26 มิถุนายน 2556 09:11 น.
jojo24
สุนทรภู่ครูกวีมีคำกล่าว
ถึงเรื่องราวกิริยาอัชฌาสัย
“เป็นหญิงครึ่งชายครึ่งอย่าพึงใจ
ใครเขาไม่สรรเสริญเมินอารมณ์”
เป็นครึ่งหญิงครึ่งชายต้องอายหรือ
หากยึดถือสร้างความดีที่เหมาะสม
ใช้ชีวิตอย่างภูมิใจในสังคม
ไม่ต่ำตมชายหญิงครึ่งควรพึงใจ
3 มีนาคม 2556 09:06 น.
jojo24
สับสนอลหม่านม่านชีวิต
เหมือนหลงทิศติดอยู่ในที่ไพรสณฑ์
มันมืดมิดมองออกไปไร้ผู้คน
ในกมลเริ่มมืดมัวด้วยกลัวภัย
ม่านชีวิตเปิดแสดงมาช่วงหนึ่ง
ดำเนินถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่
คือทางแยกมากมายหลายที่ไป
แล้วทางไหนมีเส้นชัยอยู่ปลายทาง
แหงนมองฟ้าหวังหาดาวช่วยบอกทิศ
แต่ความหวังดับสนิทเพราะเมฆขวาง
พายุใหญ่ก่อตัวทั่วนภางค์
หมดหนทางจะเดินเท้าก้าวต่อไป
ทรุดองค์ลงพักอยู่กับที่
ครุ่นคิดหาวิธีจะแก้ไข
หวนรำลึกเมื่อครั้งยังเยาว์วัย
บ้านหลังใหญ่ที่จำใจต้องจากมา
ออกเดินทางพร้อมชายหนึ่งและหนึ่งหญิง
ไม่เคยทิ้งยามป่วยช่วยรักษา
สอนคุณธรรมสอนใจให้วิชา
วันข้างหน้าจะได้รอดและปลอดภัย
เดินมาถึงแม่น้ำกว้างขวางทางอยู่
จ้องมองดูอีกฟากฝั่งหาเห็นไม่
หมดหนทางที่สองเท้าก้าวข้ามไป
หวังเรือใหญ่ผ่านมาพาข้ามพลัน
แต่มีเพียงเรือจ้างน้อยลอยลำอยู่
ซึ่งมองดูคงนั่งได้แค่กายฉัน
ฝากเด็กน้อยกับเรือจ้างผ่านทางตัน
จนฝ่าฟันข้ามฝั่งดังตั้งใจ
ลงเรือจ้างเดินต่อไปด้วยใจมั่น
พร้อมความฝันจะไปถึงเป้าหมายใหญ่
แต่เดินทางไปได้ไม่ทันไร
กลับหลงทางกลางไพรใจหวั่นกลัว
ขณะนั่งนึกความหลังครั้งเด็กน้อย
น้ำฟ้าย้อยตกลงที่ตรงหัว
ฝนบนฟ้าหลั่งมาไม่รู้ตัว
จนเปียกชุ่มถ้วนทั่วทั้งร่างกาย
มาพบถ้ำจึงเข้าหลบสงบจิต
หวังพิชิตความกลัวให้จางหาย
เวลาพ้นฝนตกหนักก็จักคลาย
เมฆสลายพบประกายของดารา
สุดดีใจเมื่อได้เห็นแสงดาวส่อง
เป็นแสงทองที่เฝ้ารอและเสาะหา
รีบก้าวเดินต่อไปไม่รอรา
ด้วยกลัวว่าดาวที่ฉายจะหายไป
จนมาถึงปราการด่านสุดท้าย
ที่ท้าทายว่าใจแน่สักแค่ไหน
ภูผาชันสูงเสียดฟ้าสุรารัย
ซึ่งเป้าหมายคือเส้นชัยบนยอดภู
เจ้าหนุ่มน้อยไม่รอช้าหาทางไต่
บอกกับใจกระซิบเป่าเข้าทางหู
อย่ายอมแพ้นะใจจงใคร่ดู
หากใจสู้กายก็น้อมพร้อมฝ่าฟัน
ตะกายเท้าก้าวปีนป่ายได้ทางครึ่ง
