11 กันยายน 2548 18:31 น.
judas
ลองค้นใจฉันดู
แต่เธออาจจะโดนหนูกัด
อาจโดนฝูงแมลงสาบไล่ฟัด
เพราะใจฉันจัดไม่เป็นระเบียบเท่าไหร่
หากเธอค้นใจฉันดู
เธอจะรู้ว่ามันรกแค่ไหน
บางซอกบางมุมมีหยากไย่
มีจิ้งจกวางไข่ข้างประตู
ค้นตรงนี้ ค้นตรงนั้น
แล้วเธอจะรู้ว่าใจฉันไม่สวยหรู
แต่ก็ยังอยาก อยากให้เธอเข้ามาค้นดู
เพื่อแค่เพียงสักครู่..
ที่ฉันจะได้มีเธออยู่..ในใจ
9 กันยายน 2548 07:55 น.
judas
จะทำอย่างไร
เมื่อความหวั่นไหวคืบคลุมอย่างเงียบเงียบ
อ้างว้างในใจเคยเย็นเฉียบ
เคยราบเรียบกลับไม่เรียบเหมือนดังเก่า
จะทำอย่างไร
ยามที่ใจมีเงาใครคลุมเป็นเงา
เหมือนแสงแดดส่องตัดกับร่มเศร้า
ตัดให้เหงานั้นยิ่งเหงายิ่งชัดเจน
จะทำอย่างไร
เปิดเผยหรือซ่อนไว้ไม่ให้เห็น
เก็บงำหัวใจที่ไหวเอน
หรือจะลองล้อเล่น..กับความเป็นไป
7 กันยายน 2548 19:53 น.
judas
ง่ายง่าย
แค่วันที่เดียวดาย..กับสายลมเหงาเหงา
แค่ฝนพรมพริ้ว..พริ้ว..เพียงเบาเบา
แค่ทบทวนเรื่องครั้งเก่า น้ำตาก็ไหล
แค่ดอกไม้ดอกหนึ่งโรยรา
ฉันก็เคยเสียน้ำตาให้ไป
แค่เพียงอ่านบทกลอนอ่อนไหว
อ่านแล้วสะเทือนใจ..น้ำตาใสก็ซึมออกมา
ง่ายง่าย
มีเรื่องราวตั้งมากมาย..ที่อาจทำให้ตาฉันพร่า
ไม่เกี่ยวกับเธอ ไม่เกี่ยวกับใคร
ไม่เกี่ยวกับทนไหวไม่ไหว..ในเรื่องที่ฉันทนได้ตลอดมา
ดอกไม้..สายลม..ฝนพรม..เหนื่อยล้า
ทุกสิ่งอาจเป็นสาเหตุแห่งน้ำตา
แต่อย่าคิดไปว่า..
ฉันเสียใจ เสียน้ำตา..เพราะเธอ
2 กันยายน 2548 13:15 น.
judas
คืออะไรเกิดอะไรไม่น่าเชื่อ
บิดเนื้อเหน็บเนื้อก็ยังเจ็บ
เล็บจิกหยิกหน่อยก็รอยเล็บ
เรื่องจริงใช่ว่าเก็บเอามาฝัน
เปิดหน้าจอปากอ้าน้ำตาไหล
ไม่น่าเชื่อเป็นไปได้จริงหรือนั่น
ที่หน้าหนึ่งนั่นกลอนใครที่ไหนกัน
..เกือบจะเพราะ..อันนั้น มันกลอนกู (ว๊ากกกกก!!!!!)
เอิ้นเพื่อนบอกเพื่อนเพื่อนบอกบ้า
พอตะโกนบอกป้าป้าหนวกหู
ไว้เดี๋ยวกลับโรงเรียนเก่าจะบอกครู
บอกชาวบ้านให้รู้ทั้งตำบล
คืออะไรเกิดอะไรไม่น่าเชื่อ
อย่าเพิ่งเบื่อขอสักครั้งฟังสักหน
ฝากjudasในอ้อมใจไว้สักคน
เพราะไม่เพราะจะเขียนจนสุดแรงใจ (อ้วกกกกก!!!!!)
1 กันยายน 2548 14:08 น.
judas
ดอกหญ้าดอกเหงาเอามาฝาก
เก็บมาจากทุ่งหญ้าตรงป่าโน้น
น้ำค้างสุกใสคุไฟโชน
ค้างบนใบไม้ขอยืมมา
เก็บฝันวันคืนมาบอกเล่า
ให้ความเหงาเดินเรื่องอย่างช้าช้า
เล่าถึงอุ่นกองไฟใต้ดารา
เล่าถึงยามทิวาแต้มตะวัน
ที่บนยอดเขาสูงมีทุ่งหญ้า
สูงเสียดฟ้ายังมีฟ้าอยู่อีกชั้น
มีพื้นราบบนเขาที่สูงชัน
ที่ฉันแขวนฝากฝันกับเสี้ยวเดือน
มีดอกหญ้าดอกเหงาเอามาฝาก
เก็บมาจากใต้เมฆน้อยที่ลอยเลื่อน
น้ำค้างสวยซ่อนไฟคืนไร้เดือน
ฝากเสมือนตัวแทนความคิดถึง