21 มกราคม 2548 12:53 น.
K-MAN
ยังไม่เคยเขียนอะไรให้ความรัก
ไม่รู้จักคุ้นลิ้นกลิ่นความฝัน
ความห่วงใยเป็นยังไง
ไม่รู้เหมือนกัน
ผ่านวารวันถึงวันนี้ไม่มีใคร
ยังไม่เคยเขียนอะไรให้ความหลง
แต่มั่นคงเริ่มตรงนี้ที่ฝันใฝ่
เขียนด้วยรักด้วยเพ้อพร่ำรำพันไป
ออกจากใจบบกคำรักด้วยปากกา
21 มกราคม 2548 12:51 น.
K-MAN
รู้อยู่ว่าไกลกัน
แต่มันไม่ได้หมายความว่า
เธอกับฉันจะต้องร้างลา
แต่ขอใช้เวลาพิสูจน์กัน
สำหรับฉัน
ทุกวันก็ยังเป็นเธอ
ที่คอยคิดถึงเสมอ
รักเธอ ห่วงเธอ นะ...คนดี
21 มกราคม 2548 12:50 น.
K-MAN
เรายังรักกันอยู่ใช่ไหม
จะบอกตัวเองอยู่เสมอ
จะบอกตัวเองว่าเธอไม่เคยลืมฉัน
จะบอกตัวเองว่า..
เธอยังคงคิดถึงกัน
จะบอกตัวเองให้เชื่อมั่น
เชื่อในความผูกพันของหัวใจ
แค่เพียงวันนี้เธอตอบคำถามฉัน
เรายังรักกันอยู่ใช่ไหม ?
ดาวอยู่เคียงเดือน
ไม่เหมือเธอและฉัน
เราต่างแสนไกลกัน
ค่ำคืนวันฉันยังคิดถึง
ตรึงใจไว้วันหนึ่ง
จะมาถึงเหมือนเดือนเคียงดาว
21 มกราคม 2548 12:49 น.
K-MAN
วานสายลมโอบอุ้มความคิดถึง
เฝ้าคนึงถึงเธอเคยชิดใกล้
แม้ยามนี้เราจะห่างกันแสนไกล
รับรู้ไว้ใจฉันนั้นอยู่ใกล้เธอ
เรายังรักกันอยู่ใช่ไหม
จะบอกตัวเองอยู่เสมอ
จะบอกตัวเองว่าเธอไม่เคยลืมฉัน
จะบอกตัวเองว่า..
เธอยังคงคิดถึงกัน
จะบอกตัวเองให้เชื่อมั่น
เชื่อในความผูกพันของหัวใจ
แค่เพียงวันนี้เธอตอบคำถามฉัน
เรายังรักกันอยู่ใช่ไหม ?
21 มกราคม 2548 12:47 น.
K-MAN
วาดลวดลายอักษรด้วย Lencer
เขียนถึงเทอร์คนที่ใจฉันไฝ่หา
เป็นบทกลอนนอนเขียนใต้หลอดตูมกา ถึงแก้วตาคนที่ฉันคอยห่วงใย
ลายมืออาจไม่สวยความรู้ต่ำ ตกบางคำอภัยด้วยได้ไหม
ลายมือห่วยแต่คนเขียนนั้นจริงใจ
หวังจะให้เจ้าอ่านแคสักคำ
ลอยขีดฆ่าก็เพราะมันเขียนผิด
ไร้ลิขวิด อถัยด้วยนะงามขำ
ที่พี่เขียนห่วยแตกหลายๆคำ
เจ้าคงไม่ใจดำทิ้งได้ลง
หรือจะทิ้งก็แล้วแต่ขวัญจัย
หน้าส่วนตัว
1419
