7 เมษายน 2551 14:45 น.
judas
อากาศร้อนวิปริตผิดประหลาด
เอาขาพาดบนพัดลมให้ลมเป่า
ลมก็ร้อนพัดลวกยิ่งรุมเร้า
นี่มันร้อนกะเอาให้ถึงตาย
บ้านก็จนห้องแอร์ก็ไม่มี
ร้อนมาทีก็ลิ้นห้อยนอนเงิบหงาย
นอนเหงื่อตกห้องหมุนหูตาลาย
อิจฉาควายมันแช่น้ำคงฉ่ำเย็น
เขาประชุมเรื่องโลกร้อนร้อนทั้งโลก
เรานั่งโศกร้อนถึงไส้เขาไม่เห็น
เขาประชุมกันในห้องแอร์เย็นเย็น
ถกกันใหญ่ดูเป็นวิชาการ
นี่คนร้อนนอนนิ่งไม่ติงไหว
สงสารไหมร้อนแทบบ้านอนตาหวาน
น้ำแข็งขั้วโลก ห่วงไปใยไม่เข้าการณ์
นั่งประชุมกันนานนานในห้องแอร์
นี่ดูฉันคนร้อนนอนอยู่นี่
จะแอร์ก่งแอร์กี่ไม่มีแน่
ส่งสายตาอ้อนวอนว่าร้อนแท้
ของบท่านมาซื้อแอร์ แก้โลกร้อน
4 กันยายน 2550 23:56 น.
judas
เบื่อหน่าย
ฉันเลยถอดแขนข้างซ้ายออกมาเล่น
จุ่มมันไว้ในถังใส่น้ำเย็น
เลาะเส้นเลือดเส้นเอ็นอย่างแช่มช้า
เอามีดมากรีดหู
นึกนึกดูแล้วก็ลองกรีดลูกตา
แล้วค่อยตัดตรงหัวเข่าของเท้าขวา
ตุ๋นให้เปื่อยเอามาทำน้ำแกง
ลำไส้
ควักมาดูมันยาวไปเลยตัดแบ่ง
กรีดกระเพาะเป็นเส้นรูปทแยง
ทั้งเนื้อสัตว์ไขมันแป้งก็ทะลัก
เลือดสดที่หยดริน
กะละมังรองให้สิ้นแล้วช้อนตัก
คลุกด้วยเนื้อลำไส้ที่สดนัก
แหงนหน้าเอามือควักมาชิมรส
กลิ่นคาวคาว
ไส้นั้นยาวแต่ฉันคงจะกินหมด
บี้ลูกตาในน้ำเลือดแล้วยกซด
ตัวฉันกินตัวฉันหมดทั้งเนื้อตัว
23 กุมภาพันธ์ 2550 10:32 น.
judas
ว่างว่าง
ก็เลยลองอ้างว้างดูเล่นเล่น
เหงาเหงาทำได้ไม่ยากเย็น
ซึมซึมพอให้เห็นว่าเศร้าสร้อย
หน่ายหน่าย
ตาก็ลายเลยทำตาลอยลอย
ทำทีว่าน้ำตาไหลมาน้อยน้อย
ก็เผื่อเผื่อมีใครคอยมาปลอบใจ
ฉันเศร้า
ก็ตะโกนอยู่ว่าเหงาได้ยินไหม
มันปวดร้าวแปลบแปลบอยู่ข้างใน
รอสาวสาวหน้าใสใสมาทายา
ว่างว่าง
ก็ห่วงห่วงฉันบ้างที่บ่นบ้า
น้ำลายไหลอยากมีใครซับน้ำตา
เลยทำเหมือนเศร้านักหนาแทบขาดใจ
8 สิงหาคม 2549 19:22 น.
judas
อาจจะเคยขี้ขลาดใจหวาดหวั่น
กล้าแต่คิดดีแต่ฝันเอาแต่เพ้อ
จะชอบใครก็เพียงเก็บไปละเมอ
คอยแอบมองตอนเขาเผลอแล้วถอนใจ
จะสบตาก็ซ่อนหน้าไม่กล้าสบ
เอาแต่หลบก็แล้วเขาจะรู้ไหม
ดีแต่กลัวไม่เคยจะเผยใจ
ไม่เคยลองบอกรักใครเข้าสักคน
แต่วันนี้เธอมาทำให้แตกต่าง
ฉันอยากลองกล้าบ้างดูสักหน
ถ้าหันมาจะต่อตาเหมือนท้าชน
ต่อใจสั่นก็จะทนข่มความอาย
โธ่อกเอ๋ยเหมือนไม่เลยไม่เคยรัก
เคยแค่ชอบก็เลยหักใจง่ายง่าย
แต่กับเธอคำว่ารักชักคล้ายคล้าย
เอาก็เอาเราก็ชายอย่าอายเอียง
กล้าสิกล้าแต่ขาสั่นมันไม่นิ่ง
พอเดินกรายไปใกล้หญิงชักเลี่ยงเลี่ยง
จะฝากใจของเราให้เขาเลี้ยง
จะถอยหรือจะเสี่ยงยังเรรวน
ดอกกุหลาบอยู่ในมือถือยังหล่น
กลั้นใจบอกสั่นจนเสียงยังห้วน
ความหน้าด้านกับหัวใจแค่ล้วนล้วน
รักเข้าตาจึงมาครวญ ให้เข้าใจ
17 พฤษภาคม 2549 21:48 น.
judas
มีขลุ่ยก็ผิวเล่นไม่เป็นเสียง
ความไพเราะเทียบเพียงเสียงหมาเห่า
จึงวางขลุ่ยฟังลมพัดยอดพร้าว
หวีดหวีดหวิวเบาเบาก็ฟังเพราะ
เอกเขนกนอนเล่นเห็นฟ้าใส
เคลื่อนมาใกล้เห็นมะพร้าวกระรอกเจาะ
ขุดกะลาอย่างเอาพร้ามากระเทาะ
เอาฟันหน้าเฉาะเฉาะจะกินจาว
ใจเอ๋ยใจเจ้าคงเป็นเช่นพร้าวอ่อน
ที่อยู่สูงจนคนวอนต้องนอนหนาว
ก็รู้แหละว่าไม่ใช่ไกลถึงดาว
แต่สูงเท่ายอดมะพร้าวก็ไกลเกิน
อยากมีปากได้อย่างใจเหมือนกระรอก
คงเอ่ยบอกรักได้ไม่ขัดเขิน
จะเจาะใจกินจาวให้เพลิดเพลิน
ใช่เพียงมองแล้วต้องเมินมาเหม่อลอย
มีปากไว้แค่พูดเล่นไม่เป็นท่า
เขามองมาก็ไม่เอ่ยแม้สักหน่อย
ได้แต่นั่งโคนพร้าวแล้วเฝ้าคอย
มะพร้าวน้อยหรือจะหล่นให้คนชิม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟjudas
หน้าส่วนตัว
1185
