9 เมษายน 2549 07:40 น.
judas
ดึกแล้ว ไม่รู้หรือ
เอามือมาจะจับมือไว้ให้อุ่น
เอาหัวมาหนุนแขนแทนหมอนหนุน
ขอแลกเพียงแค่กลิ่นกรุ่นจากไรผม
ดวงดาว บนฟ้า หนังตาตก
ดวงจันทร์ สัปหงก ซุกผ้าห่ม
ดวงใจ หนาวรัก ใช่หนาวลม
ขอใจอุ่น โอบใจตรม ดวงนี้หน่อย
หลับเถิดหลับฝันถึงจันทร์เสี้ยว
แต่จันทร์เรียวบนฟ้าอย่าคว้าสอย
ด้วยว่าดาวจะเหว่ว้าน้ำตาปรอย
น้ำค้างน้อยอาจพรมจนทั่วลาน
ดึกแล้ว ดึกแล้ว รู้หรือไม่
คนอ่อนไหวเพียรจะร้องเพลงอ่อนหวาน
ความรักคงมีปีกอีกไม่นาน
จะซมซานมาซุกไอ ข้างใจเธอ
13 มีนาคม 2549 08:02 น.
judas
นวลน้ำตา
สะท้อนแสงดวงดาราในยามค่ำ
บอกหน่อยน้ำตานั้นใครทำ
บอกเถิดใจช้ำนั้นใครแกล้ง
นวลแก้มเรื่อ
ผ่องก็ดูเจือเจือด้วยสีแดง
เถิดยังคอยอยู่ตรงนี้ไม่หน่ายแหนง
ในมือยังมีผ้าแห้งซับน้ำตา
แสงดาวดวงเก่าเก่า
หนึ่งคนนี้คนเหงาที่ตรงหน้า
เคยไหมเล่าที่หันกลับหรือลับลา
มีหรือเคยสร่างซานัยน์ตารัก
นวลน้ำตา
นิ่งเถิดหนาอย่าห่วงหวงให้หน่วงหนัก
น้ำตาเธอรินเพื่อคนที่เธอรัก
ฉันจะซับเพียงใจภักดิ์เพราะรักเธอ
24 กุมภาพันธ์ 2549 11:05 น.
judas
พี่ชาย..
หนึ่งคำนี้ซ่อนความหมายอยู่หลายถ้อย
ใช่ไม่รู้ในแววตาของน้องน้อย
ที่ทอดเผยคำค่อยดังกระซิบ
น้องสาว..
ทุกครั้งเอ่ยพี่ปวดร้าวอย่างเงียบกริบ
ในแววตาแววใจที่ไหววิบ
ต่างหัวใจต่างขยิบรู้ความนัย
ปากเจ้าเอย..ช่างหลอกช่างลวงนัก
ไม่อาจเอ่ยคำรักที่หวั่นไหว
ปากหลอกปากแต่เกินบอกใจหลอกใจ
ว่าบางอย่างนั้นมากไปกว่าคำนั้น
สู้อุตส่าห์อดถนอมออมคำถ้อย
เวลานั้นยิ่งเหลือน้อยจนนึกหวั่น
หรือจะสิ้นในเยื่อใยเพราะไกลกัน
ได้บอกรักแค่ในฝัน..เสียไม่รู้
14 กุมภาพันธ์ 2549 10:03 น.
judas
ดอกกุหลาบสีแดงแจ้งความรัก
ซื้อมาปักแจกันไว้ที่ในห้อง
วางตรงริมหน้าต่างแล้วนั่งมอง
แดดยามเช้าไยดูหมองกว่าทุกเช้า
หรือว่าดอกกุหลาบแดงนั้นแจ้งโศก
ว่าแม้รักกองทั้งโลกก็เปลืองเปล่า
ยิ่งจดจำยิ่งสิ้นเปลืองในเรื่องราว
ยิ่งขมวดปมปวดร้าวให้รัดตรึง
ไม่อาจเอ่ยคำรักเพราะจักผิด
ฉันไม่อาจอ้างสิทธิ์ความคิดถึง
ได้แต่ซุกซ่อนไว้ในคำนึง
ปล่อยเจ็บจับใจจึงจมน้ำตา
ดอกกุหลาบสีแดงแจ้งความรัก
เก็บมาปักแจกันไว้ก็ไร้ค่า
ดังคำรักที่ซ่อนแล้วจากแววตา
ไม่อาจเอื้อนเอ่ยออกมา..ให้เธอยิน
9 กุมภาพันธ์ 2549 15:12 น.
judas
พอ
ไม่ขอต่อความให้ยืดเยื้อ
เจ็บช้ำเกินคำว่าเบื่อ
หมดแล้วไม่เหลือเคยให้ใจ
จบ
อย่าพบกันอีกจะได้ไหม
รังแต่ย้ำแต่ทำให้ช้ำใจ
และไม่มีอะไรดีขึ้นมา
จาก
ไม่ง่ายไม่ยาก..แค่ไม่เห็นหน้า
แค่ตัดเธอออกไปจากสายตา
เรื่องเก่าเก่าให้เวลาช่วยลบเลือน
พอ
จบแล้วไม่ขอเป็นแม้เพื่อน
ความหลังที่เคยมีกี่ปีเดือน
จะโยนทิ้งเพราะเปื้อนคราบน้ำตา