20 กุมภาพันธ์ 2546 16:49 น.
judas
คิดถึง..
นับหนึ่ง สอง สาม และสี่ห้า
นับมันทุกทุกรอบนาฬิกา
ที่ยิ่งหมุนเหมือนยิ่งช้า ลงทุกที
ดอกไม้บาน
ดังจะเตือนถึงหวานเมื่อวานนี้
คิดถึงรอยยิ้มเจ้าคนดี
ที่เปลี่ยนวันเป็นปียามไม่เจอ
ฝากหวานไว้ให้ฝัน
ฝากคืนฝากวันไว้ให้เพ้อ
กระทั่งฟ้ายังวาดเมฆเป็นรูปเธอ
ความรักท้นเอ่อจนท่วมใจ
เห็นใจกันบ้าง
จะปล่อยให้อ้างว้างไปถึงไหน
นาฬิกาก็อย่าช้าให้รีบไว
เร่งหมุนหน่อยได้ไหมเจ้าตัวดี
17 กุมภาพันธ์ 2546 12:50 น.
judas
อาจจะมีสายลมที่พัดบาง
กั้นระหว่างตรงกลางเราทั้งสอง
อาจจะมีบางความเงียบเข้าครอบครอง
ในยามที่เราต่างจ้องต่างมองตา
แม้จะมีคำพูดสักร้อยหมื่น
แห่งค่ำคืนที่เงียบงันและเหว่ว้า
คำว่ารักที่เพียรเอ่ยกับลมพา
ความห่วงหาโหยไห้ใต้เงาดาว
จะมีไหมสักคำที่หลุดรอด
ได้เอื้อนเอ่ยอ้อนออดว่าปวดร้าว
มีบ้างไหมจะร่วงจากดวงดาว
จะบอกรักได้ดังราวที่นึกไว้
อาจจะเป็นด้วยลมที่พัดแผ่ว
พัดคำรักลอยแล้วไปถึงไหน
เฝ้าแต่พ้อแต่เพ้อแต่เผลอใจ
เพียงทำไมไม่เคยกล้าเอ่ยรัก
14 กุมภาพันธ์ 2546 16:31 น.
judas
ดอกกุหลาบ..
ฉันไม่ได้มีมากมาย
มีเพียงดอกเดียว
ให้เธอได้แค่ดอกเดียว
ดอกกุหลาบ..
อาจมีคนให้เธอตั้งมากมาย
หวัง ให้เธอรับไว้เพียงดอกเดียว
ดอกของฉัน เพียงดอกเดียว
6 กุมภาพันธ์ 2546 18:38 น.
judas
ให้เปล่า..
จะเอาจันทร์ จะเอาดาว
แค่บอกมาจะหาให้
ทะเลกว้าง..
หนึ่งคนจะอ้างว้างได้สักเท่าไหร่
ขึ้นอยู่กับหัวใจ
พอแบ่งได้ ก็แบ่งกัน
ให้เปล่า..
หากเธอหนาวจะปันฝัน
เอาหนึ่งน้อยหรือร้อยพัน
ถ้ามีปันจะแบ่งไป
ให้เปล่า..
แบ่งความเหงามาได้ไหม
สุขทุกข์ หรือร้อนใจ
จะดีไหม มาแบ่งกัน