เจอหนุ่มหนึ่งดูสง่าท่าแข็งขัน
โรยตัวเปล่าก้าวลงมาจากผาชัน
ตะโกนก้องร้องถามพลันท่านเป็นใคร
ชายหนุ่มว่าข้าตั้งใจหมายพิชิต
มีความคิดขึ้นไปเอาเป้าหมายใหญ่
แต่ยิ่งสูงยิ่งหนาวราวขาดใจ
จึงปราชัยยกธงขาวก้าวกลับมา
หนุ่มน้อยฟังดังนั้นก็หวั่นอก
หวาดวิตกทรุดนั่งหลังพิงผา
ครุ่นคิดวินิจฉัยในอุรา
จะเดินหน้าหรือถอยกลับให้อับอาย
จึงชูแขนเกาะผาชันดันตัวขึ้น
แล้วลุกยืนอกตึงอย่างผึ่งผาย
แม้นเป็นเสือเกิดมาต้องไว้ลาย
เกิดเป็นชายช่างขายหน้าถ้าหวาดกลัว
ปีนต่อไปจนใกล้ชัยชนะ
หมู่หิมะตกลงมาฟ้าสลัว
เพ่งพินิจพิจารณาข้างหน้าตัว
ท่ามกลางความมืดมัวมีหมู่คน
แสนเศร้าใจเมื่อเข้าไปจึงได้เห็น
ร่างคนเป็นที่เพิ่งตายทั่วแห่งหน
ต่างล้วนมาล่าชัยเหมือนกับตน
แต่ไม่พ้นต้องอดข้าวนอนหนาวตาย
มองออกไปเห็นเส้นชัยอยู่ตรงหน้า
รีบก้าวขาเร่งจรก่อนจะสาย
ถึงยอดผาคว้าชัยสมใจชาย
ความกระหายก็ล่วงลับมอดดับพลัน
ดูรอบกายไม่มีใครไร้ชีวิต
ใครจะร่วมชื่นจิตกับตัวฉัน
หวนนึกถึงคู่หญิงชายให้ชีวัน
อีกเรือจ้างที่พาฉันข้ามน้ำมา
ยังมิได้ตอบแทนผู้แสนรัก
ผู้เป็นหลักให้สู้ไปด้วยใจกล้า
จะหอบชัยในวันนี้ที่ได้มา
กลับไปหาให้ท่านชมสมฤทัย
ความเหน็บหนาวร้าวถึงทรวงทะลวงลึก
ใจไม่นึกท้อแท้แต่ไม่ไหว
มันเหนื่อยล้าหมดแรงเท้าจะก้าวไป
น้ำตาไหลนอนกอดชัยไว้ข้างกาย
ลมหายใจรวยรินจนสิ้นหมด
สุดสลดฝันหนุ่มน้อยพลอยสลาย
จบชิวิตพิชิตฝันอันเดียวดาย
ฉากสุดท้ายม่านชีวิตก็ปิดลง
7 ธันวาคม 2555 10:24 น.
jojo24
กามเทพจับศรแผลงสำแดงฤทธิ์
ให้ดวงจิตตกหลุมรักสมัครหมาย
พิษไฟรักทุกข์ทนทุรนทุราย
เจ็บเจียนตายมากี่ครั้งยังไม่จำ
หยุดเถิดหนาอย่าชิดใกล้ให้ใจคิด
ไม่อยากผิดคิดไกลกลัวใจช้ำ
โชคชะตากลั่นแกล้งแฝงเวรกรรม
โหมกระหน่ำซ้ำแผลเก่าเข้าเต็มแรง
เดือนสิบสองน้ำนองเต็มตลิ่ง
พระจันทร์นิ่งลอยเด่นเพ็ญส่องแสง
ยังจดจำวันนั้นได้ไม่เปลี่ยนแปลง
เธอแสดงท่าทีเหมือนมีใจ
กระทงหนึ่งสุดซึ้งสองคนจับ
เธอขานนับให้สัญญาณข้างธารใส
กระทงน้อยถูกปล่อยลอยออกไป
ด้วยหัวใจที่มีหวังอีกครั้งครา
แต่พบกันไม่ทันไรจำใจจาก
ไม่อยากพรากห่างไกลใจห่วงหา
จะจดจำเธอเอาไว้ให้สัญญา
วันข้างหน้าฟ้าเป็นใจคงได้เจอ
11 กันยายน 2555 09:50 น.
