่วงคนหลังถั่น ส่งใจ
สงบสู่เขตขันธ์ ฉิมพลี วิมาน
นรกานต์ผ่านไซร้ กร่างกั้นยมบาล
หน้าส่วนตัว
711
