2 มีนาคม 2552 00:44 น.
K.wattana
น้ำตาลูกผู้ชายใครคนหนึ่ง
กับความคิดถึงที่เปลี่ยมล้น
ยอมรับความพ่ายแพ้เพราะแคร์ใครบางคน
หากยอมอีกซักหนจะให้อีกคนถึงใจ
ไม่ได้เรียกร้องให้สงสาร
เพราะความร้าวรานก็คงพัดพาไปได้
มันจบไปแล้วก็คงไม่แคล้วต้องไป
แต่อยากถามว่าสุขใจมากไหม
ที่เห็นฉันเจ็บปวดทรมานมาตั้งนาน
5 กุมภาพันธ์ 2552 10:42 น.
K.wattana
วันนี้หัวใจมันคิดถึง
ใครคนหนึ่งที่อยู่ใกล้
ครั้งหนึ่งเคยมอบใจ
เธอเปลี่ยนแปลงไปไม่ใยดี
มันคงมีแต่ความรู้สึกเก่าก่อน
แววตาอาวรณ์ห่วงใยมันห่างหาย
ไปพร้อมกับความผูกพันที่มากมาย
ตั้งแต่วันที่เธอจากไปไม่หวนคืน
22 มกราคม 2552 16:35 น.
K.wattana
นทีไหลเลื่อนลอยไม่คลอยกลับ
แลจนลับล้างเลือนเตือนใจฝัน
เปรียบเหมือนรักแรมล้างผ่านไปพลัน
ไม่มีวันหวนกลับประทับใจ
21 มกราคม 2552 21:05 น.
K.wattana
หากบอลคือการแข่งขัน
ชัยชนะนั้นอยู่ที่ไหน
ราคาต่อ(1/2-10)หรือยิงลูกเข้าประตูไป
แล้วใครจะได้ตังมา
ผู้แพ้คงต้องเศร้า
คงเหงาคงท้อแท้
คงต้องอยู่อย่างอ่อนแอ
แต่ไม่แย่ยังมีนัดต่อไป(ไม่เอาไม่เล่น)
21 มกราคม 2552 20:37 น.
K.wattana
เปรียบดวงใจเลื่อนลอยคล้อยดั่งเมฆ
ไม่มีเขตที่จะหยุดทุกแห่งสิ้น
ใจของเราจะเลือกใครให้รักจริง
เพราะมีหญิงสองนางอยู่ภายใน
หญิงนางหนึ่งนั้นมีรักให้ชายอื่น
แสนขมขื่นสุดระทมทนไม่ไหว
ด้วยตัวข้ารักนางเกินกว่าใคร
สุดหยั่งใจต้องทนเศร้าอยู่คนเดียว
หญิงคนสองเปรียบเหมือนเพื่อนใกล้ชิด
เพราะความคิดคล้ายกันไม่แลเหลียว
ดั่งใจข้าคล้ายนางแน่จริงเชียว
คือตัวนางอาจรักเดียวไม่เปลี่ยนแปลง
อันตัวข้าจะเลือกใครสองนางนี้
คนหนึ่งสวยคนหนึ่งดีเลือกไม่ได้
ใจของข้าเปรียบเหมือนเมฆลอยไป
จะเลือกใครสักคนดูเดียวดาย