กลอนตั้งแต่เด็กแล้ว จำไม่ได้ว่าแต่งเองหรือพี่แต่ง แต่ชอบมากเลย หนึ่ง..มีตู้ไว้เก็บความชอกช้ำ สอง..มีประตูสำหรับคนหันเห สาม..มีขยะแห่งใจที่ต้องเท สี่..มีลิ้นชักที่ว้าเหว่ไว้ดึงดู ห้า..มีเพดานไว้มองความหมองหม่น หก..มีผนังที่ปะปนด้วยภาพหงอย เจ็ด..มีนาฬีกาไว้ดูเวลาคอย แปด..สุดท้ายมีเตียงน้อยๆ ไว้นอน...ตอนเหนื่อยใจ+_+