jojo24
เคยได้ยินคำว่า "รักใจจะขาด"
เพิ่งรู้ซึ้งถึงรสชาดของคำนี้
เหมือนคมมีดกรีดกลางหว่างฤดี
น้ำตาพี่หลั่งนองทั้งสองตา
มันอัดอั้นตันจิตให้คิดหนัก
ว่าน้องรักตัวพี่บ้างไหมหนา
เพราะท่าทีและความในจากสายตา
มันแสดงออกมาว่ามีใจ
หากว่าน้องรักพี่จงช่วยเอ่ย
โปรดเฉลยบอกพี่ทีได้ไหม
จงอย่ากลัวที่จะเปรยเผยความใน
ให้พี่รอนานเท่าไรจะได้ฟัง
แต่หากน้องไม่ได้รักปักดวงจิต
ขออย่าคิดลวงหลอกใช้ให้ความหวัง
เดินมาบอกพี่ใกล้ๆให้ดังๆ
แล้วหันหลังจากไปไม่ว่าเลย
สุดท้ายนี้มีสิ่งเดียวที่อยากขอ
อย่าตัดพ้อเมื่อเจอหน้าอย่าเมินเฉย
ทักทายพี่ยิ้มให้กันเหมือนอย่างเคย
จะตัดใจจากน้องเลยพี่สัญญา
3 มิถุนายน 2555 13:24 น.
jojo24
นั่งโดดเดี่ยวเหลียวมองน้ำยามบ่ายคล้อย
ตะวันลอยฉายแสงร้อนแรงยิ่ง
ทอดสายตาปล่อยหัวใจไม่ไหวติง
ทบทวนสิ่งต่างๆที่ผ่านมา
จากวันนั้นตรงหัวนอนในห้องแคบ
เคยอิงแอบแนบเนาเหงาหนักหนา
แต่วันนี้ได้เดินออกจากห้องมา
จึงรู้ว่าโลกภายนอกเป็นเช่นไร
มหาลัยสู่ชีวิตวัยทำงาน
ถือเป็นการเรียนรู้สังคมใหม่
เป็นก้าวแรกที่มุ่งสู่ประตูชัย
กับความฝันที่วาดไว้สมัยเรียน
จะก้าวไปด้วยกันได้หรือไม่
คือคำถามคาใจไม่แปรเปลี่ยน
เพราะความฝันเดินสวนทางสิ่งที่เรียน
เปรียบเหมือนเทียนกำลังใกล้หมดไฟ
อยากจะเป็นนักร้องชื่อก้องฟ้า
อยากเป็นดวงดาราที่ยิ่งใหญ่
ไม่เคยท้อขอเดินหน้าเพื่อคว้าชัย
ความตั้งใจไม่เคยลดถดถอยลง
แต่นับวันความฝันยิ่งริบหรี่
สู้กี่ทีก็ไม่เคยสมประสงค์
เหมือนเชื้อเพลิงในหัวใจใกล้หมดลง
ชาตินี้คงไม่สมหวังดังตั้งใจ
อาจจะเป็นเพราะวันนี้เราเหนื่อยอ่อน
นั่งแต่งกลอนระบายทุกข์เสียยกใหญ่
หวังพรุ่งนี้พลังงานในหัวใจ
จะเติมเต็มพร้อมสู้ใหม่ให้สมปอง
หน้าส่วนตัว
3332
