15 กรกฎาคม 2553 16:38 น.
judas
บ้างบางคราว
สายลมเหงาพัดร่างบ้างบางหน
หวั่นไหวถึงอย่างเลือนรางบ้างบางคน
ระทมทุกข์หมองหม่นบ้างบางคืน
บ้างบางใคร
ที่ไกวโลกโยกไหวจนเกินฝืน
บ้างบางครั้งถ้อยคำต้องกล้ำกลืน
บ้างบางทีที่ขมขื่นสะอื้นคำ
แทบธรรมดา
กลางท้องทุ่งเหว่ว้าที่เหยียบย่ำ
จะหาดาวใดดีมาชี้นำ
ในค่ำคืนมืดดำอันไร้ดาว
บ้างบางเพลง
ยิ่งบรรเลงยิ่งขับให้ปวดร้าว
แต่หนทางชาชืดอันยืดยาว
บ้างบางคราวเจ็บปวดบ้างก็ดี
26 เมษายน 2553 10:12 น.
judas
รุ้งบนปุยเมฆ
ใครเสกและใครสร้าง
มองเห็น รู้สึก และปล่อยวาง
ให้แขวนลอยเคว้งคว้างอยู่บนฟ้า
ไม่อาจจับ ไม่อาจต้อง
เพียงแค่มองก็คงเจ็บน้อยกว่า
ติดปีกความหวั่นไหวเพื่อไขว่คว้า
ก็คงจบด้วยน้ำตาประดับใจ
พร่าเลือนเหมือนภาพหลอน
รินรดทะเลอาวรณ์ให้แหวกว่าย
หายลับยังคงเห็นไม่เว้นวาย
น้ำตายังคงทลายทะลักตา
คว้าก็เจ็บ ปล่อยก็ร้าว
ตื่นตาเช้าทุกเช้านึกถึงหน้า
หลับตานอนก็ถอนใจหลังเปลือกตา
ซ่อนคิดถึงและอ่อนล้าหลังเปลือกใจ
รุ้งบนปุยเมฆ
เธอมาเสกมาสรรความหวั่นไหว
มาให้เห็นมาพรากมาจากไป
ฉันปวดร้าวเท่าไร รู้หรือเปล่า
10 ธันวาคม 2552 21:24 น.
judas
ละมุนฝัน
ใครกันหนอทำให้วันฉันสดใส
ใครกันนะเคยยิ้มหวานละมุนละไม
และซ่อนยิ้มอีกส่วนไว้ในดวงตา
ละมุนฝัน
ใครกันหนอขโมยจันทร์จากบนฟ้า
ทิ้งเอาไว้แต่เพียงดวงดารา
ให้ส่องแสงเรียกหาเจ้าดวงจันทร์
อุ่นไอในลมหนาว
อุ่นเรื่องราวหวานหม่นคนช่างฝัน
อุ่นไอรักหวานหวานของวานวัน
สวยงามจนใจสั่นต้องถอนใจ
ละมุนฝัน
เรารักกัน-เคยรักกัน-จริงใช่ไหม
หรือว่าเป็นเพียงฉันแค่ฝันไป
ถึงบางคน-บางใคร หวานละมุน
9 ธันวาคม 2552 15:09 น.
judas
อยากเป็นดาว
ในคืนหนาวจะได้ลืมตาใสใส
มองดูเธอทุกเวลาจากฟ้าไกล
หากว่าอยู่ใกล้ใกล้แล้วเธอช้ำ
อยากเป็นฟ้า
น้ำเงินเข้มเหมือนเวลาที่ใกล้ค่ำ
ให้เธอทวนภาพบางภาพอยู่ซ้ำซ้ำ
เผื่อเธอคิดถึงบางคำใครบางคน
อยากเป็นลมหนาว
และบางคราวก็ยังอยากเป็นลมฝน
พัดมาทายทักเธอและเวียนวน
อยู่ใกล้ใกล้ทุกแห่งหน-เธอไม่รู้
อยากเป็นฝัน
แห่งกลางวันที่ต้องใช้หัวใจดู
แห่งกลางคืนที่เธอหลับไม่รับรู้
และเช้าตรู่ก็เลือนหายจากความจำ
อยากอยู่ใกล้ใกล้
แต่ก็ไม่อยากเห็นเธอเจ็บช้ำ
จึงเพ้อเขียนเพ้อถ้อยนับร้อยคำ
เผื่อฟ้าฝนอาจจะนำไปบอกเธอ
9 เมษายน 2551 21:44 น.
judas
ฉันไม่รักเธอหรอกจะบอกให้
อย่ามาทำหวานไหวใส่ตาหวาน
เอารอยยิ้มกลับไปด้วยเพราะป่วยการ
จะยิ้มนานอย่างไรก็ไม่แล
ฉันไม่รักเธอหรอกบอกไว้ก่อน
ไม่อาทรแม้เธอทำเป็นหน้าแหย
ไม่สนใจถึงเธอใช้แป้งเด็กแคร์
ฉันไม่สนเสียแน่แน่ไม่แคร์เลย
เกลียดผู้หญิงหลอกลวงชอบลวงหลอก
เอาคำรักมาบอกแล้วลืมเฉย
ฉันก็โง่เชื่อไปได้เพราะไม่เคย
แล้วพอเลยตามเลยเธอก็ไป
ฉันไม่ใช่ดอกไม้ริมริมทาง
อย่ามาเด็ดทิ้งขว้าง นะ จะบอกให้
ทำเรคคอร์ดมากอดฉันให้หวั่นใจ
พอหวั่นไหวก็คือแต้ม ในมือเธอ