9 เมษายน 2551 21:44 น.
judas
ฉันไม่รักเธอหรอกจะบอกให้
อย่ามาทำหวานไหวใส่ตาหวาน
เอารอยยิ้มกลับไปด้วยเพราะป่วยการ
จะยิ้มนานอย่างไรก็ไม่แล
ฉันไม่รักเธอหรอกบอกไว้ก่อน
ไม่อาทรแม้เธอทำเป็นหน้าแหย
ไม่สนใจถึงเธอใช้แป้งเด็กแคร์
ฉันไม่สนเสียแน่แน่ไม่แคร์เลย
เกลียดผู้หญิงหลอกลวงชอบลวงหลอก
เอาคำรักมาบอกแล้วลืมเฉย
ฉันก็โง่เชื่อไปได้เพราะไม่เคย
แล้วพอเลยตามเลยเธอก็ไป
ฉันไม่ใช่ดอกไม้ริมริมทาง
อย่ามาเด็ดทิ้งขว้าง นะ จะบอกให้
ทำเรคคอร์ดมากอดฉันให้หวั่นใจ
พอหวั่นไหวก็คือแต้ม ในมือเธอ
7 เมษายน 2551 14:45 น.
judas
อากาศร้อนวิปริตผิดประหลาด
เอาขาพาดบนพัดลมให้ลมเป่า
ลมก็ร้อนพัดลวกยิ่งรุมเร้า
นี่มันร้อนกะเอาให้ถึงตาย
บ้านก็จนห้องแอร์ก็ไม่มี
ร้อนมาทีก็ลิ้นห้อยนอนเงิบหงาย
นอนเหงื่อตกห้องหมุนหูตาลาย
อิจฉาควายมันแช่น้ำคงฉ่ำเย็น
เขาประชุมเรื่องโลกร้อนร้อนทั้งโลก
เรานั่งโศกร้อนถึงไส้เขาไม่เห็น
เขาประชุมกันในห้องแอร์เย็นเย็น
ถกกันใหญ่ดูเป็นวิชาการ
นี่คนร้อนนอนนิ่งไม่ติงไหว
สงสารไหมร้อนแทบบ้านอนตาหวาน
น้ำแข็งขั้วโลก ห่วงไปใยไม่เข้าการณ์
นั่งประชุมกันนานนานในห้องแอร์
นี่ดูฉันคนร้อนนอนอยู่นี่
จะแอร์ก่งแอร์กี่ไม่มีแน่
ส่งสายตาอ้อนวอนว่าร้อนแท้
ของบท่านมาซื้อแอร์ แก้โลกร้อน