บ้างบางคราว สายลมเหงาพัดร่างบ้างบางหน หวั่นไหวถึงอย่างเลือนรางบ้างบางคน ระทมทุกข์หมองหม่นบ้างบางคืน บ้างบางใคร ที่ไกวโลกโยกไหวจนเกินฝืน บ้างบางครั้งถ้อยคำต้องกล้ำกลืน บ้างบางทีที่ขมขื่นสะอื้นคำ แทบธรรมดา กลางท้องทุ่งเหว่ว้าที่เหยียบย่ำ จะหาดาวใดดีมาชี้นำ ในค่ำคืนมืดดำอันไร้ดาว บ้างบางเพลง ยิ่งบรรเลงยิ่งขับให้ปวดร้าว แต่หนทางชาชืดอันยืดยาว บ้างบางคราวเจ็บปวดบ้างก็ดี