23 ตุลาคม 2547 18:21 น.
kOrOkOsO
...เกือบสำเร็จ...
หัวใจของฉันยังแข็งแกร่ง
พอทนแรงที่เข้ามาเขย่าไม่ไหวติง
ทนอยู่แบบนี้แบบนิ่งนิ่ง
ดีกว่าถูกทอดทิ้งให้อิงกับสายลม
หัวใจยังเต้นแม้นเอ็นบอบช้ำภายใน
ไม่รู้อีกเมื่อไรจะกลับมาก่อนพึ่งยาดม
ให้ใครบางคนมายืนแช่งยืนจ่ม
แล้วมายืนสมน้ำหน้าเราได้อีกเลย.
23 ตุลาคม 2547 18:20 น.
kOrOkOsO
...เกือบสำเร็จ...
หัวใจของฉันยังแข็งแกร่ง
พอทนแรงที่เข้ามาเขย่าไม่ไหวติง
ทนอยู่แบบนี้แบบนิ่งนิ่ง
ดีกว่าถูกทอดทิ้งให้อิงกับสายลม
หัวใจยังเต้นแม้นเอ็นบอบช้ำภายใน
ไม่รู้อีกเมื่อไรจะกลับมาก่อนพึ่งยาดม
ให้ใครบางคนมายืนแช่งยืนจ่ม
แล้วมายืนสมน้ำหน้าเราได้อีกเลย.
2 ตุลาคม 2547 10:30 น.
kOrOkOsO
...ไม่เคยยอมใคร...
เป็นคนไม่เคยยอมใคร
ไม่คิดว่าจะเปลี่ยนไปได้อย่างนี้
เพียงได้พบรู้จักเจ้าคนดี
ใจคน คนนี้ก็อ่อนลง
มีความรู้สึกเป็นห่วง
ไม่คิดหลอกลวงให้เจ้าลุ่มหลง
จากที่เคยเป็นคนตรงตรง
กลับต้องลดทิฐิลงเพื่อเธอ
2 ตุลาคม 2547 10:20 น.
kOrOkOsO
... ...กลัวหวั่นใจ...
อยากรักเธอให้น้อยกว่านี้
แต่ทำไมความรู้สึกที่มีกลับยิ่งเพิ่ม
ทั้งรักทั้งห่วงมากกว่าเดิม
มากจนเริ่มหวั่นใจ
หากวันใดเธอเดินไปจากชีวิต
แค่เพียงคิดก็หวั่นไหว
กลัวเหลือเกินกลัวเธอเปลี่ยนไป
ไม่อยากให้วันนั้นผ่านเข้ามา