28 มกราคม 2546 13:42 น.
judas
จะเอาอะไรกับคนเหงา..
หวังอะไรเล่ากับคนช่างฝัน
เงียบเงียบ เศร้าเศร้า อยู่ทุกวัน
ดูไหวไหว หวั่นหวั่นทุกเวลา
เอาอะไรกับคนนี้
ที่ปล่อยทุกทุกนาทีให้ไร้ค่า
ไม่สนใจในทุกสิ่งที่ผ่านมา
ให้คุณค่าแต่สิ่งที่ผ่านไป
อย่าหวังอะไรเลย..
แค่ผ่านมาทักเฉยเฉยจะได้ไหม
ต่างคนต่างผ่านทาง..
แบกความอ้างว้าง ในโลกที่ต่างใบ
อย่าลองเปลี่ยนฉันเป็นคนใหม่
อย่าบอกว่าเธอเข้าใจ ในสิ่งที่ฉันทำ
17 มกราคม 2546 13:38 น.
judas
ฟ้าว่าง...
อาจจะดูอ้างว้าง
ในสายลมแผ่วบาง หัวใจเงียบงัน
ฟ้าว่าง...
สายลมคงอ้างว้าง
อ้างว้างดังเช่นฉัน
ใบไม้ร่วงประปราย
ต่างดูคล้ายดั่งใบเดียวกัน
เฉกเช่นความมืดมนและความฝัน...
.................................................
ซึ่งดูไม่แตกต่างกัน สักเท่าใด
13 มกราคม 2546 14:02 น.
judas
ใบไม้แห้ง..
เพียงสายลมพัดแรงก็ไหวหวั่น
เป็นใบไม้หนึ่งน้อยในร้อยพัน
ที่รายเรียงลดหลั่นบนก้านใบ
ใบไม้แห้ง..
พอสายลมพัดแรงก็หวั่นไหว
พัดเบาหน่อยค่อยค่อยเถิดดวงใจ
อย่าเพิ่งล้ออย่าเพิ่งไล่ช่วยแผ่วพัด
ด้วยคืนนี้..
เจ้าน้ำค้างคนดีคงงอนจัด
จะเคืองใบไม้แห้งว่าผิดนัด
จึงเพียงผลัดไว้พรุ่งนี้ค่อยร่วงโรย
2 มกราคม 2546 10:19 น.
judas
ลมหนาวที่พัดแรง
อาจทำให้ต้นไม้ทิ้งใบและเหี่ยวเฉา
ความรักที่ปวดร้าว
อาจทำวันเวลาเธอมืดมน
แต่อย่ากลัวเลย..
ด้วยว่าลมหนาวที่พานผ่าน
สักวัน จะผ่านไป..
ใบไม้ที่หล่นร่วง
จักแตกใบใหม่ ในอีกไม่นาน
เพียงอยากให้รู้
ว่าความรักของเธอ
แค่กำลังผลัดใบ..