26 เมษายน 2553 10:12 น.
judas
รุ้งบนปุยเมฆ
ใครเสกและใครสร้าง
มองเห็น รู้สึก และปล่อยวาง
ให้แขวนลอยเคว้งคว้างอยู่บนฟ้า
ไม่อาจจับ ไม่อาจต้อง
เพียงแค่มองก็คงเจ็บน้อยกว่า
ติดปีกความหวั่นไหวเพื่อไขว่คว้า
ก็คงจบด้วยน้ำตาประดับใจ
พร่าเลือนเหมือนภาพหลอน
รินรดทะเลอาวรณ์ให้แหวกว่าย
หายลับยังคงเห็นไม่เว้นวาย
น้ำตายังคงทลายทะลักตา
คว้าก็เจ็บ ปล่อยก็ร้าว
ตื่นตาเช้าทุกเช้านึกถึงหน้า
หลับตานอนก็ถอนใจหลังเปลือกตา
ซ่อนคิดถึงและอ่อนล้าหลังเปลือกใจ
รุ้งบนปุยเมฆ
เธอมาเสกมาสรรความหวั่นไหว
มาให้เห็นมาพรากมาจากไป
ฉันปวดร้าวเท่าไร รู้หรือเปล่า
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟjudas
หน้าส่วนตัว
2123
